Archief voor oktober, 2014

Betrayal @ STUK

Betrayal is een toneelstuk van Harold Pinter over een driehoeksverhouding van liefde en ontrouw, en is gebaseerd op zijn eigen privé leven. In de begeleidende tekst stond iets over een begeleidende kunstinstallatie die het toneelstuk tot nieuwe hoogten zou brengen, maar daar kon ik me niet zoveel bij voorstellen. Wie schrijft die teksten toch, en waarom zijn ze altijd zo wollig?

We mochten de Soetezaal via de coulissen betreden en eindigden op het podium waar enorme transparante panelen stonden opgesteld. Het was niet zo duidelijk waar het publiek hoorde te staan en het duurde even voor we doorhadden dat het niet uitmaakte: we mochten staan en gaan waar we wilden. Een toneelstuk waarbij je niet stijfjes op je stoel hoeft te zitten? Pluspunten voor regisseur Mesut Arslan!

Tijdens de eerste scene ontdekte we al dat de panelen konden bewegen en zo de acteurs een bepaalde kant op stuurden of opsloten. Spijtig genoeg ontdekte de technici tijdens de tweede scene wat we ze van te voren al hadden kunnen vertellen: dat de wifi van het STUK lang niet goed genoeg is om zo’n dingen zonder complicaties draadloos te besturen. Er volgde een lange pauze waarvan we in fluistertonen klaagden over het gebruik van gimmicks in toneelstukken en hoe het zelden (zeg maar gerust nooit) de moeite waard was.

betrayal2
(c) Bram Mônster

Terug naar scene twee. Iets speciaal aan Betrayal is dat de chronologie omgedraaid is. Het stuk begint met de ontknoping, en presenteert dan al direct een aantal twists en turns aan een verhaal dat we nog niet kennen . Het werkt dan terug in de tijd naar een aantal knooppunten in de driehoeksverhouding. Voor de aandachtige kijker is het een interessante puzzel om te zien wat wanneer gebeurt en wie wat weet op welk moment. Het wekte bij momenten ook veel spanning op om te weten wat er gaat komen.

Die panelen, dus
Die spanning werd flink versterkt door de panelen. Tijdens de scene waar de ontrouwen besluiten hun heimelijk gehuurde appartementje op te geven worden zij en wat toevallige leden van het publiek ingesloten in een paneel-gevormd kamertje dat steeds kleiner wordt.

betrayal_3_c_brammc3b4nster
(c) Bram Mônster

Tijdens een zieltergende scene waarin je weet dat zij haar affaire aan haar echtgenoot gaat bekennen zitten we vast in een kamer waar één paneel voortdurend brede rondjes draait waardoor niemand op zijn plaats kan blijven staan of op zijn gemak kan zijn.

Het spel meespelen
Er wordt ook slim omgegaan met het publiek op het podium. De acteurs maken volop oogcontact en gebruiken ons als figuranten. We worden frequent aangekeken en aangesproken. Wij zijn de gasten op hun feestjes, obers die het eten maar niet brengen, vrienden die advies geven. Op andere momenten zijn wij de belichaming van hun partner en komen ze hun amoureuze scene uitspelen op de schoot van een publiekslid terwijl de stem van hun tegenspeler elders vandaan komt.

Het is een goede strategie en het bewerkstelligt twee dingen.

Je voelt je een complete voyeur. De panelen verbergen de acteurs en je wordt continue uitgedaagd om er achter aan te gaan, om ze op te sporen en vanuit een hoekje te bespioneren. Om niet passief toe te kijken maar om het drama op te zoeken en toe te geven dat je er van geniet.

Maar als je dat doet, als je de panelen instapt, wordt je ook mee het verhaal in gesleurd. De acteurs laten niet toe dat je passief toekijkt maar maken een medestander van je. Dit doet het stuk een stuk meer realistisch voelen – een verhaal over een driehoeksverhouding heeft nu eenmaal de neiging flink navelstaarderig te worden – en geeft het een filmglans.

