Saskia Olde Wolbers in M

Op een zondagnamiddag een uurtje voor sluitingstijd waaide ik M binnen. Het was lekker rustig en ik dwaalde quasi alleen door de impressionante zalen. Mijn hoofddoel was de tentoonstelling van Geert Goiris, maar mijn voeten brachten me in de zaal waar de opstelling ‘Deadline 2007′ stond. Ik was meteen gefascineerd door de Afrikaans klinkende stem en de betoverende muziek en toen ik in de verduisterde zaal 28 terecht kwam, kon ik niet anders dan me neerzetten op de zachte zetels en me laten meevoeren door de combinatie van beeld en woord die zich daar voor mijn ogen ontvouwde.

Samen met de hypnotiserende beelden vertelt een stem een verhaal, dat vertrekt van echte gebeurtenissen die uitgebreid worden en aangevuld met fictieve elementen.  Hoewel de beelden losstaan van het verhaal, lijken ze er toch wonderwel bij te passen. Spontaan springen er andere beelden in je hoofd op. Een man en een vrouw die elkaar omarmen in een jungle, de stank van vliegtuigbrandstof, Japanse krijgskunsten, onmogelijke liefdes, Afrikaanse hitte, hallucinaties,…  Ik liet me maar al te graag meezuigen in een wereld geschapen door trage beklijvende beelden, fantasierijke verhalen en de soundtrack van componist Daniel Pemberton. Toen ik wat later weer buiten stond, leek het net alsof ik ontwaakte uit een droom.

Betoverend mooi.

Wat het werk van Saskia Olde Wolbers nog meer bijzonder maakt, is dat alles volledig analoog gefilmd werd. Geen digitale trukendoos komt hierbij aan te pas. Voor elke film bouwt ze in een grote aquarium miniatuur filmsets met plantachtige vormen en architecturale constructies die ze in close-up filmt. Amper te geloven als je de beelden ziet.

Bekijk de trailers van de drie video’s: Pareidolia 2011Deadline 2007Trailer 2005. Nog tot 26 mei in M.

Bookmark and Share

Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.