Leven in Leuven

Topwerken uit Noordbrabants Museum nu in M te gast

Van 22 maart tot en met 26 augustus 2012 is de tentoonstelling ‘Van voor Teniers tot na Ensor‘ in M-Museum Leuven te zien. Navolgers van Bosch, Rubens en Van Dijck staan zij aan zij met schilders zoals Constant Permeke, Edgard Tytgat, James Ensor en Jan Sluijters. Onder meer prachtig laatgotisch beeldsnijwerk, unieke historische stadsgezichten, bloemstillevens en jaargetijden geven een mooi overzicht van kunst uit de late vijftiende eeuw tot het midden van de twintigste eeuw.

M geeft een dertigtal topwerken uit de collectie van het Noordbrabants Museum van ’s-Hertogenbosch, dat zijn deuren sluit voor een fantastische metamorfose, een plaats tussen kunstwerken uit de M-collectie uit dezelfde periodes. Het initiatief sluit aan bij het feest van de 750-jarige historische band tussen Leuven en Den Bosch, dat in 2012 wordt gevierd. De kunstwerken zijn gedurende een half jaar exclusief in M te bewonderen.

Bruikleen
Het mag een gelukkig toeval genoemd worden dat het Noordbrabants Museum, net nu tijdens het feestjaar 2012, gesloten is wegens verbouwingswerken. Rond de jaarwisseling 2012-2013 heropent het
immers in een geheel vernieuwd museumkwartier waartoe ook het Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch zal behoren. De collectiestukken worden tot de heropening in tijdelijke depots en in diverse andere musea ondergebracht, waaronder ook in M. Het gebeurt niet vaak dat een museum meerdere topstukken in bruikleen geeft aan een buitenlands museum.

Kruisbestuiving
Deze tentoonstelling brengt geen kunstenaar of materiaal voor het voetlicht en beperkt zich evenmin tot een periode of thema. Ze biedt een dwarsdoorsnede doorheen de collectie van Den Bosch, zij aan zij met enkele relevante collectiestukken van M. Van voor Teniers tot na Ensor biedt een overzicht van Brabantse Kunst van de late 15e eeuw tot midden 20ste eeuw. Ruim voor Teniers en ruim na Ensor dus.
Het is voor de Vlaamse museumbezoeker een unieke gelegenheid om deze kruisbestuiving, die ongekende pareltjes bevat, binnen het unieke kader van M te ontdekken. Het verhaal van het oude hertogdom Brabant (waartoe zowel Leuven als Den Bosch behoorden) en dat ook in de M-collectie een bindmiddel is, krijgt hierdoor een nieuwe dimensie.

Publicatie
‘Reflecties’, het tijdschrift van M, biedt een overzicht van projecten en tijdelijke tentoonstellingen in en vanuit het museum. Auteurs van buitenaf leveren tekst en beeld, in nauwe samenwerking met de medewerkers in huis. Alle uitgaven van ‘Reflecties’ zijn verkrijgbaar in de M-shop.

Reflecties #15, Van voor Teniers tot na Ensor, biedt de lezer uitzonderlijk geen essay van een gastauteur, maar is opgevat als een catalogus bij de tentoonstelling. Er werd voor elk tentoongesteld werk een catalogusnota en kleurenafbeelding opgenomen.

De selectie van zowel de Bossche als de Leuvense collectiestukken, het leggen van de contacten met het Noordbrabants Museum en ook het schrijven van de teksten van deze publicatie werden uitgevoerd onder de deskundige leiding van conservator Veronique Vandekerchove (1965-2012), samen met haar team.

Op 25 januari 2012 overleed zij aan de gevolgen van een tragisch verkeersongeval. Dit plotse verlies en het enorme verdriet dat het teweeg brengt, plaatst deze tentoonstelling in een andere context en dwingt ons tot relativering en bezinning. De tentoonstelling en publicatie worden dan ook opgedragen aan Veronique Vandekerchove, die een ongebreidelde passie koesterde voor de Leuvense collectie en het verhaal van M, zoals dat vandaag bestaat, vormgaf. Zonder haar enthousiasme zou ook dit project niet hebben kunnen plaatsvinden.

Bij deze tentoonstelling is een audioguide voorzien die aan het onthaal kan verkregen worden tegen een kleine vergoeding. Er zijn ook groepsrondleidingen en voor de allerkleinsten werd een kinderquiz op maat uitgewerkt.