Aan het eind (het begin van de affaire, dus) moeten we toegeven dat gimmicks op het toneel toch een meerwaarde kunnen hebben. Meer van dit, graag!

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op First Row Seats.

Bookmark and Share

Open VLD Leuven pleit voor actief beleid rond funerair erfgoed

In deze periode van het jaar, rond Allerheiligen, gaan veel bewoners van onze stad het graf bezoeken van hun dierbaren. Tijdens dit bezoek kan je op verschillende begraafplaatsen in Leuven “funeraire juweeltjes” tegenkomen. Open VLD pleit voor het behoud van dit historisch funerair erfgoed.

Hergebruiken van oude concessies
“Reeds verschillende gemeenten en steden in Vlaanderen hebben een actief funerair erfgoed beleid uitgestippeld, helaas hinkt Leuven hierin achterop. Nochthans heeft men aan historisch funerair erfgoed geen gebrek in Leuven, denk maar aan de begraafplaatsen van de Abdij van Vlierbeek te Kessel-Lo en de Abdij van het Park te Heverlee waar prachtige monumentale grafzerken geen uitzondering zijn. Hergebruik is de eenvoudigste manier van behoud. Graven waarvan de concessies niet werden vernieuwd en die door het schepencollege zijn teniet gedaan, kunnen geëvalueerd worden voor een eventuele instandhouding. Criteria die hiervoor kunnen gehanteerd worden zijn de betekenis van de overledene en de cultuur-historische waarde van het grafmonument. De concessie van een grafmonument dat behouden blijft, kan vervolgens opnieuw in concessie gegeven worden,” stelt Nico Vidal, ondervoorzitter van Open VLD Leuven voor.

Begraafparken
“Men zou deze begraafplaatsen ook kunnen omvormen tot begraafparken. Een begraafpark herinnert de bezoeker aan vroegere funeraire tradities en rituelen en draagt bij als trekpleiter voor historische sites. Er werd reeds in de vorige legislatuur een plan op papier gezet voor de begraafplaats van de Abdij van Vlierbeek, maar helaas werd dit wegens financiële redenen niet uitgevoerd. De kosten voor de uitwerking hiervan zouden kunnen beperkt worden, mocht men de Leuvense scholen betrekken in deze projecten. De stad voorziet alle benodigdheden en het VTI kan bijvoorbeeld instaan voor de technische ondersteuning bij het restaureren van grafmonumenten. De Wijnpers kan instaan voor de aanplanting, dit alles onder supervisie van de experten van de Groendienst. Deze samenwerking is dus een win-win situatie voor zowel de stad als de scholen” gaat Vidal verder.

Inventarisatie
“Een eerste stap zou zeker het inventariseren van waardevolle graven kunnen zijn. Voor de Abdij van Vlierbeek werd dit reeds uitgevoerd, maar ook voor de begraafplaats van de Abdij van het Park, de stadsbegraafplaats Parkpoort en het oude kerkhof van Wijgmaal is dit nodig. Men zou, op basis van een klassement, zilveren, gouden of witte emblemen kunnen plaatsen op de graven. Een zilveren embleem staat voor een graf dat eigendom is van de stad. Een gouden embleem wil zeggen dat het graf in aanmerking komt voor hergebruik en een wit embleem staat voor een graf van historisch of lokaal belang. Op deze manier krijgt men een duidelijk beeld van wat er is, wat er kan gedaan worden en wat er moet bewaard worden voor de toekomst” besluit Vidal.

Bookmark and Share

Sint-Hubertusviering aan Zoet Water

Dierenzegening en broodwijding aan de kapel van Steenbergen
Op zondag 9 november om 15 uur is iedereen van harte welkom op de Sint-Hubertusviering aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Steenbergen aan het Zoet Water in Oud-Heverlee. Tijdens de viering worden de dieren gezegend en worden er gewijde broodjes uitgedeeld.

