Couvert Couvert
Couvert Couvert is, samen met restaurant Arenberg, één van de twee enige restaurants in Leuven met een Michelinster. Reden te meer om dit restaurant in Heverlee een keer met een bezoek te vereren. We reserveerden een tafeltje voor twee voor een zaterdagse lunch, want ‘s avonds nog een tafeltje vinden, bleek lastig.
Aan de voorkant lijkt Couvert Couvert een gewoon rijtjeshuis. De ingang bevindt zich dan ook aan de achterkant van het pand. Je stapt het pand binnen via een ruime, lichte inkomhal die een inkijk biedt in de keuken. Altijd interessant om te proberen de geheimen van een topchef te doorgronden. De ontvangst was erg hartelijk. Onze jassen werden meteen in ontvangst genomen en we werden met de glimlach naar ons tafeltje begeleid.
Het interieur van Couvert Couvert is licht en modern met plaats genoeg om niet gestoord te worden door andere gasten. De heldere ruimte is eerder sober ingericht, maar mooi afgewerkt met een houten parketvloer en stemmige verlichting. De design stoelen waren erg mooi en bovendien zeer comfortabel. Toen wij er lunchten, was het te koud, maar ik kan me voorstellen dat het in de zomer gezellig tafelen moet zijn op het ruime terras in de tuin.
We startten met een aperitief van het huis: twee glaasjes cava ‘Le vin coeur des bulles’, een overheerlijke chardonnay brut. We bestelden ook meteen een flesje water en even later werd een fles huisgefilterd water aan onze tafel gebracht. We twijfelden niet lang over onze keuze en gingen allebei voor de degustatiemenu van zes gangen. Zo vaak komt een mens nu ook weer niet in een sterrestaurant.
En toen waren we vertrokken voor een avontuurlijke prikkeling van onze smaakpapillen. We kregen maar liefst drie verschillende appetizers voorgeschoteld, waaronder een triootje van kerstomaatjes, deegkuipjes met bloemkool, een toastje met ansjovis en aardappelmousseline met vis. De aardappelmousseline was niet echt mijn ding, maar de rest was overheerlijk. Alle gerechten werden trouwens opgediend in Stockmans porselein. Het olijfbrood, dat regelmatig bijgevuld werd, was duidelijk zelfgebakken en de olijfolie waarin we het brood konden doppen, werd even professioneel voorgesteld als de flessen wijn.
Bij de eerste gang, de Sint-Jakobsnoten, kregen we een glas Italiaanse wijn Bellotti bianco uit Ligurië. Ik ben een grote fan van Sint-Jakobsnoten, dus dit gerecht scoorde meteen. vooral de combinatie met schorsenen, spruitjes en curry vond ik verrassend lekker. Blij dat ‘vergeten’ groenten zoals schorseneren weer aan een revival bezig zijn.
De volgende wijn was een droge witte wijn van Duitse afkomst: een Leitz Rüdesheimer. We dronken deze wijn bij onze tweede gang: een witte, supermalse vis met zwarte bessen en bieten gegaard in de grond. Ik kon me niet echt voorstellen hoe dat gaarproces van die bieten dan wel verlopen zou zijn, maar lekker was het zeker. De wijnglazen werden trouwens gul bijgevuld.
Bij de grijze garnalen met pompoen en spek gerookt op hooi (ik zweer je, je proefde gewoon de smaak van hooi!) kregen we een Franse witte wijn Clos de l’Elu. Het tweede hoogtepunt van de dag voor mij. Nog nooit zo’n smakelijke garnalen gegeten. De kopjes van de garnalen waren lichtjes gefrituurd waardoor dit een smakelijke snack werd. En de groene klavertjes vormden een schattig contrast met de rest van het gerecht.
Tijd voor een rode wijn: Rosso di Valtellini. De wijn paste perfect bij de everzwijn die als hoofdgerecht geserveerd werd. Ik had een beetje schrik, omdat het menu vermelde dat er koffie aan dit hoofgerecht te pas zou komen, maar gelukkig overheerste de koffiesmaak niet. Het geheel vormde een goed uitgebalanceerde mengeling van smaken, met perfect roze varkensvlees en de kumquat als pittige toets.
Na het hoofdgerecht bood men ons de optie om bijkomend wat kaas van de kaasplank te eten, maar we konden ons niet voorstellen waar we deze extra gang nog zouden moeten steken. Twee zoete desserts zouden ruimschoots volstaan.
Bij de dessert dronken we een parelende rosé Moussa moussette. Deze sprankelende drank paste perfect bij de zoete versnaperingen die voor onze neus gezet werden. En als je dacht, nu hebben we het wel gehad, werd er nog een bordje met minidessertjes (madeleines, karamel een een sorbet van frambozen) gebracht. En toen konden we echt geen pap meer zeggen.
Elk gerecht dat we in Couvert Couvert kregen, was prachtig gepresenteerd op het mooie Stockmans porselein. Een waar feest voor het oog. Mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar de Sint-Jakobsnoten en de garnalen, maar ik kan gerust zeggen dat alles wat ik in Couvert Couvert at van een bijzonder hoge kwaliteit was met aandacht voor originele smaakcombinaties. Exact wat je verwacht van een restaurant met een Michelin ster. De bediening was vriendelijk en discreet.
Klein puntje van kritiek: ik vond het een beetje koud op het, verder kraaknette, damestoilet en de akoestiek van de ruimte kon beter. Nu moesten we soms onze stem wat verheffen om elkaar goed te verstaan.
Deze lunch was beslist niet goedkoop. De twee glaasjes cava kostten samen 20 euro, twee maal de aangepaste wijnen 74 euro, twee dessertwijnen 16 euro en het zes-gangen menu kostte 85 euro per persoon. In totaal kwam dit op 290 euro. Voor deze prijs kregen we een gezellige namiddag en een schitterende smaakbeleving.
Praktisch
Couvert Couvert
Sint-Jansbergsesteenweg 171, 3001 Heverlee
016 29 69 79
www.couvertcouvert.be
Onze keuze
Sint-Jakobsnoten met lijnzaad, schorseneren en curry
Wilde vis: zwarte bessen, bieten gegaard in de grond
Grijze garnalen, pompoen “butternut”, spek gerookt op hooi
Jong everzijn uit de Ardennen, kumquat en koffie
Appel en kweepeer, citroen met zout en ras el hanout
Chocolade, melk en hazelnoten
Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.