“Film is de leukste vorm van bedrog”

Eergisteren bezocht ik samen met drie vriendinnen de expo Cinema Leuven. Filmaffiches in the picture, die momenteel loopt in het Openbaar Entrepot voor de Kunsten. (OPEK)
Voor liefhebbers van filmgeschiedenis en oude affiches is dit een absolute must. Zo kwam ik er te weten dat Leuven vroeger maar liefst 19 bioscopen telde en dat ze ieder hun eigen aanbod hadden. Daarnaast kan je op de tentoonstelling filmaffiches bewonderen van de periode 1930-1960.

In de exporuimte vind je een retro mini-bioscoop, waar je getrakteerd wordt op korte filmpjes die het publiek moesten opwarmen voor de eigenlijke show begon.
Ikzelf vond de expo matig. Er hangt relatief weinig als je weet dat het Stadsarchief 2495 van die posters bezit. De gids is, wat mij betreft, een beetje overijverig maar ik ga gewoon liever zelf op ontdekking.
Toch heb ik geen spijt van mijn bezoek omdat de affiches soms echte kunstwerken zijn –er hangen er o.a. van René Magritte, ondertekend met een schuilnaam weliswaar –  en je via de infoborden de geschiedenis van de Leuvense cinemacultuur leert kennen. Bovendien is het gratis. Niet onbelangrijk voor de arme studenten onder ons.
Je begrijpt dat ik als voormalig geschiedenisstudent en filmadept dus wel moést gaan.
Plan dus nog snel een tripje in die richting. En avant!

De expo Cinema Leuven. Filmaffiches in the picture loopt nog tot 31 maart 2012 in het OPEK
Open van dinsdag tem zondag, tussen 10 en 18 uur. Maandag gesloten. Gratis toegang.

[recensie] De lichtekooi van Loven – Ineke Vander Aa

Een indrukwekkend debuut van Ineke Vander Aa. Deze stevige brok van meer dan vijfhonderd pagina’s voert de lezer mee naar het achttiende eeuwse Leuven. De roman vertelt het verhaal van Louise, die vanaf het begin van haar leven niet de beste kaarten in handen heeft: haar vader is een blinde bedelaar en haar moeder heeft ze nooit gekend. Als haar vader sterft, besluit ze haar lot in eigen handen te nemen en niet te settelen voor een liefdeloos huwelijk. Ze wordt een hoer die ‘s nachts de mannen aan een snel pleziertje helpt. Haar leven is hard en weinig glamoureus. De hoer krijgt echter de gelegenheid om zich te ontpoppen van volks meisje tot lezeres van de filosofische traktaten van Spinoza. En zowaar, het boek bevat levensbeschouwelijke stukken waarin Louise en haar minnaar filosoferen over de zin en onzin van godsdienst in de samenleving.

Wat mij bijzonder fascineerde aan dit boek is dat het zich volledig afspeelt in een Leuven dat nu grotendeels verdwenen is. Zeker, de Grote Markt, de Vismarkt, het Stadhuis, de Sint-Pieterskerk, de Sint-Geertruikerk, ze staan nog allemaal, maar ze lijken niet op de plekken die de roman beschrijft. Het achttiende eeuwse Leuven is nog volledig omwald, is vuil en stinkt. Mensen moeten er elke dag vechten om te overleven en de armsten leven in piepkleine krotwoningen zonder de minste comfort. De kloof tussen arm en rijk lijkt onoverbrugbaar en toch doet Louise een poging om haar leven te veranderen. Of ze daar ook in slaagt, moet je zelf maar ontdekken.

Het is te merken dat Ineke Vander Aa een opleiding als geschiedkundige achter de rug heeft. De manier waarop ze de oude straten en pleinen van Leuven, maar ook het leven van prostituees in die tijd, tot leven brengt is magnifiek. Dit boek is een werk van liefde (en naar ik vermoed ook de nodige zweet, bloed en tranen). Ik kijk alvast uit naar haar volgende roman.

Leven in Leuven mag één exemplaar van De lichtekooi van Loven weggeven. De derde persoon die ons via het contactformulier de wapenspreuk van Leuven doorstuurt, wint het boek.

Over de schrijfster
Ineke Vander Aa (1984) groeide op in Kortenberg, vlak bij Leuven. Studies geschiedenis en psychologie brachten haar niet waarop ze hoopte. Op haar 24ste lonkte de wijde wereld. Ze vertrok naar de VS, waar ze in Arizona onder meer wolfshonden leerde trainen. Na enkele jaren in de woestijn, keerde ze terug naar België. De lichtekooi van Loven is haar debuut.

