Archief voor 1 juli 2015

Michael Van den Abeele opent solotentoonstelling in M

Wat hebben jaguars en dinosaurussen met elkaar gemeen? Voor de Brusselse kunstenaar Michael Van den Abeele (°1974) zijn ze ondoorgrondelijk. In zijn solotentoonstelling ‘Opacity, Please’ vormen ze de inspiratiebron voor een nieuwe reeks schilderijen en een space opera. Hij experimenteert met motieven uit sciencefiction, paleontologie en exotisme. De solotentoonstelling loopt tot 25 oktober 2015.

Ondoorgrondelijk, alsjeblieft
Michael Van den Abeele speelt in zijn abstracte schilderijen met stijl, kleur, vorm en materialen. Voeg daar optische illusie aan toe en je weet wat absolute vrijheid in de kunst betekent. De combinatie van ondoorzichtige verflagen en complexe inhoud verklaren de titel Opacity, please. Speciaal voor deze tentoonstelling combineert hij een scenografie van betonnen wanden en sokkels met een space opera en nieuwe schilderijen.

‘Echte’ dino’s
In zijn reeks Dinosaur (2014) toont Van Den Abeele de culturele constructie van prehistorische dieren aan. De kunstenaar haalt de inspiratie hiervoor bij de eerste betonnen sculpturen van dinosaurussen in het Londense Crystal Palace Park (1854). Toch voelt hij dat er bij deze beelden iets niet klopt. De natuurgetrouwe uitvoering van de dino’s past kunsthistorisch gezien niet in die tijd. Vanaf 1850 zetten kunstenaars namelijk eerste stappen naar abstractie.

OK_DSC7100

Jaguars en jeans
Drie jeanscanvassen met jaguars als motieven pronken op sokkels in de museumzaal. Deze schilderijen maken deel uit van de reeks I’m a fan (2015) en refereren naar bestaande kunstwerken. Zo is één van de jaguars gebaseerd op een schilderij van Malcolm Morley en is het exotisme van Le Douanier Rousseau een inspiratiebron. Zijn schilderijen waren gebaseerd op de botanische tuinen in Parijs, zonder dat hij ooit een echte jungle zag.

_DSC8084

Vertekening
Untitled (2014) is een reeks van intuïtieve A4-inkttekeningen in zwart en wit. Wanneer hij de schetsen tot schilderijformaat vergroot, veranderen de zwart-witvlakken. Een zwart figuur op een wit blad wordt opeens een wit figuur op een gekleurde ondergrond. Met dit spel van voor- en achtergrond verkent Van den Abeele de dimensies in beeldvorming.

Utopisch of buitenaards?
Hoe ziet Michael Van den Abeele een utopische samenleving? Een douchescène, een meteorenlandschap en een extatische mensenmassa bekroond met acht identieke hoofden als fries geven je een idee. De kunstenaar verft deze scène met witte olieverf op een zeven meter lang canvas van jeans. De titel Colony (2015) verwijst zowel naar een vakantiekolonie als een buitenaardse nederzetting.

_DSC7874

Space opera
In de space opera A small talent for war (2015) toont Van den Abeele andere talenten. In een driehoekige sculptuur van vijf lampen die ritmisch aan- en uitknipperen, ontpopt de kunstenaar zich tot verteller. Het hoofdpersonage immigreert naar Mars en verkoopt er wapens aan de lokale bevolking. Zijn menselijke beperkingen doen hem inzien dat het leven daar niet veel beter is dan op aarde zelf. Een ongeëvenaard sciencefictionverhaal.

Bookmark and Share

Archeologische vondsten op Kesselberg

Dat de Kesselberg archeologisch een belangrijke site is, bleek eerder al uit onderzoek van de Leuvense professor Mertens in 1959 en uit opgravingen van de amateurarcheologen professoren Boschmans en Scheys van de KULeuven.

Ter voorbereiding van een bescherming als archeologische site liet het Agentschap Onroerend Erfgoed (Vlaamse Overheid) archeologisch onderzoek verrichten. Uit het onderzoek bleek de zeldzaamheid van de ontdekkingen en het wetenschappelijk potentieel van de site. Het agentschap zal nu een beschermingsdossier voorbereiden voor de bevoegde minister.

