Frauenzimmer – Aglaia Konrad
Vanavond woonde ik de vernissage van Frauenzimmer van Aglaia Konrad bij. Aglaia Konrad is bij Leuvenaars wellicht het meest gekend voor haar werk “Balkon pour le fumeur et voyeur“, aka het Gele Balkon aan het Provinciehuis. Voor Frauenzimmer creëerde Konrad in samenwerking met architect Kris Kimpe een ruimtevullende zigzagwand die de ruimte opdeelt in twee verschillende atmosferen. Aan één zijde van de wand toont Konrad monumentale foto’s van architectuur die door de grootte van de afbeeldingen de toeschouwer letterlijk opslokken. Vooral de smalle, spits toelopende ruimtes waar je als toeschouwer de confrontatie aangaat met de grootsheid van de gebouwen maakte indruk op me.
Aan de ander zijde van de wand toont Konrad foto-essays van wooncoplexen van Jean Renaudie en Renée Gailhoustet in Ivry-sur-Seine en het Kyoto International Conference Center van de Japanse architect Sashio Otani. Hoewel de bouwwerken volledig andere functies hebben en door duizenden kilometers van elkaar gescheiden zijn, vallen er verrassende gelijkenissen te ontdekken. De foto’s tonen een architectuur die monumentaal wil zijn en waarin de mens geen plaats lijkt te hebben. Tegelijkertijd zijn de sporen van verval reeds zichtbaar.
Een kleinere opstelling op een tafel toont een werk uit 2012 van Konrad: Concrete City, een verzameling postkaarten die zeer uiteenlopende staaltjes van architectuur toont.
Een must see voor liefhebbers van architectuurfotografie.
Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.