Praktisch
De lichtekooi van Loven
Ineke Vander Aa
Uitgeverij De Geus
ISBN 978 90 445 1937 2

Koffie en Clooney

Als rasechte Leuvense, die tegenwoordig meer in Antwerpen vertoeft, frustreert het me soms dat er zo weinig leuke koffiebars te vinden zijn in onze hippe studentenstad. Toen ik een paar dagen geleden op zoek was naar een leuke plek voor cappuccino met een vriendin, stuitte ik weer op hetzelfde probleem. Terwijl ik naar de plaats van afspraak wandelde, overliep ik in gedachten onze opties. Eigenlijk zijn er, naar mijn mening, in Leuven vijf plaatsen waar je ’n deftige kop van dat zwarte spul kan drinken. Ik weet dat er allerlei sites bestaan die zich bezighouden met het reviewen van alle mogelijke café’s, bars en restaurants in Leuven, maar ik gooi er toch mijn eigenste top vijf van leuke coffeespots bij. Gewoon, omdat ze te leuk zijn en ik ze jullie niet kan onthouden. Bij mijn beoordeling hield ik rekening met drie criteria: De smaak van de koffie, de gezelligheidsfactor en de kwaliteit van de bediening.

1. Koffie Onan
Staat zonder twijfel op nummer één. Ga er naartoe en je weet waarom!

2. Punto Caffè
Dit is de ideale plek voor een koffie on the go. Je kan er ook zitten, maar de plaatsen zijn beperkt en het is er altijd druk. De leuke barman is een pluspunt.

3. Mont Café
Als middelpunt van veel aula’s, is Mont Café erg in trek bij de studenten. Geen uitschieter, maar prijs/kwaliteitsgewijs dik in orde. Te vermijden als je gehaast bent.

4. Coffee Cup
Dé trekpleister voor de Leuvense 65+’er, maar je kan er een heerlijk bakje troost krijgen. Er is een toog met uitzicht op de Vanderkelenstraat waar het zalig mensen kijken is. De bediening is er niet altijd even vriendelijk.

5. Nosh
Nosh is eigenlijk geen koffie bar pur sang. Je gaat er in de eerste plaats naar toe voor hun grote (en lekkere!) keuze aan bagels. De koffie steekt er dan ook niet met kop en staart boven uit, maar hij kan er zeker mee door. Deze lunchplek haalt toch nog de laatste plaats in mijn top vijf omdat het een oase van rust is, waar je ongestoord kan praten bij een Latte en een broodje geitenkaas met honing.

Recente opende er een filiaal van The Coffee Club  op het Martelarenplein. Ik vond de cappuccino daar niet hemels, maar dat kan liggen aan het goedkope kartonnen bekertje waaruit ik hem dronk. Ze werken daar uitsluitend met fairtrade producten en dat kan ik alleen meer aanmoedigen.

Helaas krijg je geen Clooney bij de koffie geserveerd, maar met een gewoon speculaasje zijn wij vrouwen ook al blij…

Nu is het aan jullie. Enjoy!

In the picture: Narcissen in bloei

Foto’s door Kristel Van Loock

Oude brouwerij De Dijle ging (gedeeltelijk) tegen de vlakte

Dat er nog wat controverse is rond deze ingreep. Blijkt uit onderstaand filmpje van ROB-TV. Zullen jullie de oude brouwerij missen in het straatbeeld?

http://www.robtv.be/nieuws/leuven/afbraak-oude-brouwerij

Plantenruildag in de Abdij van Park

Op zondag 1 april 2012 vindt in de conventstuin naar jaarlijkse gewoonte de plantenruildag plaats. Zoals voorheen organiseren de Vrienden van de Parkabdij de plantenruildag in samenwerking met de Educatieve Bijenstand Vlaams-Brabant en de Groendienst van de Stad Leuven. De bedoeling is dat planten worden geruild of weggegeven. U kan vanaf 13u langskomen met plantjes, tussen 14 en 16u kan er worden geruild. Iedereen kan deelnemen of een kijkje komen nemen.