Bookmark and Share

La Dissection d’un Homme Armé van Braakland/ZheBilding

dissection
(c) Stephan Vanfleteren

Toen in M de lichten uitgingen na de voorstelling van La Dissection d’un Homme Armé bleef het heel even stil. Alsof het publiek zich met moeite kon losmaken van de rauwe verhalen die het bijna twee uur lang in een ijzeren greep hadden gehouden. Daarna barstte een opgelucht applaus los. Blij dat we hier en nu leven en geen (?) bloed aan onze handen hebben.

La Dissection d’un Homme Armé is een voorstelling die me recht in de ziel geraakt heeft. Messcherp fileert La Dissection d’un Homme Armé drie moordverhalen uit de Belgische geschiedenis van de twintigste eeuw: een broedermoord in de loopgraven van 14-18, de aanslag op Julien Lahaut, en het lynchen van de tien Belgische paracommando’s aan de vooravond van de Rwandese genocide in 1994. De drie mannelijke acteurs vlechten de verhaallijnen meesterlijk door mekaar. Het knappe aan dit stuk is dat het erin slaagt de gruwelen van de oorlog tastbaar te maken (de opgeroepen beelden van hakkende machetes bezorgden me letterlijk kippenvel). Maar het stuk is meer dan dat. De ten tonele gevoerde moordenaars blijken geen monsters te zijn, maar mensen waarin we, tot ons eigen afgrijzen, onszelf herkennen.

De link met de Vesalius-tentoonstelling is de dissectietafel die als rekwisiet haar plaats in de ruimte opeist en zelfs even dienst doet als figuurlijke galg. In de oudheid werden de lichamen van gehangen moordenaars immers openbaar ontleed. De dissectie als een postume straf. Ook de drie mannen worden beetje bij beetje voor de ogen van het publiek ontleed. Tot er ergens iets van een soort begrip ontstaat voor hun motieven.

BZB tourde al in 2002 met La Dissection d’un Homme Armé. De versie die ik in M zag is echter een volledig herwerking van het stuk naar aanleiding van het Vesaliusjaar, specifiek aangepast aan de context van museum M en met nieuwe muziek gecomponeerd en uitgevoerd door Gerrit Valckenaers en Koen Van Roy. De muziek in de voorstelling is de perfecte sparring partner voor de tekst. De muzikanten maken gebruik van erg inventieve constructies om de geluiden van de oorlog op te roepen. In de voorstelling wordt ook gebruik gemaakt van geluidsopnames van drones die over Gaza vliegen en van een speech van Julius Robert Oppenheimer, de Amerikaanse fysicus die wordt gezien als de vader van de atoombom. Zo slagen ze erin op muzikale wijze  linken te leggen met ander oorlogen in onze geschiedenis.

Na Leni & Susan alweer een voorstelling van Braakland/ZheBilding die me nog lang zal bijblijven. Pakkend, om de ervaring in één woord samen te vatten.

Bookmark and Share

Rode Hond kwispelt tevreden!

Het uitverkochte ‘Circus!’ besloot gisteren de negende editie van ‘Rode Hond’. Met 13.000 uitgelaten bezoekers haalde het Leuvense familiefestival absolute recordcijfers. Naast het gevarieerd aanbod in theater, film, expo en workshops was vooral ook het gloednieuwe en zonovergoten ‘Festivalcentrum’ op de Bruul een schot in de roos.

Met deze publieksopkomst bevestigt ‘Rode Hond’ zijn status van cultureel verwenfestival voor het hele gezin. De Leuvense cultuurhuizen wacht dan ook de aangename taak om bij de tiende editie in 2015 nóg beter te doen. Die feestelijke jubileumeditie loopt overigens van 5 tot en met 8 november 2015 en belooft ook dan een toffe mix aan disciplines in hartje Leuven.


