El Sibarita

Een tijdje geleden hadden we een bevriend koppel op bezoek met een voorliefde voor tapas. Aangezien we altijd al heel lekker gegeten hadden bij El Sibarita (die gedroogde tonijn is werkelijk fantastisch), stelden we voor om daar iets te gaan eten. El sibarita betekent immers levensgenieter en genieten van het goeie dat het leven te bieden heeft, dat doen wij nu eenmaal graag.

Op een vrijdagavond is het niet zo makkelijk een tafeltje vast te krijgen in de populaire Leuvense restaurants, dus we belden om voorhand om te informeren of er plaats zou zijn. We moesten wachten tot negen uur, maar dan zou er een tafeltje voor vier klaar staan voor ons.

Bij het binnenkomen werden we meteen naar onze tafel begeleid. We bogen ons over de kaart met een mooi aanbod aan tapas. Natuurlijk raadde ik mijn tafelgenoten aan te proeven van de overheerlijke gedroogde tonijn met amandelen. Deze (yellowfin!) tonijn wordt schoongemaakt, lichtjes gezouten en vervolgens gedurende enkele weken in de Andalusische buitenlucht gedroogd. Spijtig genoeg bleek het niet meer mogelijk om tortilla te bestellen. Toch wel een teleurstelling dat deze Spaanse klassieker al niet meer verkrijgbaar was om negen uur ‘s avonds. Hebben Spanjaarden niet de gewoonte ‘s avonds laat te dineren?

Gelukkig waren we in goed gezelschap, want we moesten lang (te lang) wachten op ons eerste hapje. Beetje vreemd, want hoe lang kan het duren om wat manchegokaas te snijden en op een bord te leggen? Wat me ook opviel wat dat er geen olijfolie en zout standaard op tafel stonden. Toch iets wat je mag verwachten van een restaurant in een iets hogere prijsklasse. En dat je 2,2 euro moet betalen voor enkele sneden brood, vind ik eerlijk gezegd niet kunnen. Ik wil gerust wat meer betalen voor kwaliteitsvol afgewerkte tapas, maar brood, zelfs al is dat artisanaal, moet gewoon gratis op tafel staan.

De tapas waren, zoals we dat gewoon zijn bij El Sibarita, uitstekend. De verschillende gerechtjes werden één voor één aan tafel geserveerd, wat op zich wel leuk is, maar de tijd tussen de verschillende tapas vond ik echt wel te lang. Dineren bij El Sibarita is een avondvullende bezigheid. En jammer genoeg miste de bediening het nodige enthousiasme. Wanneer een gerecht met de glimlach aan tafel wordt gebracht, smaakt dit zoveel beter.

Toch wel een avondje uit met gemengde gevoelens. Spijtig wel, want de tapas zijn er echt lekker. In totaal kostte deze avond uit voor vier personen ons 83.30 euro. Wij dronken enkel water bij onze tapas.

Onze keuze
Mojama de atún con almendras saladas: gedroogde tonijn uit Andalucia geserveerd met marcona-amandelen en besprenkeld met arbequina-olijfolie
Escalivada con queso oven gegaarde en gemarineerde paprika, aubergine en uit met gegratineerde kaas
Plato de Manchego con membrillo: manchegokaas met kweeperengelei
Pan artisanaal biologisch brood
Patatas bravas gefrituurde aardappeltjes met pikante ‘salsa brava’
Pa amb tomáquet artisanaal biologisch brood met tomaat, olijfolie en grof zout
Pincho de gambas con alioli: brochettes van scampi met alioli
Paëlla

pa amb tomáquet

pincho de gambas con alioli

Mojama de atún con almendras saladas

paella

patatas bravas

Praktisch
Dirk Boutslaan 7, 3000 Leuven
info@elsibarita.be
016 23 12 17
www.elsibarita.be

Bookmark and Share

Er is 1 reactie op “El Sibarita”

Nepali house « Leven in Leuven
(on maart 21st, 2015 at 14:55)

[…] landschap is voortdurend in beweging. Waar zich nog niet zo lang geleden het tapasrestaurant El Sibarita bevond, kan je nu kennismaken met de Nepalese keuken. Nepali House wordt uitgebaat door een team […]