Na de Keizersberg zal de Kesselberg de tweede beschermde archeologische site worden op Leuvens grondgebied.

Uit het onderzoek bleek dat de Kesselberg een belangrijke plek was in de ijzertijd (800 tot 52 voor Chr.). Een hoogtenederzetting uit de ijzertijd of oppidum is een goed verdedigbaar vluchtoord waar de plattelandsbevolking uit de omgeving kwam schuilen wanneer vijandelijke legers door de omgeving trokken. Dit soort sites ligt meestal op een plateau en is omgeven door grachten, aarden wallen, soms voorzien van palissaden of soms zelfs een stenen constructie.

Deze oppida zijn vooral karakteristiek voor de midden- en late ijzertijd. In Vlaanderen zijn slechts zes (kleinere) locaties geïdentificeerd waar een hoogtenederzetting uit de ijzertijd voorkomt. Deze ontdekking maakt de Kesselberg dan ook erg interessant. De resten van de ijzertijdwal zijn nog altijd te zien in het landschap.

Binnen het terrein van de omwalling werden tijdens een kleine opgraving aardewerk en huttenleem uit de tweede helft van de midden-ijzertijd (ca. 400/250 voor Chr) aangetroffen. Van twee grote potten, wellicht voorraadpotten of ‘containers’ die werden gebruikt voor de opslag van vloeistof, konden de scherven opnieuw in elkaar gezet en gereconstrueerd worden. Ze behoren tot de oudste en meest volledige archeologische voorwerpen die in Leuven werden gevonden.

Schepen van monumentenzorg Dirk Vansina: “Deze twee gerestaureerde voorraadpotten zullen de komende maanden te bezichtigen zijn in het stadskantoor. Door de potten in het onthaal te plaatsen, kunnen we vele Leuvenaars bereiken en hen dit bijzondere verhaal vertellen. “

pot

Daarnaast werden op de Kesselberg ook resten van de Middeleeuwse versterking Kesselstein gevonden.

De stenen burcht Kesselstein heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Het werd in de 16e eeuw al vermeld in de Leuvense geschiedschrijving als vervallen vesting. Men sprak zelfs van een tunnel die Kesselstein verbond met Keizersberg (aan de overkant van de Dijle), wat vrijwel onmogelijk is. Er wordt wel aangenomen dat Kesselstein en Keizersberg visueel met elkaar in contact stonden.

Kesselstein was bedoeld als voorpost in de verdediging van Leuven. Door het huidig onderzoek kon Kesselstein exact worden gelokaliseerd. Er werden een buitenmuur, een vierkant gebouw en een ronde toren in kaart gebracht. Het Kesselstein werd vermoedelijk gebouwd in het eerste kwart van de 11de eeuw na Chr. als een soort van voorpost of uitkijkpost. Mogelijk werd het gebouwd door de Leuvense Graaf Lambrecht-met-de-Baard in 1013. In de 16de eeuw spreekt men in historische bronnen over een sterk vervallen vesting in ijzerzandsteen die zich op de Kesselberg bevond.

plan

Bookmark and Share

82 zomerse speelstraten tijdens de zomervakantie

Dit jaar worden er 82 speelstraten georganiseerd in het Leuvense. Leuven telt zo’n 400 straten; dat betekent dat zo’n 20 % gedurende één tot maximaal tien dagen speelstraat wordt. De meeste van de speelstraten hebben in het verleden al deelgenomen. De Philipslaan en Graaf de Grunnelaan zijn de 2 nieuwkomers.

Speelstraten willen meer speelruimte creëren voor kinderen. Ze bieden kinderen de kans op straat te spelen in plaats van in de tuin of op een speelterrein. Daarnaast bieden speelstraten de kans aan de buurtbewoners om een babbeltje te slaan en elkaar beter te leren kennen. Wat de sfeer en de samenhorigheid van de wijk enkel ten goed komt.

Een speelstraat is een straat die tijdelijk autoluw gemaakt wordt om kinderen de kans te geven op straat te spelen. De straat of een deel van de straat wordt tijdens vooraf afgesproken dagen tussen 10.00 en 21.00 uur afgesloten voor het doorgaand verkeer. Bewoners en prioritaire voertuigen mogen de straat nog in, maar mogen enkel stapvoets rijden.

Bookmark and Share