Foto’s door Ben Willems

Wat viel er deze editie op:

  • Het festival opende zaterdag in stijl met het ‘Openingsfeest’ op de Bruul. De kersverse Bruulband opende er de ‘Rode Hond Rollerdisco’ samen met de knappe rolschaatsdames van Blades on Vinyl, de drummers van FabotastiX en de majorettes van Majoretteketet.
  • De gratis Rollerdisco zorgde gedurende het hele festival voor funky beats en fijne dansmomenten. Ontzettend straf was dat de decks enkel bediend werden jonge dj’s. Maar liefst 40 jonge talenten, allemaal tussen de 6 en 12 jaar, zorgden voor een ‘Tomorrowland’ in junior stijl!
  • De meeste podiumvoorstellingen van 30CC mochten het bordje ‘uitverkocht’ hanteren. Zo gooiden onder meer de nieuwe wereldpremière van ‘Sien bijt in de dag!’ (met Sien Wynants), de première van ‘Wachten en andere heldendaden’ (De Nietjesfabriek en Ballet Dommage), de try‐out van ‘Xavier we zouden toch naar de Japanner gaan’ (Plankton Hotel) en de circusvoorstellingen (i.s.m. Cirkus in Beweging) hoge ogen.
  • Duurzaam is geweldig! Van ‘Geefplein voor kids’ tot ‘Repair Café op Wieltjes’ of ‘Asiel’ (van BABOK) … wie jong is, deelt uit of geeft oude spullen een tweede leven!
  • In museum M was ‘Magnus is ziek’ de absolute publiekslieveling.  Het prentenboek van Kim Crabeels en Sebastiaan Van Doninck werd een interactieve kinderexpo, inclusief feestelijke ‘Kindervernissage’ en een ‘Gezinsparcours’. De expo kan je trouwens nog bezoeken tot en met 18 januari 2015.
  • Tweebronnen blijft een absolute aantrekkingspool voor families. Artforum en de Bib zorgden er voor leuke (en gratis) familieworkshops en vele auteurslezingen. Absolute publiekslievelingen waren onder meer Elvis Peeters en Gerda Dendooven (‘Rennen’), Sebastiaan Van Doninck en Siska Goeminne (‘KAT met hoofdletter K’) en ‘Ik ben de sterkste’ (met Jan De Kinder en Lien Drent).
  • Het filmaanbod van CinemaZED blijft een van de stevige pijlers van het festival. Van de ontbijtfilm ‘Kleine Anna en Lange Oom’, over ‘Antboy’ en ‘De Verenkoning’ tot de originele ‘Tom & Jerry’‐cartoons met livemuziek.
  • Van ‘Spelen met kunst’, tot muziektheater‐met‐treinen in ‘Station’ (Braakland/ZheBilding & Zonzo Compagnie) of dansmoves voor jong en oud in ‘Movements’ … de culturele hotspot OPEK bruiste vier dagen lang.

Dat wordt aftellen naar de volgende editie!

Bookmark and Share

Infomoment Legumenhofke in ViaVia Heverlee

Op zondag 9 november 2014 om 15:00 is er een infomoment van Het Legumenhofke in de ViaVia op de Naamsesteenweg. Het Legumenhofke doet aan seizoensgebonden biologische groenteteelt en werkt volgens ‘Community Supported Agriculture': als klant ontvang je in ruil voor een jaarlijkse bijdrage, wekelijks een deel van de oogst in de vorm van een groentepakket met verse bio- seizoensgroenten.

Meer informatie op de website van het Legumenhofke.

het_legumenhofke

Bookmark and Share

fABULEUS organiseert audities voor dansproducties met jongeren

fABULEUS zoekt jongeren die graag bezig zijn met dansen, sporten, breakdance, free running, turnen, acrobatie,.. Jongens en meisjes die veel durf hebben, graag nieuw bewegingsmateriaal willen leren en niet snel moe worden!

fABULEUS biedt jonge mensen een professioneel kader om dans-en theaterproducties te maken. Zowel jongeren als jongprofessionelen krijgen begeleiding op maat. Jong dans-en theatertalent en meer ervaren makers werken samen. fABULEUS presenteert zijn creaties aan een ruim publiek, met speciale aandacht voor jongeren en kinderen. fABULEUS bouwt een warm artistiek nest in Leuven, van waaruit het nationaal en steeds vaker internationaal de vleugels spreidt.

Wanneer?
Op 15 november 2014 is er een auditieworkshop voor jongens én meisjes tussen 16 en 21 jaar.
Op 16 november 2014 is er een auditieworkshop voor meisjes tussen 13 en 15 jaar. fABULEUS zoekt dan een jong meisje dat heel graag danst en liefst ook nog goed kan spreken.

