Opening academiejaar 2010-2011
Studentenspeech van LOKO, de Leuvense studentenraad ter gelegenheid van de opening van het nieuwe academiejaar:
Zoals u ziet, lijkt er momenteel niet zo een bijster verschil tussen vandaag en 2020 te zijn. Dezelfde bus, dezelfde kasseien, dezelfde studenten. De student is ongerust, meneer de rector: nous avons peur! of volgens het huidige taaldecreet: meneer de rector, we hebben schrik! Als we het huidige beleidspad voortzetten, dan halen we zowel op Vlaams als op universitair niveau de Bologona-doelstellingen nooit.
De vierde Bologna doelstelling zegt:
Promotion of mobility by overcoming obstacles to the eff ective exercise of free movement with particular attention to:
- for students, access to study and training opportunities and to related services
- for teachers, researchers and administrative staff , recognition and valorisation of periods spent in a European context researching, teaching and training…
Om dit te bereiken heeft de universiteit dringend nood aan een solide visie op internationalisering ,en daarin hoort een sterke positionering centraal te staan. Positionering is profi lering, en een juiste profi lering is essentieel. Deze profi lering moet gezien worden in twee luiken. Het is belangrijk om naar buiten toe van de K.U.Leuven een sterke speler te maken, maar we moeten ook zorgen dat we hier in Leuven die naam kunnen waarmaken – een positioning@home zeg maar.
Wat verstaan wij onder positioning@home? De 2020-doelstellingen manen aan om zoveel mogelijk studenten een internationale ervaring te bezorgen, en deze ervaring moet positief zijn. Negatieve ervaringen van buitenlandse studenten in Leuven zijn antireclame – en absoluut niet goed voorons internationale profi el. We moeten ons niet alleen sterk internationaal profi leren, we moeten ook klaar zijn om die positie hier in Leuven staande te houden.
We mogen dan wel dromen van een internationale universiteit, de realiteit is dat op dit moment ons handjevol internationale studenten al nauwelijks onderdak vindt. Er zijn schrijnende verhalenvan internationale studenten die gedwongen worden af te druipen omdat ze geen accommodatie kunnen vinden. De Universiteit en de stad Leuven hebben nog heel wat werk als zij tegen 2020 een nog grotere stroom van internationale studenten willen huisvesten.
Als we er zeker van willen zijn dat we over de tools beschikken om de internationale ervaring voo rzowel inkomende als uitgaande studenten ook eff ectief te laten slagen, kunnen we niet anders danveel meer nadruk te leggen op het taalniveau. Alle studenten moeten de mogelijkheid hebben om in hun programma taalvakken op te nemen; docenten moeten via bestaande objectieve criteria aantonen dat ze de vreemde taal waarin ze lesgeven, ook eff ectief machtig zijn. Studenten e ndocenten zijn hiermee allebei winnende partij. Budgettaire redenen kunnen nooit het beperkt implementeren van zulke maatregelen verantwoorden: steek ze desnoods samen in de les.
Daarnaast is het essentieel dat het beleid van de verschillende faculteiten voldoende consistent is. Het huidige kluwen aan verantwoordelijken en regels verhoogt de drempel en dat staat een sterke en eenduidige internationale profi lering in de weg.
Maar er is meer nodig dan dat.
Momenteel is onze universiteit een grijze muis, één van de zovele oude universiteiten in Europa. We hebben nochtans de juiste troeven. We moeten ze alleen uitspelen.
De K.U.Leuven is medeoprichter van zowel COIMBRA als LERU, maar ze moet zich hierin onderscheiden. Te vaak gebruiken we nog het excuus dat we het toch niet halen in vergelijking met absolute topuniversiteiten als Oxford en Cambridge. Laten we nu voor eens en voor altijd het volgende besluiten: we moeten streven naar het zijn van de topuniversiteit in ons eigen unieke segment, het segment waar élke student kan komen studeren en er toch een excellent onderzoekspro el aanwezig is. Een top-universiteit met het vizier vol op de samenleving gericht. Met een dergelijke pro lering kan de K.U.Leuven een grote speler zijn in Europa.
In plaats van onderbevolkte Engelstalige masteropleidingen aan te bieden die equivalent zijn met een bestaande Nederlandstalige master, moeten we onze sterktes uitspelen en keuzes durven maken. Denk aan onze excellente en internationaal bekende onderzoekscentra: waarom koppelen we onze Engelstalige masters hier niet aan?
Naast onze universitaire netwerken en ons toponderzoek beschikken we daarenboven over een enorm netwerk aan alumni met een internationaal profi el. Zij zijn bepalend in het uitdragen van de naam van onze instelling en ze moeten dan ook gecultiveerd worden als ambassadeurs van onze universiteit.
Als we allemaal écht voor een internationaal gerichte universitaire omgeving willen gaan, zal ook het werkdomein van de studentenraad en haar leden sterk veranderen. Als LOKO spreken ook wij hier dan ook ons sterk engagement uit om mee te werken aan de vooropgestelde doelstellingen en bij te dragen aan het internationale imago van de universiteit. Het is evident dat één maatschappelijke actor veruit onvoldoende is. Alle spelers moeten aan dezelfde kar trekken: de Vlaamse overheid moet ook nu durven investeren in internationaal gericht onderwijs en innovatie; de universiteit moet op alle mogelijke vlakken de banden met het buitenland aanhalen.
Want we willen toch geen universiteit van het Hageland blijven?
Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.