Leivese oeetdrikkinge
Mei aaf knouke zal ek nog noikes van de bueme sloge !
Edder e gedacht van wat dat da wil zê ? Niee zeikes. ‘k Zal d’eu in twiee wouden oeetlê mei een èkzempel.
‘k Em ne gebier wooda’k al jore mei in petètter lê. Van as em e koppel jore gelê neffest moë es koume wuene, wist ek derèkt dat et nen ètfretter was.
Nuet ni kontent, altoëd kritikeire, ‘t es altoëd te lank of te brieed. Rieegent et, dan trekt em e gzicht gelak een ellef ieere loëk, schènt de zon dan es ‘t derèkt te wêrm.
Verlê wieek es em soves loot koume belle vei te zê dat et uegen toëd es da’k mene zjozemienenbuem in menen of zou omvêr kappe want dat doëne lummerte jèft in de uk van zoënen of wooda zen vraa jêre zit.
Teun da’k zaa da’k er nit on paas vei dat te deun want dat doëne up de reglementeiren afstand van de zoëmier stond, schoot em in een Franse kolêre en begost m’oeet te moke vei rotte vis.
Den ieelen diksjonêr van verwoëte kwamp er boë te pas. ‘t Leste dat em zaa teun da’k em on de dei zette was : “valt dued !”
En dan kost ek e nemiee inave en em ek gezieed : “mei aaf knouke zal ek nog noikes van de bueme sloge”.
Woomei da’k waa zê dat oë allank zaa dued zoën en zen knouke on ‘t vergon en ik nog altoëd zaa lieeve.
Vertoling : met jouw beenderen zal ik nog noten van de bomen slaan. Eddet eweg !
Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.