Waar?
Openbaar Entrepot voor de Kunsten (OPEK),
Vaartkom 4, Leuven

Inschrijven en info?
auditie@fabuleus.be
www.fabuleus.be/auditie

Bookmark and Share

Belgisch Kampioenschap Beermile

Op vrijdag 31 oktober wordt er voor de 3de maal gestreden om de titel van Belgische Beermile Kampioen. Welke atleet kan deze laatste ‘wedstrijd’ van het seizoen op zijn naam schrijven?

De beermile wordt georganiseerd door atleten, voor atleten. Voor vele triatleten is dit de laatste wedstrijd van het seizoen! De sfeer was de vorige edities al fantastisch en elk jaar wagen zich meer en meer atleten om deel te nemen. Na de inspanning komt natuurlijk de ontspanning, met een afterparty @ Leuven city vanaf 23h in ’t Gewelf (Barvista). Het doel van de beermile? Vier rondjes om het snelst lopen telkens voorafgegaan door 1 33cl adfundum. De snelste loper + de snelste drinker = Belgische Beermile Champion.

In de vorige edities hadden we reeds enkele Leuvense toppers uit de sport aan de start, o.a. Simon De Cuyper, Rutger Beke, Sanne Torfs, Stijn Goris, Seppe Odeyn… Dit jaar zijn deze er ook al bij en rekenen we nog op enkele grote namen uit de triathlon.

Hoe het allemaal begon: Leuven is een beetje de broeihaard van de jeugdige triatleten, velen van hen zijn na hun studies blijven plakken in Leuven. Triatlon is een fantastische sport, maar het leven als triatleet eist zijn tol. Vele uren trainen trachten te combineren met een sociaal leven is zeer moeilijk. Daarom leek het ons een ludiek idee om alzo het seizoen af te sluiten en het feestseizoen (winterperiode) in te zetten…

Praktisch
31 oktober 2014
Sportkot Leuven
Start eerste reeks om 19.30u
Afterparty om 23u op de oude markt ( ’t Gewelf – Bar Vista)

Bookmark and Share

Werelddiabetesdag rondom Leuven

Weet jij voldoende over diabetes? Een vraag die frequent in de media komt en misschien zelfs in jouw persoonlijke kring. Als partner van de Vlaamse Overheid voor preventie in diabetes vraagt de Diabetesliga aandacht voor diabetes. Naast preventie wil de Diabetesliga betrouwbare informatie geven over deze aandoening en bruggen bouwen tussen mensen die ermee geconfronteerd worden. Daarom organiseert de Diabetesliga op 16 november 2014 (Werelddiabetesdag) wandelingen in gans Vlaanderen.

De Leuvense afdeling van de Diabetesliga mobiliseert voor de vijfde keer gans Vlaams-Brabant om de Lubbeekse groene heuvels te verkennen. Deelnemers kunnen kiezen uit verschillende afstanden: 4 (toegankelijk voor rolwagens), 7 of 10 km. Een podoloog staat in voor voetverzorging en de kleinsten kunnen zich laten schminken om daarna aan de wandelzoektocht deel te nemen.

Voor deze editie plant Leuvense afdeling van de Diabetesliga een groepswandeling. Op 16 november 2014 om 14.00u is iedereen welkom om hen te vergezellen op de wandeling van 4 km. Om hun boodschap kracht bij te zetten, nodigen ze alle burgemeesters van Leuven en omstreken uit om het goede voorbeeld te geven en hen te vervoegen onder de noemer ‘Vlaams-Brabantse burgemeesters tegen diabetes’.

Diabetes is een snel verspreidende aandoening: één Belg op 12 heeft diabetes en de wetenschap verwacht dat de ziekte (type 2) zal toenemen door onze hedendaagse ongezonde levensstijl. Daarom is het belangrijk diabetes, een gezonde levensstijl en de noodzaak aan voldoende beweging extra in de verf te zetten.

