Archief voor 29 januari 2012
Cheese, Squeeze en Tropical Breeze van Mika Rottenberg
Donderdagavond woonde ik het gesprek tussen Mika Rottenberg en Eva Wittocx, curator van M, bij. Het gesprek ging over het werk van Rottenberg, haar recente monografie en de tentoonstelling die momenteel in M te zien is.
Uitzonderlijke vrouwen worden in de kleurrijke films van Mika Rottenberg absurdistische personages die hun lichaam als productiemachine gebruiken. Haar tegelijk humoristische en subtiel maatschappijkritische films presenteert ze in complexe kijkmachines. M toont met zeven videowerken een overzicht van haar oeuvre.
Wat de werken van Mika Rottenberg voor mij bijzonder maakten, waren niet alleen de inhoud van de werken, maar ook de manier van presenteren: de toeschouwer kijkt door een kijkgat en krijgt zo een heel intimistische ervaring of beweegt zich door delen van het decor van de film om vanuit verschillende hoeken naar haar werk te kijken.
Elk werk van Rottenberg heeft een absurd element of je nu kijkt naar een dame die op haar handen over een sneeuwplafond loopt/hangt, een aziatische dame die ritmisch met haar valse nagels op tafel tikt of een zwaarlijvige dame die allerlei poses aanneemt. Er gaat een grote fascinatie uit van de videokunstwerken. Je kan er naar blijven staren.
Mijn favoriet werk was Cheese uit 2008. Cheese toont zes dames met onrealistisch lange haren. De dames zijn gekleed in gewaden die mij nog het meest deden denken aan die van traditionele Amish vrouwen. De haren van de dames trekken de aandacht van de kijker, terwijl de dames allerlei handenarbeid uitvoeren. Het videokunstwerk straalde voor mij een soort poëtische rust uit. Als je lang genoeg naar de wapperende haren kijkt, geraak je volgens mij in trance. De kunstenares vertelde dat ze de vrouwen in dit werk allemaal online vond. Tijdens de opnames kreeg Rottenberg het ook bijna aan de stok met haar actrices. De dames wilden namelijk hun haren wassen, maar omdat het droogproces twaalf uren in beslag nam, zou dit de opnames te zeer vertragen.
Het meest recente werk van Rottenberg: Squeeze vond ik ook erg interessant. Dit werk was het meest maatschappijkritisch. Het toont vrouwelijke arbeidsters die aan het werk zijn in een grote machine en hierdoor voor een deel ontmenselijkt worden. Radertjes in een machine, een verwijzing naar de kapitalistische massaproductie, die de verbinding maakt tussen een slaboerderij in Arizona en een rubberplantage in India. Het eindresultaat van dit videokunstwerk is een kleine kubus “the cube” gemaakt van sla, make-up en schuimrubber die voor de eeuwigheid opgeslagen zal blijven in een kluis op de Kaaimaneilanden. Wat het dubbel interessant maakt, is dat kunstliefhebbers een “aandeel” van the cube konden kopen. Een aandeel dat in sé waardeloos is, want de kopers kunnen het kunstwerk, dat nu langzaam ligt weg te rotten, niet eens bekijken.
Nog tot 26 februari te bekijken in M en een absolute aanrader.
Geschreven door Carolien Coenen en gepost op 29 januari 2012 onder Film, M, Tentoonstelling. Comments Off on Cheese, Squeeze en Tropical Breeze van Mika Rottenberg op dit artikel.