De Komeet

Een doordeweekse woensdagavond, met een lege frigo en een knorrende maag. Mijn huisgenote zit met hetzelfde probleem, maar geen van ons beide heeft zin om zich aan het fornuis te zetten. We besluiten onze jas aan te trekken, en met een budget van ongeveer 15 à 20 euro  voor een snelle maar gezonde hap te gaan. De bovenstaande situatie doet zich bijna wekelijks voor, dus weten we zonder verder overleg al vrij snel waar we heen zullen trekken: de Komeet. Als je een snelle zoektocht doet op het wereldwijde web lees je dat de Komeet een Spaans café/restaurant is. In mijn voorgaande ervaring is er op vlak van interieur echter weinig Spaanse invloed te zien.  Ik ga er dan maar  van uit dat het Spaanse gegeven hem in de (niet zo uitgebreide) tapaskaart zit. Naast de keuze tussen een vijftiental tapas kan je hier ook gewoon kiezen voor een simpele snack. Voor zij die nood hebben aan een wat stevigere maaltijd is er nog altijd een steak of kip met frietjes voor handen.

Bij ons vertrek thuis sturen we nog gauw een sms naar potentiële hongerigen.  Twee vriendinnen laten weten dat ze met hetzelfde probleem kampen (lege maag en lege frigo), en ons dus zullen vergezellen. Het is intussen 20u, en wanneer we de Komeet binnen komen blijkt dat er heel wat volk hetzelfde idee had als wij. Op het gelijkvloers zijn alle tafeltjes reeds bezet. Wij nemen dus de trap naar de eerste verdieping, waar nog plaats is voor ongeveer dertig personen. Het lot is ons gunstig gezind, want vier anderen  hebben net besloten het pand te verlaten. We nemen plaats aan het witte tafeltje, en duiken meteen met onze neus in de menukaart, die standaard op elke tafel aanwezig is.

Hoewel we de kaart al min of meer uit het hoofd kennen, zijn er zoals steeds enkele lekkere gerechjes die ons aan het twijfelen brengen. Persoonlijk gaan mijn gedachten heen en weer tussen de toast champignon en de wok met kip en verse groentjes. Mijn buurvrouw heeft zin in veel meer dingen dan haar spijsvertering ooit zal aankunnen, en besluit daarom een assortiment van tapas samen te stellen. De huisgenote wil een combinatie maken van prettig vettig met gezond, en gaat voor een salade met kaaskroketjes. Extra moeilijkheidsfactor hier, want ze kan kiezen tussen twee of drie units. Drie dus, de salade compenseert dat wel. Nummer vier van het gezelschap snapt niet waarom wij het onszelf altijd zo moeilijk maken, er is immers steeds de good old spaghetti bolognaise.

We wenken de jong ogende ober (die naar onze menig een iets nettere outfit mag dragen dan de oversized jeans en dito slodder T-shirt die nu dienst doen), en beginnen aan onze bestelling. Spaghetti bolognaise en salade met kaaskroketten stonden al vast, het tapasassortiment gaat bestaan uit krabkroketjes, gevuld mosseltjes, patatas bravas en tortilla. Ikzelf ga op de valreep dan toch voor de wok met kip. Aangezien we na het eten nog een avondje kaarten in ons stamcafé hebben gepland, besluiten we niet te gek te doen en twee Ice Teas, een Aquarius en een Cola Zero te vragen.

Hoewel het hier soms heel druk kan worden, staat men hier meestal in duo te werken. Een iemand neemt de bar voor zijn rekening, de andere mag van hot naar her crossen om bestellingen op te nemen en eten te serveren. Geen makkelijke taak, want het verloop is hier enorm (elk tafeltje dat vrijkomt is binnen de vijf minuten opnieuw bezet) en studenten zijn een veeleisend volkje. De bediening moet  snel en vriendelijk zijn, het eten lekker en veel, en dit hele pakket graag aan een zo laag mogelijke prijs.