Praktisch
Start om 8u, laatste vertrek om 15u, einde voorzien om 18u.
Vertrek bij Zaal Libbeke, Gellenberg 16, Lubbeek.
Bereikbaar met het openbaar vervoer (De Lijn) Lijn 3
Drank, broodjes, soep en taart verkrijgbaar.

Bookmark and Share

Magnus @ Het Depot 23/10

magnusdepot
© Willem Govaerts

Ah, de donderdagavond, het moment waarop menig Leuvens student zich waagt aan het fameuze ‘stapke in de wereld’ en zich dus begeeft naar uiteenlopende gaten van verderf. Wel, laat ons met enige zin voor overdrijving stellen dat er afgelopen nacht tussen halftien en elf slechts één feestje was waar u moest zijn: Magnus speelde in Leuven en transformeerde Het Depot in een mix van Berlijnse clubs, jazztenten en het soort bordeel waar iedereen stiekem wel eens wil gaan kijken.

Als u de laatste twintig jaar onder een motherfucker van een steen heeft geleefd en Tom Barman niet kent van dEUS, dan toch wel van zijn fijne film ‘Any Way the Wind Blows’, de 0110-concerten of het recent opnieuw gestarte Magnus, zijn samenwerking met CJ Bolland. Tien jaar na hun fantastische debuut ‘The Body Gave You Everything’ keerde de groep terug met ‘Where Neon Goes to Die’, een opvolger die meer zijn tijd neemt om uw dansbenen te activeren. Live was daar echter geen sprake van, het nieuwe materiaal vond meteen aansluiting bij de oude krakers. ‘Singing Man’, ‘Puppy’ en ‘Regulate’ zijn over tien jaar even grote klassiekers als hun allereerste singles, mark our words.

Professionals die ze zijn, opende Magnus met enkele van die oude, bekende nummers om het publiek meteen mee te krijgen. Meesterlijke zet overigens, songs als ‘Rhythm is Deified’ en ‘Jumpneedle’ werkten als een rode lap op een stier en lieten Het Depot van de eerste minuut op en neer deinen. Wie had gekozen voor de comfortabele zitjes achteraan, had er trouwens bitter weinig van begrepen: op een Magnus-optreden wordt er gedanst, en nog geen klein beetje ook. Als de ongemeen funky beats van Bolland de klus niet klaarden, dan kwam je wel aan het bewegen door Barman’s aanstelijke moves of gitarist Tim Vanhamel’s spastisch gekronkel. Niemand trouwens die kan tippen aan deze laatste zijn indringende blik die je meteen laat weten hoe laat het is: tijd om te dansen.

De band die Barman en Bolland rond zich hebben verzameld leverde trouwens uitstekend werk, en het is knap om te zien hoe muzikanten van verschillende achtergronden zo vloeiend samenwerken en zich het funk/pop/electro-idioom eigen maakten. Deze mannen amuseren zich kostelijk, getuige het speelplezier dat zelfs van kleinere songs als ‘Pistolero Savvy’ afspatte. Ook de setlist was nagenoeg perfect, met een evenwicht tussen beide platen en genoeg speling voor jams (het einde van ‘French Movies’) en zuivere techno-escapades (de outro van ‘Assault on Magnus’). Alleen had de stroom er voor ons niet af gemoeten met ‘Death of Neon’ of ‘Everybody Loves Repetition’. Ach, detailkritiek.

Het heeft tien jaar geduurd, maar eindelijk hebben we de Magnus-songs door een live-band uitgevoerd gezien, en we hebben er nog een potje bij gedanst ook; meer kan een mens zich niet wensen. Of kom, die gewoonweg geile baslijn aan het eind van afsluiter ‘Summer’s Here’, gisteren voor de gelegenheid gespeeld door dEUS-bassist Alan Gevaert, had voor ons heel de nacht mogen doorgaan.

Wie? De sexy motherfuckers van Magnus//Waar? Het Depot//Wanneer? 23 okt 2014//Waarom? Omdat het te gek was.

Door Filip Tyskens.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Bookmark and Share