Archief voor 19 september 2009

M in avant-première

Er valt moeilijk aan te ontkomen, Leuven heeft een nieuw museum en de hele wereld zal het geweten hebben. Een hele tijd geleden stonden mijn vriend en ik, samen met andere museumenthousiastelingen in een grote M op het binnenplein van museum Tweebronnen. Daarmee verdiende ik een toegangsticket voor de avant-première van M, want de officiële opening is gepland voor morgen, 20 september.

Rond een uur of één was het dan zover, ik toonde mijn uitnodiging aan het M-personeel en zette mijn eerste stappen in het gebouw dat ik al zo vaak van af had bewonderd, me afvragend of het echt zou lukken om de heel krappe deadline te halen. Ik bezocht het museum al één keer eerder, tijdens open wervendag, maar een ruwbouw geeft je maar een beperkt idee van hoe het eindresultaat eruit zal zien.

De ingang van M bevindt zich aan de zuilen van de vroegere bibliotheek. Eerlijk, ik heb deze zuilen nooit bijzonder gevonden, maar door de integratie met veel glas in de museumgevel, krijgen ze een nieuw élan. De architect van M, Stéphane Beel, is er prachtig in geslaagd het oude met het nieuwe te verzoenen. Het oude museum Vander Kelen-Mertens en het oude atheneum sluiten op een zeer natuurlijke manier aan bij het nieuwe gebouw en er is een prachtige groene binnenplaats die gedomineerd wordt door een mooie, grote eik.

Het nieuwe gedeelte van het museum is zeer sober gehouden, met mooie hoge ruimten, grote ramen en eenvoudige geometrische vormen. Less is more. De kamers laten alle eer aan de kunstwerken. Hier en daar werd gekozen voor kleurige accenten. Persoonlijk vond ik de blauwe pasteltint in de kamer “burgerlijk vertoon” niet zo geslaagd, de kamer met de rode muur daarentegen vond ik prachtig.

Het overheersende gevoel dat ik had in het museum, was er eentje van ruimte. Slenterend van de ene kamer naar de andere, genoot ik van de soms onverwachte doorkijken naar andere ruimtes en het uitzicht op de stad of de binnenplaats. Over uitzicht gesproken. Vanaf het dakterras heb je een adembenemende uitzicht op het historisch centrum van Leuven. Enig minpuntje: als je van de donkere ruimtes in het museum naar buiten stapt, word je verblind door de zon die op de witte tegels weerkaatst. Ik voelde me even sneeuwblind.

De tentoonstelling die mij het meest kon bekoren was die van Rogier van der Weyen. De kleuren die je overdonderen, de aandacht voor de kleinste details en emoties, wonderlijk. Ook leuk om te zien dat zoveel topstukken van overal ter wereld bijeen waren gebracht. Op de muren herkende ik de namen van musea die ik al eerder bezocht.

De permanente collectie bevindt zich op het gelijkvloers. En nu moet ik toch beslist een lofzang wijden aan het volledig gerestaureerde museum Vander Kelen Mertens. Ik ben er vroeger lang geleden geweest, en alhoewel je toen nog goed de voormalige glorie proefde, gaf het toenmalige museum een bestofte en neerslachtige indruk. Maar wat een metamorfose! De parketvloeren werden opnieuw aangelegd, de plafonds gerestaureerd en de muurbekleding werd opnieuw aangebracht met aandacht voor een zo historisch mogelijke reconstructie.

M is absoluut een aanwinst voor de stad Leuven. Al vallen er hier en daar nog schoonheidsfoutjes te bespeuren: tegels die nog niet geplaatst zijn, draden die niet weggewerkt zijn, de nummers die nog niet aangebracht zijn op de verschillende kamers en verdiepingen, de richting van het bezoek die soms niet duidelijk is aangegeven. Maar dit zijn details die met wat doorwerken, snel opgelost kunnen worden.

M - Avant-première

M - Avant-première

M - Avant-première

Bookmark and Share