Teun Verbruggen & Band op Leuven Jazz ’14 – 23 maart 2014

Wat: Teun Verbruggen nodigt uit – Steven Delannoye, Jean-Paul Estiévenart, Bram De Looze, Laurens Smets
Voorprogramma: Artur Tuznik Trio
Waar: Schouwburg Leuven

Zo ongeveer een eeuwigheid geleden (vorige week zondag), na een race tegen de tijd om mijn trein te halen en een blitsbezoek aan kot om mijn koffer achter te laten, begaf ik me naar de Schouwburg op de Bondgenotenlaan om het slotconcert van Leuven Jazz ’14 bij te wonen. Er hing een gezellig sfeertje. De foyer stond vol met keuvelende, voornamelijk dertigers en veertigers met een passie voor jazz. Ik – zelf zonder vrienden – zette me alvast in de zaal, want de Jazzmozaïekprijs werd uitgereikt aan een nergens te bespeuren Bert Joris en het voorprogramma, het Artur Tuznik Trio, ging de aftrap geven.

Fijne bende, dat Poolse trio. Piano, contrabas en drummer hadden het podiumplaatsje veroverd door vorig jaar Jazz Hoeilaart te winnen, en niet onterecht. Artur zelf kon nog wat beter werken aan zijn bindteksten, maar met zijn vingervlugheid zat het goed. Melodieën waren meeslepend en mysterieus, solo’s waren spannend en het sporadische geneurie of ge’woo’(!) deed vermoeden dat hij zich helemaal liet gaan. De contrabassist probeerde met boeiende solo’s iets meer spotlight te krijgen, maar dat bleek geen evidente taak voor dat instrument. De drummer ten slotte klonk bij momenten als een rammelende gereedschapskist of een drum circle bij een primitieve stam, maar ach, dat zal wel vernieuwing zijn. Net 23 jaar oud geworden, zat hij vol enthousiasme, wat resulteerde in een omvergedrumde snare en de micro die tegen de vlakte ging. Maar het moet gezegd, het trio ging zonder probleem van heel intiem naar hopeloos goedgemutst, en na een laatste houterige bindtekst kregen ze een dankbaar applaus.
Maar dan moest Teun Verbruggen nog beginnen natuurlijk.

Na een pauze – die extreem lang leek omdat ik wat alleen stond rond te dwalen – begon het hoofdprogramma. Teun Verbruggen had zijn homies uitgenodigd voor de gelegenheid. Saxofonist (en onze artist in residence!) Steven Delannoye zagen we eerder al in UUR KULtUUR optreden met zijn ensemble Delvitagroup XL. Dat zat dus wel goed. Ook piepjonge pianist Bram De Looze, contrabassist Laurens Smets en trompettist Jean-Paul Estiévenart waren welkome aanvullingen. Het ensemble, hoewel dus voor de gelegenheid bijeen geroepen, was verbazingwekkend goed op elkaar ingespeeld. Verbruggen glunderde om de geslaagde combinatie. Het optreden zelf was duidelijk veel strakker dan hun voorprogramma. Soms hoorden we groot geweld, soms was het ongelooflijk breekbaar, ook al speelden trompet en sax minutenlang achtereenvolgende kwinten. De vastberaden tred van de contrabassist matchte uitzonderlijk goed met de soms onwennige, jonge pianist, die maar op enkele plaatsen echt durfde doorspelen. Misschien was dat zijn tactiek, want op geen enkel moment klonk dit ensemble uit balans. Het publiek was enthousiast, de organisatie was enthousiast, en wees er maar zeker van dat Leuven Jazz volgend jaar aan hun derde run begint!

Interesse in jazz? Check zeker de jazzavonden op zondag in STUKcafé.

Door Claïs Lemmens

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Bookmark and Share

Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.