BOB of geen BOB?
Zaterdag waren we onderweg van het ene verjaardagsfeestje naar het andere toen we opeens in Haasrode begroet werden door een politiecontrole. Met een mooie zwaai werd ik gevraagd langs de kant te gaan staan voor een alcoholcontrole. Als blaasmaagd lukte dat niet bepaald onmiddellijk (“Nee Mevrouw, u moet gelijkmatig blazen”/”U moet wel onmiddellijk beginnen blazen als u toestel aan de lippen zet”/”Dat is te zacht Mevrouw, nu denkt het toestel dat u niet aan het blazen bent”/…). Na enkele foute pogingen waar de agent kalm en vriendelijk bij bleef, werd ik uiteindelijk beloond met een nieuwe BOB-sleutelhanger. Dat was toch wel een kleine opluchting, want hoewel ik absoluut met mate drink als BOB, is het soms toch moeilijk in te schatten wat je exacte limiet is.
Na het tweede feestje kwamen we terug in het centrum en zagen we op de vesten ter hoogte van de Kerkhofdreef aan de Parkpoort opnieuw een alcoholcontrole staan. Inmiddels niet meer achter het stuur, bleven we een tijdje de gang van zaken gade slaan.
Er stonden 2 zwaantjes net voor het kruispunt van de Parkpoort die de voertuigen komende van de Naamsepoort beletten om linksaf rechtsomkeer te maken of om de Geldenaaksebaan af te slaan: iedereen werd geacht eerst rechtdoor naar de wegversmalling van de controle te rijden. Het duurde echter nooit lang eer een durfal doodleuk de instructies negeerde en vooralsnog op het kruispunt afsloeg (of tegen de richting in draaide, of parkeerde en het op een lopen zette…). Deze werden prompt getrakteerd op een geëscorteerde begeleiding van beide zwaantjes richting politiecommissariaat.
Daarna werden de capriolen van de chauffeurs pas echt frappant: chauffeurs stopten standaard 20-30 m vóór de rode lichten; sommigen reden daarna achteruit om links af te slaan of ze veranderden snel van rijvak om rechts af te slaan; men stak over om dan net voor de versmalling nog tegen de richting de kleine parking op het middeneiland op te rijden, … De richtingaanwijzers gingen aan en weer uit en toonden het dilemma dat zich ogenschijnlijk binnen in de wagen afspeelde: rijden we recht naar de controle of proberen we deze te vermijden? Hebben we potentieel teveel gedronken of voelen we ons safe? Opeens moest een overgrote meerderheid van de auto’s niet meer rechtdoor rijden maar sloegen ze af, iets wat doorgaans net omgekeerd is. Het scenario herhaalde zich telkens weer met de zwaantjes die opnieuw post vatten en vervolgens weer met een overtreder verdwenen, waarna men vervolgens massaal de controle ontweek.
Ik moet zeggen dat het geheel best entertaining was om een tijd in de gaten te houden, maar het heeft me uiteindelijk met nogal een onbehaaglijk gevoel achtergelaten. Zijn er dan echt zo weinig zelfzekere BOB’s op de baan dat we zo massaal moeten proberen de controle te ontwijken? Hoe (on)veilig zijn we in het verkeer? Iets om over na te denken bij de aankondiging van extra alcoholcontroles in september.
Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.