Archief voor 20 maart 2014

Vice-rector en schepen op nachtelijke politiepatrouille

Komende donderdagnacht vergezellen vicerector studentenbeleid Rik Gosselink en schepen van studentenzaken Bieke Verlinden de overlastpatrouilles van de politie op hun ronde door de stad. Ze duiken samen het nachtelijke studentenleven in en zien met eigen ogen hoe het eraan toe gaat op de Oude Markt, tijdens de fuiven of aan de fakbars.

Studeren in Leuven is bijna onlosmakelijk verbonden met vrienden, fuiven en cantussen, zeker op donderdagavond. Dat recht op sociaal contact is ook noodzakelijk voor hun verdere ontplooiing. Rond deze activiteiten werden in de loop der jaren duidelijke afspraken gemaakt tussen de stad, de universiteit, de studentenkringen en de politie. Deze afspraken werden als een engagement opgetekend in een fakbarcharter. Zo staan er studentenstewards op de stoep voor de fakbars en de fuiven. De stewards zijn vrijwillige studenten die hun medestudenten aanmanen om het na 22.00 uur rustig en vooral stil te houden op straat. Er zijn ook duidelijke afspraken rond wat kan en niet kan bij studentendopen, op kotfeestjes en tijdens cantussen.

Om met eigen ogen te zien hoe het geïntegreerde beleid werkt en waar verbetering mogelijk is, gaan Rik Gosselink en Bieke Verlinden donderdagnacht mee op overlastpatrouille met de politie.

 

Bookmark and Share

Love Letter

Love Letter

Het is wel niet Leuvens, maar de Banier van Leuven (en misschien ook de andere, maar zoveel Banieren stap ik niet binnen) verkoopt het in maart wel aan een verminderde prijs: Love Letter! Een spel van 999 Games, dus ik moet je niet vertellen dat het weer goed in elkaar zit en vooral ook leuk is. Ik wou het al een tijdje kopen, maar de aanbieding heeft mij overgehaald. Het is een spel voor twee tot vier spelers en duurt volgens het doosje zo’n twintig minuten. Wij hebben er de eerste keer langer over gedaan, maar in alle eerlijkheid moet ik zeggen dat dat wel eens aan ons zou kunnen gelegen hebben. (Tip: als je niet veel langer dan twintig minuten hebt, maak dan geen thee tijdens het spel en vul ook geen kruiswoordraadsels in om jezelf te bewijzen. Naar het toilet gaan is toegestaan op eigen risico.) Wat verrassend weinig tijd innam, was het lezen en begrijpen van de spelregels. Fans van 999 Games weten al dat het soms even duurt voor je de spelregels met z’n allen begrijpt, maar bij dit spel is dat geen probleem.

Een andere meevaller die we ook niet gewoon waren van 999 Games was dat je bij dit spel niet hard hoeft na te denken. Het màg en het bespaart je enkele geweldige flaters, maar het moet niet. Na enkele glazen of na elf uur valt het spel dus ook nog te spelen. Dat betekent echter niet dat het van ganzenbord-niveau is. (Dit is geen persoonlijke aanval, ganzenbord, maar je bent nu eenmaal geen spel van 999 Games.) Het zit goed in elkaar, het verhaal is leuk en de speelkaarten zijn opnieuw prachtig ontworpen. Het enige nadeel? De personages zijn niet moeders mooiste. De prins ziet eruit als een wassen beeld, de priester is een broekventje, de baron ziet er niet te vertrouwen uit, het kamermeisje lijkt dood en zo konden we over elk personage wel iets zeggen. (Opnieuw, het zou ook aan ons kunnen liggen.)

Wat we als sterke (ahum) vrouwen wel een leuke verrassing vonden, was dat de wachters jonge vrouwen zijn. Goeie zet, uitvinders! Samenvattend kan ik dus zeggen dat het een kort en eenvoudig, maar leuk spelletje was. En nog één ding: ik heb geen aandelen bij de Banier of 999 Games. Maar geef toe, wie is er nu geen fan van?

