Leven in Leuven

Leivese oeetdrikkinge

‘k Zen wel al jore gepensjonneid, maa ‘k em toch ieenegte sabbatmoinde genoume.
As ne prof van d’ineversetoët da mag en kan, woovei zaa ‘k ik dat dan ni meige? En naa sjiet ek vrum in gank.
Ouverlest aa’k famille toees. Wat doede dan? Ge vroogt de minse ofda z’iet wille drinke. Das’ belieefdoëd moo swenst edde d’akkozje van uek iet mei te drinke. Want mennen alleven traabuk ziee nogal gemakkeloëk: “da’s vandoog eu twidde pinken al”.
Aliske en Sara wane ne kaffei, ons Mie nen tei, noenkel Zjul e pinke en ik beslout vei men oëge een Orvalleke oeet te sjinke.
Ons Mie aa er vei gezergd dat er een fêrm froeettoot van de Lidl was en van doë sjokolatte kukskes van den Aldi. Veijoetziende gelak as alle serjeize mannen aa’k me verzien van kieesblokskes en e poor soute bie in de frigo gelieed.
Swenst dat de vrave de niefste roddels oeetwisselden en kritikeiden up de famille die nit onweizeg was, droenke Zjul en ik up ons gemak ons gelas lieeg. Zjul wist me te vertellen dat em oei zjenaar gewonnen aa met de lottou. ‘t Schol em moo twiee soëferkes!
Up de goeie momènt vroeg ek on de madamme ofda’k mocht boësjinke en da was d’akkozje vei mei ons lieege geloze noo de keike te gon. Zjul desideide van toch uek nen Orval te drinken en ik waa nen andere smook en pakte nen Duvel. Zjul waa me persei afwas bespore en spilde de gelozen af onder de kroon.
Ik vond et al vies dat da bie ni schoimde boë et oeetsjinke: den Orval nit en den Duvel ook ni.
Toch moo gepriefd…bah.. goed da me boë de pumpbak stonte en da me doëne sluk bie kosten oeetspieke. Ni te drinke!
En teun viel menne freng. Zjul aa de geloze oeetgespild mei ieet woter. ZOËDE GOË NAA IEELEMOO KWISPEL, riep ek. Naa es da geu bie bedorreve en kinne me ‘t weggiete.
Zjul stond er boë gelak e pissemenneke. Moo doomei wiste de vraven uek da me on ons twidde konsomose wore.
‘k Em vesse geloze genoume en m’emme ieder nen Tripel van Westmalle gedrunke.
As de famille naroees was, vreug ons Mie: “woovei edde noenkel Zjul naa oeetgemokt vei ne kwispel?”.
“Ja, ik aa eive geud kinne zê “zoëde goë naa up euve kop gevalle!” Moo doëne kwispel vonk ek iet belieefder.
Ja, wat es da, ne kwispel? As de pastuer mei ‘t woëwoter zwikt, dan deut em da mei ne kwispel. En as den ond ze boske ziet afkoume mei eite, dan kwispelt zenne sjêt.
Trekt zellef aale konkliezes woo en wanniee da ge teigen iemand meigt en kint zê dat et ne kwispel es.