Snelheid is hier alvast geen probleem. Binnen de vijf minuten krijgen we onze frisdrank, en amper een kwartier later wordt ons eten geserveerd. De salade van kaaskroketten bestaat uit een assortiment van alle groenten die een salade volgens ons moet bevatten, en meer (maïs, olijfjes, groene pepers, rode ui, tomaatjes en natuurlijk sla). De kaaskroketten zien er groot genoeg en lekker uit, net zoals de honing- mosterddressing  waarmee men niet te zuinig is geweest. Het zijn geen artisanale kaaskroketten, daarvoor ligt de prijs ook te laag (€10), maar ze smaken. Ook de tapas zijn zonder twijfel prefab, maar ook hier horen we geen klagen. De krabkroketjes doen denken aan surimi met een krokant gefrituurd korstje rond (dipsaus is cocktail), de tortilla smaak niet tè veel naar aardappel en kan gedopt worden in dezelfde mosterd-honingdressing die bij de salades geserveerd wordt. De gevulde mosseltjes zijn eigenlijk gewoon mosselschelpen met een bitterbalvulling (niet echt wat we verwacht hadden), de patatas bravas zijn mooi goudgeel gebakken maar wat een pittige tomatensaus hoort te zijn smaakt opnieuw verdacht veel naar cocktail. De spaghetti bolognaise krijgt een thumbs up: niet te flauw en extra kaas vragen is absoluut niet nodig. Zelf ben ik zeer tevreden met mijn keuze. Er zit voldoende kip in (niet zoals in sommige zaken waar ze denken dat 20gr kip wel moet volstaan), verschillende mediterrane groentjes (die misschien iets knapperiger mochten zijn) en een lekker soja- achtig sausje erover. Enkel de keuze voor gewone spaghettislierten in plaats van rijst of wokmie vind ik wat raar, maar we gaan niet mierenneuken.

Rondom ons blijft een gezellig drukke sfeer hangen en zien we de ober aan een constant tempo toasts, croques (beiden gemaakt met dik gesneden, bruin meergranenbrood en een optionele rauwkostsalade) en pasta’s opdienen.

Eens iedereen voldaan is wordt er vlot afgeruimd, en besluiten we zelf ook maar meteen onze weg verder te zetten. Om gezellig te blijven nakaarten is dit niet de juiste plaats, en al helemaal niet tijdens het spitsuur van het avondeten. Voor zij die toch graag nog een koffietje drinken vermeld ik graag dat men hier Lavazza geeft, toch wel een favoriet van menig koffieliefhebber.

Afrekenen gebeurt beneden aan de kassa, wat omwille van twee redenen zeer handig is: extra wachttijden worden vermeden en ieder kan apart betalen (indien gewenst). Gewoon even melden wat je juist gegeten en gedronken hebt en de kassa drukt een individueel ticketje af. Zo worden vervelende situaties met vriend(inn)en die krap bij kas zitten vermeden en kan je zelf nog bepalen of je fooi wil geven of niet.

Samengevat is de Komeet een  leuk eetcafé, geschikt voor wie uit is op een snelle lunch, een late afternoon snack of een lekker en toch gezond avondmaal.

Praktisch
Oude Markt 54
016 29 63 03

Bookmark and Share

Er zijn 2 reacties op “De Komeet”

bart verhavert
(on april 13th, 2011 at 18:03)

zeker de moeite

 
Ireen
(on mei 22nd, 2013 at 14:06)

Wat ik hier echt de moeite vind zijn de verschillende soorten toast! Vooral de toast champignon is heerlijk: heel dikke stukken bruin brood, besmeerd met een soort kruidenboter en met een heel grote portie champignons! Voor een paar euro bestel je er nog een extra slaatje bij met een lekkere mosterddressing. Ik ben er al vaak geweest en heb mezelf er nog niet toe kunnen brengen om eens iets anders te nemen! Ik zal dus nog eens moeten gaan…