Bookmark and Share

Opening Ravage in M

Van 20 maart 2014 tot 1 september 2014 loopt in M – Museum Leuven de tentoonstelling Ravage over de vernietiging van kunst en cultuur in tijden van conflict. Elke dag opnieuw blijkt hoe kwetsbaar cultuur is tijdens conflicten. Dit actuele thema heeft een lange geschiedenis. Ravage toont hoe kunstenaars door de tijden heen geïnspireerd zijn door dit thema. Misdaden tegen de cultuur worden al eeuwen door hen verbeeld. In de kunstgeschiedenis vind je voorbeelden terug van klassieke en populaire kunst, zowel in realistische als symbolische weergaven. Daarom worden in M de reflecties en interventies van hedendaagse kunstenaars naast kunstwerken uit het verleden geplaatst. De werken van oude meesters en hedendaagse kunstenaars gaan in de museumzalen van M met elkaar in dialoog. Dat het thema mensen boeit, blijkt uit de massale opkomst van het publiek tijdens de openingsavond.

Leuven brandt: de aanleiding en het vertrekpunt van de tentoonstelling
In augustus 1914 is Leuven door de Duitse troepen ingenomen. Als vergelding voor het vermeende optreden van sluipschutters (de zogenaamde francs-tireurs), trof de bezetter strenge represailles. Burgers werden samengedreven, neergeschoten of naar Duitsland getransporteerd. De Sint-Pieterskerk, de Universiteitshal met de beroemde universiteitsbibliotheek, enkele oude colleges en openbare gebouwen gingen – met hun inhoud – in vlammen op. De brand van de Leuvense bibliotheek veroorzaakte een golf van ongeloof en verontwaardiging over de hele wereld en bewees dat oorlogsterreur zich niet alleen tegen burgers en soldaten richt, maar ook tegen cultuur. Het is één van de bekendste voorbeelden waarbij cultureel erfgoed vernield is, maar slechts een echo van een veel ruimere geschiedenis. De aanleiding voor deze tentoonstelling is het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, precies honderd jaar geleden.

Van alle tijden
Lang voor en ook na de Eerste Wereldoorlog zijn kunstenaars geïnspireerd door de vernietiging van cultuur. Thema’s zoals verwoestingen van steden, vernielingen van monumenten, beeldenstormen, kunstroof en propaganda komen al eeuwen voor in kunstwerken. In de tentoonstelling ontdek je voorbeelden van kunstenaars uit de 15de tot en met de 21ste eeuw. Hierdoor ontstaat een interessante dynamiek tussen vroeger en nu in een grote diversiteit aan media. Ravage toont schilderkunst, wandtapijtkunst, fotografie, video, grafiek en monumentale installaties op maat van de museumzalen in M.

Hedendaagse kunst in dialoog met oude meesters
Het werk van oude meesters als Henri met de Bles, Michael Sweerts, Pietro da Cortona en William Turner, wordt naast modernisten als Floris Jespers en hedendaagse producties geplaatst. Zo is er Mona Hatoums installatie Bunker (2011), een groep stalen constructies die lijken op beschadigde en verbrande modernistische gebouwen, met referenties aan het naoorlogse Beirut. Tevens is bestaand werk te zien van Adel Abdessemed, Lamia Joreige, Cai Guo-Qiang, Mona Vatamanu & Florin Tudor, Lida Abdul en Michael Rakowitz, naast nieuwe creaties van Sven Augustijnen en Fernando Bryce.

M toont ook vele bruiklenen uit internationale collecties (o.a. National Gallery London, Rijksmuseum, Carnavalet, Imperial War Museum). Verschillende werken komen speciaal voor deze gelegenheid voor het eerst terug naar België, zoals het tapijt van Floris Jespers.

Een tentoonstelling die uitnodigt tot reflectie. In de hoop dat de slogan “Nooit meer oorlog” ooit realiteit zal worden. Een absolute aanrader!

Alle info op de website van Ravage.

Bookmark and Share