Archief voor 21 december 2012

Nothing’s For Something – Heine Avdal & Yukiko Shinozaki / fieldworks

Vorig weekend woonde ik de voorstelling ‘Nothing’s for something‘ bij in de Soetezaal van ‘t STUK en ik ben nog altijd een beetje aan het nagenieten van deze bijzondere, poëtische voorstelling.

Het stuk begint met een zaal gehuld in duisternis en enkele bevreemdende geluiden. Als de lichten aangaan, zien we grijze gordijnen opgehangen aan grote heliumballonnen. En dan weerklinkt plots ‘An der Schönen Blauen Donau’ en beginnen de gordijnen te walsen. Sierlijk bewegen ze zich door de ruimte. Terwijl je je afvraagt hoe dit wonder kan gebeuren, piepen hier en daar ledematen van een danser onder de gordijnen uit. Je denkt dat je de dansers betrapt hebt op een foutje, maar dan ontvouwt zich een sierlijk spel waarbij de gordijnen voeten en armen lijken te krijgen.

De dans verandert van aard. De gordijnen zoeken het publiek op en de dansers blijven alleen over. Ze nemen posities in op het canvas dat het podium is. Licht en donker wisselen mekaar af. De dansers veranderen in de duisternis bliksemsnel van positie en zo ontstaat een subtiele choreografie. En dan blijven de lichten tussen het verwisselen opeens zachtjes branden en weer dringt de vraag zich op of dit zo bedoeld was of niet.

Het volgende ogenblik maken de dansers met hun lichamen krassend lichttekeningen op het canvas. Er ontstaan patronen en figuren. Totdat het enige wat overblijft de lichtgevende silhouetten van de verdwenen dansers zijn. Als achtergelaten figuren van Keith Haring liggen ze bewegingloos op de grond. En dan maken de figuren zich los van de grond en komen ze klaarblijkelijk tot leven. Op dat magische moment wordt je als toeschouwer echt in het stuk gezogen en vergeet je waar het podium eindigt en het publieksgedeelte begint.

En er komt geen einde aan de betovering. Zuchtend en kreunend maakt een zwak licht zich los uit de duisternis. Een witte ballon met een gloeiend hart. Hoe beweegt dit object zich voort? Waar is de onzichtbare mens die dit stuurt? Eén voor één stijgen er bijkomende ballonnen op. Dansend boven de hoofden van het publiek, die hun handen uitsteken om dit wonder te betasten. Kleine propellors zorgen dat de ballonnen boven ons hoofd zweven, ondertussen stadsgeluiden en tsjirpende vogeltjes imiterend. Magnifiek.

Wanneer de lichten in de zaal aangaan. Blijft iedereen zitten. Als gehypnotiseerd door de ballonnen die blijven dansen. Is het stuk gedaan of niet? Blijft dit eeuwig duren? Of was het slechts een droom?

Voor kinderen is dit stuk ongetwijfeld nog extra betoverend, want als volwassene kan je het niet laten om je af te vragen hoe dit alles werkt. Terwijl dit stuk er zich net toe leent om je volledig te laten meeslepen door de magische gebeurtenissen op en rondom het podium.

Een voorstelling waar jong en oud van kan genieten. Een absolute aanrader.

Bookmark and Share

Louis Tobback en Kris Hoflack signeren zaterdag ‘de wereld volgens Louis Tobback’

Deze zaterdag 22 december 2012 signeren Louis Tobback en Kris Hoflack het nieuwe boek ‘de wereld volgens Louis Tobback’. De signeersessie gaat door in de Standaard Boekhandel in de Diestsestraat, van 15:30 tot 17:00.

signeersessie De wereld volgens Louis Tobback

Bookmark and Share

Nocturne deze avond: winkels open tot 21:00

Vandaag vrijdag 21 december 2012 zullen heel wat Leuvense winkels open zijn tot 21:00. Tijdens deze laatste dagen van de Leuvense kerstmarkt kan je dus nog tot 21:00 ‘s avonds wat kerstshopping doen.

Wil je met de auto komen winkelen en denk je dat alle parkings weer gaan vol staan? Overweeg dan Parking B achter het station. Vooral voor mensen die uit richting Diest of Tienen komen, biedt deze een praktische oplossing. Je rijdt de parking binnen aan de Martelarenlaan zodat je de grote verkeersdrukte in het centrum vermijdt. De parking zelf bevindt zich op nauwelijks 200 m van het begin van de Bondgenotenlaan en de Diestsestraat.