7 Miljard – Feiten en verzinsels over de bevolkingsexplosie

We hoorden er plots zo veel over, dat het leek alsof we de geboorte van de 7 miljardste aardbewoner zelf mee maakten. De feiten over de bevolkingsexplosie zijn er: het ongebreidelde beslag dat we leggen op onze aarde, op zuurstof, water, grondstoffen… en aan de andere kant de toenemende schaarste, hongersnood, te veel ondervoede kinderen, te weinig vrouwenrechten…

Tijd om vragen te beantwoorden en toekomstscenario’s te bespreken. Professor Jan Van Bavel toont in een heldere presentatie hoe het zover is kunnen komen en welke humane toekomstscenario’s we kunnen uittekenen om onze toekomst en die van onze kinderen te vrijwaren. U las het geboortekaartje van de 7 miljardste, zal uw kleinkind de hand schudden van de 8 miljardste en in welke wereld zal zij of hij dan leven? Luister en ga mee in de discussie.

Jan Van Bavel (°1971) is socioloog en hoogleraar demografie. Hij doet zowel aan de Vrije Universiteit Brussel als aan de Katholieke Universiteit Leuven onderzoek over de evolutie van reproductief gedrag in Europa. Hij begeleidt aan die instellingen projecten over onder meer echtscheiding en lage vruchtbaarheid in Europa. Hij is een internationaal erkend expert inzake de evolutie op lange termijn van vruchtbaarheid en gezinsvorming.

Praktisch
Woensdag 28 maart, 20u
Zaal Damiaancentrum, Sint-Antoniusberg 5, 3000 Leuven
www.leuvenzuid.be

In the picture: Rouwdienst Sint-Pieterskerk

Foto door Robin Waslander

Faculty Club krijgt Groene Sleutel

Bond Beter Leefmilieu en Toerisme Vlaanderen reikten deze week in The Faculty Club een ‘Groene Sleutel‘ uit aan 89 toeristische ondernemingen. 29 daarvan ontvangen het kwaliteitslabel voor milieuvriendelijke logies en attracties voor de eerste keer. Nieuw dit jaar is dat zeven meetinglocaties of congrescentra de Groene Sleutel aan hun deur hangen. Het label is een erkenning voor de extra inspanningen die de ondernemingen leveren om bijvoorbeeld water en energie te sparen.

De Faculty Club is een van de zeven meetinglocaties die het ecolabel voor de eerste keer ontvangen. Om het label in de wacht te slepen, deden ze een hele reeks aanpassingen. In de gemeenschappelijke delen van het gebouw bijvoorbeeld, waar de verlichting van ’s morgens 6.00 uur tot ’s nachts 2.00 uur brandt, werden de lampen vervangen door LED-verlichting. Hierdoor zullen ze 26% minder energie verbruiken voor het verlichten van die ruimtes.

Dat ‘meten weten is’ ervaarden ze in de Faculty Club aan de lijve. Uit een meting van warmteverliezen bleek dat er veel warmte verloren ging door de vloer van de Infirmeriezaal. Deze vloer kreeg prompt een isolerende laag, zodat de verwarming niet naar de ondergrond, maar naar de zaal zelf gaat. Daarnaast wordt er in de vergaderzalen en publieke ruimtes gebruik gemaakt van smartbins, waardoor afval sorteren een heel pak efficiënter verloopt. Verder zijn de sanitaire ruimtes voorzien van een Ecoilet-label en sinds kort kunnen de bezoekers van Faculty Club hun elektrische voertuigen gratis opladen aan de oplaadpaal op de parking.

Faculty Club bewijst dat deelnemende ondernemingen de ‘Groene Sleutel’ niet zomaar krijgen. De laureaten moeten voldoen aan een hele reeks criteria voor energie, water en mobiliteit. Ze hebben een ambitieus milieubeleidsplan, milieubewuste medewerkers, springen zuinig om met water en energie, doen aan afvalpreventie en sorteren hun afval en sporen hun gasten aan tot milieubewust gedrag. De uitbaters organiseren activiteiten in het thema duurzaamheid en hebben oog voor groenonderhoud, voldoende open ruimte en duurzame mobiliteit. Bovendien moeten ze elk jaar opnieuw aantonen dat ze zich inspannen voor het milieu. Een onafhankelijke jury met vertegenwoordigers van de overheid, milieuorganisaties en de toeristische sector kent het label toe.

De Groene Sleutel maakt deel uit van het ‘Green Key’-programma, het internationale ecolabel dat uitgaat van de Foundation for Environmental Education (FEE). In 28 landen ontvingen meer dan 1500 ondernemingen de ‘Green Key’. Bond Beter Leefmilieu (BBL) beheert de Groene Sleutel in Vlaanderen met steun van Toerisme Vlaanderen. Met het label willen BBL en Toerisme Vlaanderen toeristische ondernemers aanmoedigen om zo duurzaam mogelijk te werken.