Jodie Devos, goed gearrangeerd – 18 maart 2015

Wie bij de naam Devos eerst Lemmens denkt en al wegdroomt van de eerste barbecues van het jaar is op deze blog waarschijnlijk niet aan het juiste adres. Bij Devos denk je aan Jodie Devos, de Belgische sopraan en laureate  van de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang uit 2014. Zij gaf op het jongeren-laureatenconcert van de Leuvense Elisabethiade het beste van zichzelf, geruggesteund door studenten van het conservatorium van Bergen (Arts2).

Samen met het ensemble werkte Devos een enorm gevarieerd programma af, bestaande uit niet minder dan tien arrangementen door Jean-Philippe Collard-Neven. Of toch niet helemaal, voor het openingswerk van de avond, Johnny & Calypso, twee liederen uit de Cabaret Songs van Benjamin Britten werd de sopraan enkel bijgestaan door Collard-Neven aan de piano. Het luchtige werk was een aangename opener en Devos excelleerde door haar inlevingsvermogen, maar het was toch nog even wachten tot de zangeres al haar troeven kon uitspelen. Gelukkig moesten we daar als publiek niet te lang op wachten. Na het matige Gretchen am Spinnrade zorgde Devos’ uitvoering van Oú va la jeune hindoue uit Léo Delibes’ opera Lakmé voor een eerste hoogtepunt van de avond. Het broze klokkenspel en de daarop volgende Oosterse melodieën pasten perfect bij het timbre van Devos’ stem. Het zorgde voor het onbetwistbare hoogtepunt van de avond.

De twee daarop volgende werken, delen uit vroeg romantische opera’s van Vincenzo Bellini en Gaetano Donizetti, waren beiden minder uitgesproken, en ik was meer aan het nagenieten van de schitterende Délibes. Zeker O quante volte had vaak een te terughoudend karakter waardoor zowel het ensemble als Jodie Devos niet echt de kans kregen om te schitteren. Ondanks een gelijkaardige terughoudendheid in Il dolce suono uit Gaetano Donizetti’s opera Lucia di Lammermoor bleek dit nu geen probleem te zijn. Door de intrinsieke traagheid van het werk leek het amper drie minuten durende Il dolce suono eindeloos, maar het publiek hing aan Devos’ lippen.

Tijdens Blanche, een eigen compositie van pianist Collard-Neven, kreeg de zangeres een welverdiende pauze. Tijd voor de studenten om hun kunsten te etaleren dus. In het zeer programmatische werk, dat bijna neigde naar filmmuziek, gaven de tien musici het beste van zichzelf. Blanche was nu niet meteen een meesterwerk, maar dat maakte het niet minder aangenaam. De lijn van de luchtigere werken werd aan het einde van het concert nog verder doorgezet wanneer afgesloten werd met twee arrangementen van werken van jazzlegende Nina Simone. Celliste Helena Svigelj had er duidelijk zin in, en haar enthousiasme werkte enorm aanstekelijk. De aanwezigen, mezelf inclusief, genoten zienderogen van dit streepje “lichte muziek”. Vooral Feeling Good was door Collard-Neven uniek getoonzet. Door de vele modernistische speeltechnieken kreeg het werk bij momenten een bijna avantgardistisch sfeertje, tot Jodie Devos haar majestueuze stem nog een laatste keer mocht laten weerklinken. De variatie tussen serieuze, lyrische aria’s en het lichtere repertoire zorgden voor een aangenaam en goed gebalanceerd programma. Jodie Devos, die als rode draad van het concert fungeerde, maakte er een geweldige uitvoering van. Niets dan lof over dit geweldige concert.

Door Jasper Croonen.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Bookmark and Share

Er is 1 reactie op “Jodie Devos, goed gearrangeerd – 18 maart 2015”

Osby & Postma vs Plaistow, K.O. in ronde 2 – 19 maart 2015 « Leven in Leuven
(on april 14th, 2015 at 12:40)

[…] Jodie Devos, goed gearrangeerd – 18 maart 2015 Thuis-dag in Leuven op zaterdag 23 mei […]