Bookmark and Share

Fietsparkeerbeleid in Leuven

De politie en het stadsbestuur hebben alsmaar meer last van hun eigen attitudeprobleem tegenover gestalde fietsen. Het is volgens het huidige politiereglement nog altijd verboden om fietsen op de openbare weg te plaatsen tenzij in een gereglementeerde stalling. Sinds de laatste veranderingen in de wegcode, mogen ook motorfietsen op het voetpad geplaatst worden, indien ze een voldoende ruime doorgang vrijlaten. Voor de toegankelijkheid zijn dus vuilbakken, horeca terrassen en motorfietsen geen hindernissen, maar fietsen wel, nochtans het duurzaamste vervoersmiddel in onze contreien.

Volgens thuis in de stad verplaatsen 40% van de Leuvenaars zich geregeld naar school/werk met de fiets (dit was nog 30% in de vorige telling). Rekening houdende met een 97.000 inwoners, de aantrek van fietsende scholieren tot ver buiten Leuven, en een steeds maar groeiende groep van meer dan 30.000 studenten, voelt het cijfer van 22.000 fietsstallingsplaatsen dat Leuven steeds maar weer verkondigd te bezitten, een beetje krap aan. Deze zomer kreeg ik een plan in handen met de locaties van de Leuvense stallingen, en hoeveel fietsen er telkens in kunnen gestald worden, en ik telde het één en ander na. Positief is het experiment met de fietsvakken in de Parijsstraat en op de Oude Markt: hier was echt nood aan. Anderzijds is er geen enkele legale fietsstalling op het Hogeschoolplein, of op de Vismarkt, nochtans eveneens attractiepolen voor fietsers.

Binnen de Leuvense ring is er plaats voor zo een 3600 fietsen in openbare stallingen, dat wil zeggen de stallingen op straten en pleinen. Ik heb de stallingen voor bestemmingsverkeer niet meegeteld: Wagenhuys, Tweebronnen en Slac, alsook stallingen die niet 24/24 bereikbaar zijn, zoals in het stadspark. Ook de universitaire stallingen telde ik niet mee, omdat ze voornamelijk voor studenten zijn bedoeld, en ook zo gebruikt worden. In 2004 waren er plaats voor 2500 fietsen. Bij het aantreden van het huidige stadsbestuur werd er gezegd dat ze het aantal stallingensplaatsen zouden verdubbelen.

Aan het station is er momenteel plaats voor 3517(KBC)+1600(KvK) fietsen, en op sommige dagen is deze capacitieit onvoldoende (zoals vrijdagavond). De verst verwijderde stallingen zijn ook niet echt in trek, omdat ze 500m van het stationsgebouw afliggen, dat is een andere richting uitgezet, halverwege de Bondgenotenlaan. Wie laat er nu zijn fiets halverwege de Bondgenotenlaan staan wanneer je tot op het Martelarenplein kan fietsen. We waren dan ook blij dat we in de streekkrant konden lezen dat er nog dit voorjaar plaats voor 6600 fietsen bijkomt, en zijn uiterst benieuwd naar de locatie van deze stallingsparel.

Bookmark and Share

16de winterspeeltuin van 26 tot 29 december in de Brabanthal

Van woensdag 26 december tot zaterdag 29 december 2012 organiseert jeugdcentrum Vleugel F voor de 16de keer een winterspeeltuin.

De winterspeeltuin geeft alle kinderen van 3 tot 12 jaar de mogelijkheid om op een plezierige manier de kerstvakantie door te brengen. De kinderen moeten vergezeld zijn van een volwassene (ouder, grootouder, nonkel, tante …). De winterspeeltuin is elke dag open van 10.00 tot 18.00 uur.

Dit vind je dit jaar in de winterspeeltuin: springkastelen, speelhuisjes, klauterbanen, hindernissenparcours, een kinderzwiermolen, kindervliegmolentjes, een powerwave, base jump en een speeltruck. Nieuw dit jaar zijn de rups, een speleo-klim, een supertrampoline, een funhouse en een schommelschip.

Tientallen animatoren zorgen voor de begeleiding van de kinderen.

De winterspeeltuin startte 1997 in een Philipshal met 1.700 betalende deelnemers. Daarna verhuisde hij naar de Brabanthal. Het initiatief bleef groeien en in 2004 kwam er een halve dag spelplezier bij en palmt de winterspeeltuin ook de Hal en de Foyer in. Dat is de maximumcapaciteit van de Brabanthal. In 2012 leefden 8.600 kinderen zich uit in de winterspeeltuin.

De inkom bedraagt € 5,00 per kind voor een hele dag. Volwassenen mogen gratis binnen. Voor de wachtende ouders en de spelende kinderen zijn er drankjes en hapjes (broodjes, warme wafels en ijsjes).

Bookmark and Share