Streetsleep Martelarenplein
(foto Robin Broos)
Zoals je hier al kon zien werd het Martelarenplein dit weekend door Mobile School omgebouwd tot een krottenwijk. 300 jongeren bouwden een dertigtal krotten om er zelf in te overnachten. Dit om op een positieve manier aan te kaarten dat dat voor honderd miljoen kinderen de dagelijkse realiteit is.
De namiddag doorkomen, daar was niets aan. Na het bouwen van de krotten werd er vanalles op touw gezet om de aanwezige jeugd – in de volksmond weleens verkeerdelijk als leeghangers of klaplopers omschreven – bezig te houden. Veel was daar overigens niet voor nodig. Volgens Arnoud Raskin van Mobile School is dit een teken aan de wand: ‘De jeugd van tegenwoordig is niet zo tam als mensen wel zeggen. Wij geven hier op een positieve manier het signaal dat ook zij met ontwikkelingshulp bezig zijn.’
(foto Robin Broos)
De avond was ook een fluitje van een cent, met een degelijke maaltijd van Jeroen Meus zelve en optredens van lokale beroemdheden als Yevgueni, Milow en Anton Walgrave. Na een openluchtfilm was het aan de jeugd zelf om zich bezig te houden. De organisatie was op voorhand bezorgd dat er hier en daar wel eens iemand domme dingen zou kunnen doen in een zatte bui, maar dat bleek ongegrond, iedereen toonde zich van zijn netste kant.
De nacht zelf was hard. Leuvenblogt was erbij, uw correspondent houdt namelijk niet van half werk en behoort niet tot het slag mensen dat gaat schrijven over dingen waar ze niet bij was. Het is een houding die ik me weleens kan beklagen, bijvoorbeeld tegen halfvier ‘s nachts op het martelarenplein, met tussen mezelf en de plavuizen een matje dat de schijn van comfort helaas niet kan hooghouden. Je gaat er dan weer andere dingen van appreciëren. Je eigen bed, bijvoorbeeld, ‘s anderendaags.
‘s Ochtends een ontbijtbuffet en daarna volgde helaas de opruim, die ik, principes of niet, aan de sympathieke organisatie van de happening heb overgelaten. Maar omdat straatkinderen op zondag vast geen koffiekoeken krijgen, heb ik de mijne ook maar laten liggen thuis.
Het moet trouwens ook gezegd: de stad toonde zich tijdens deze happening van haar mooiste kant. Ghettoblasters om halfvijf ‘s nachts, kwatongen zouden het nachtlawaai kunnen noemen, maar als het het goede doel vooruithelpt is dat in Leuven geen probleem.
(on april 22nd, 2008 at 22:09)
Ja, het was een heel leuke actie die op een positieve manier de problematiek van straatkinderen aankaartte. En, ach, elke generatie klaagt over de “jeugd van tegenwoordig”. Zulke acties bewijzen gewoon het tegendeel.