The Sedan Vault + BRUTUS @ STUK 09/10

Jaren geleden, toen ondergetekende zijn tijd spendeerde in een slaperig stadje in de verste uithoek van Limburg, bereikten ons de tonen van The Sedan Vault, een Leuvens kabaalkwartet dat de kunst van de plotse songwisseling deftig onder de knie had. Voor hun eerste twee platen (‘Mardi Gras of the Sisypha’ en ‘Vanguard’) zijn wij godbetert nog op onze fiets gesprongen richting lokale bibliotheek. Een live-ervaring hadden we nooit mogen meemaken, en toen werd het ook nog eens akelig stil rond de groep. Tot gisterenavond gelukkig, toen de tot trio herleide groep de Labozaal van het STUK bestormde.

sedanvault
© Joeri Thiry

Als voorprogramma hadden ze de band BRUTUS meegebracht, een jong Leuvens trio dat sinds een dik jaar een spoor van vernieling en openvallende monden trekt doorheen het Belgische clubcircuit. Ze doen hun voordeel met stevige, scheve riffs, krakende baslijnen en vooral de drum- en zanglijnen van drumster Stefanie Mannaerts. Ook in het STUK speelde de band een ongelooflijk strakke set die geleidelijk aan steeds meer punch kreeg. Het publiek was misschien iets te terughoudend om van een maximale BRUTUS-ervaring te kunnen spreken, maar aan het enthousiasme van het trio zal het niet gelegen hebben. Zeker prijsbeest ‘Julia’, waarvoor ze versterking kregen van The Sedan Vault, deed het kunstencentrum op zijn grondvesten daveren. Waarschijnlijk is er ergens een theatervoorstelling danig verstoord.

Not that we care, want daarna was het de beurt aan de prog-rockende hoofdact. Ze bedankten BRUTUS vriendelijk, maar lieten direct blijken dat ze zich niet zomaar naar huis gingen laten spelen. Zanger Rutger Meeuwis stond schijnbaar onder stroom en liet deze energie zelden los terwijl hij zijn vocale kronkels op het publiek afvuurde. En jongens toch, wat kan die man zingen. Het was vooral hierdoor dat we aan The Mars Volta moesten denken, een band waarmee The Sedan Vault vroeger tot in den treure werd vergeleken. Deze set bestond echter grotendeels uit materiaal uit hun laatste plaat, ‘Minutes to Midnight’, dat een veel gestroomlijnder geluid laat horen. Live werd dit dan wel zeer efficiënt vertaald door de drie muzikanten waar de ervaring van afspatte, met momenten sloop de uniformiteit er toch een beetje in en kregen we de indruk dat The Sedan Vault veel gevaarlijker kon klinken. Dit vermoeden werd bevestigd door de razende afsluiter ‘Lo-fi’, dat er veel steviger inhakte door de versterking van BRUTUS en het bestormen van de zaal door de zanger. Gelukkig konden nieuwe nummers als ‘Streetwalkers’, ‘Fix me up’ en ‘Everyting is everything’ ons ook op eigen kracht over de streep trekken.

Het songmateriaal en de live-klasse van The Sedan Vault zijn dus nog altijd voldoende om een uur lang te kunnen boeien, ook na de ingrijpende veranderingen die de band heeft doorgemaakt, maar af en toe misten we een hoekje dat eraf mocht. Als dat op hun vierde terug het geval is, fietsen wij graag nog eens naar de bibliotheek.

Door Filip Tyskens.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Bookmark and Share

Er worden geen reacties toegelaten op dit artikel.