Leven in Leuven

Leivese oeetdrikkinge

Oej, de vakansen es bekènst verboë en in al doë zolege niksdeunderoë zen ek verjeite van een nief oeetdrikking te prezanteire.
De reigelmotege leizers en gebroeekers van Lieven in Leive meige niks mankeire en ‘k zen dan – noo ne vermonende vinger – upnief vei mene geliefden Apple gekroupe.
Wa paasde van :

‘t Es gelak teigen eu gat gesnieefd

Paas naa ni da ge doë oeetdrikking allieen moo in de winter kint oof meigt gebroeeke. Neeje, doë es ‘t iele joor dei teu te passe. ‘k Zal da teulichte mei een èkzempel.

Verlê wieek deig ek mei on da spelleke up den tevee, wooboë da g’eu moet spoeie vei zue rap meigeloëk – en liefst den ieeste – in de sjêislôn te zitte die ‘Diezend Zonne’ ieveranst rond acht ieere ‘s aves plaseit. Gewuenloëk es er dan ne schuene proës te winne ; nen bon vei mei twiee – da mag eu vraa zoën, eu lief, euven onaver of ne kamerood, een vliegvwajozje te deun noo d’ieen of d’ander wêrm land.
Awèl, verlê wieek mazjineiden ek dat de zeitel – in foëte ne strandsteul -in et Doëleparkske stond, achter de Doëlemeiles (da’s in de gebiere van de Reidinge- en de Zwètzistersstroot).
Kondiese vei te winne was da ge nit allieen den ieeste in doëne zeitel moest zitte moo da g’uek nen rieep moest boë emme. ‘k Em gien klaan kindere nemiee en dus uek gieenen rieep, moo iniees paasden ek er on da’k in men garaasj nog een oud velowiel zonder reijôns ston aa. Ik rietepetie noo men garaasj, da wiel upgepakt – in moëne jungen toëd diende dat as rieep – en rietepetie noo da parkske. Up moënen averdum zue luepe es uek nit alles en ik blies gelak e koerspjêd.
Arreveir ek dan in ‘t parkske en wie zit doo al gelak ne keinink up zenen truen : mene gebier Pol en oë ief triomfanteloëk ne schuene, ruee plastik rieep emueg.
” ‘t es gelak teeigen eu gat gesnieefd ” zaa em mei veil plezier.
Ni moeieloëk : Pol iee twiee klaankindere en oë iee toees van alle soute speilgeud.

Na verstode zeikes dat doë oeetdrikking kan gebroikt wedde, iedere kiee da g’up iet oeet zoët moo er neivest pakt.
Stode up Marktrok en wilt er ieen van eu kamerode de pint pakke die ze zjust vei aa emmen oeetgeschunke moo ge zoët em vei, zegt dan moo ‘ da’s teigen eu gat gesnieefd, ê Zjef ‘