Leven in Leuven

Van en klaa panneke ne volle pot moke

Alleman zie natierloeëk derèkt dat da ne keikentêrm es. En ge trekt euve neis al up. Naa da m’alle dogen ouverstelpt wedde mei keikeprograms up den teevee en dat de bukkerekke vol ston mei koukbukke, gerokt e zue stillekeson verboeft on al wat da mei kouken en keike te mogen iet.
Et iet uek niks te moke mei et wonder van brued te vermeinegvildige of van woter in woeën te verandere. ‘k Zal alen den oeëtleg derèkt eksplikeire mei een ekzèmpel.

‘k Zag gistere eus da nen otto up Tinsestroot in den bêrgup zjustekes teige d’achterwiel van ne velo rei mei ‘t gevolg dat da maske mei velo en alles up de grond viel. De sjoffeur stopte derèkt, kwamp oeët zennen otto en zette da maske vrum recht.
Par sjâns aa ze niks. E klaa schrammeken on eir knie, gieënen boelt, niks gesjeid en noo kontrol van eire velo was doo uek niks on kapot. De sjoffeur vreug ofdat de polis er must boëkoume moo da moest ni, zaa’t maske. As kompensose en vei van ‘t versjiete te bekoume stelde de sjoffeur vei van somen ieveranst ne kaffei gon te drinken. Moo da waa et maske nit deun.
‘k Em nog gezien dat de sjoffeur in zenne portemonnei gunk en e brifke in d’anne van da maske foefelde.
Tot doo wat da’k gezien em.
‘s Anderdoos zit ek mei menne kamerood Zjef up ‘t terras van den Ingel en noo et oeetwissele van de alledoogse nieskes en ons twidde pint weite me nemiee wa zê.
“Zjef”, zê’k ‘k em gisteren e vriet aksident gezien up Tinsestroot. En sjikke vwoituur die veil t’èt den bêrg oprei, botste teige de velo van e maske die pertèng geu rechs rei. Pataat, zoë de grond up en ze bleif lê. ‘k Zag derèkt dat serjeis was want et bleud liep oeët eir knie en on eiren ellenboug unk en ieel stik vel los. En eir achterwiel was ieëlemoo vervrunge.
Doëne sjoffeur aa dan nog de frôn van te zê da z’in ‘t middelt van ‘t stroot rei. Ik em me derèkt ongeboije en menne noom en adres upgegeive en gezieëd da’k wil getoeëge”.
Woo up da Zjef zaa : “awèl, doo betool ek nog ieënen up”.

Ik em dus van en klaa panneke ne volle pot gemokt : ik em dus fèl ouverdreive.

In Leive zaan ze drueg ewèg zê : menneke, ge dreft ouver !