Archief voor 20 september 2016

Wie wil er een kunstwerk adopteren voor een jaar?

Bij de start van het nieuwe seizoen lanceert STUK een oproep om een kunstwerk te adopteren. Kunstenaar Kristof Van Gestel zoekt 15 mensen uit Leuven die van oktober tot mei een sculptuur uit de reeks Familie bij hun in huis verwelkomen. De ‘adoptie’ past in een participatief kunstproject waarin de interpretatie en beleving van het publiek centraal staan.

Als je wil deelnemen moet je het kunstwerk een plaats geven in je leven. Bij aanvang, halfweg en bij de afronding van het project kom je samen met de andere ‘adoptie-ouders’ en discussieer je over wat een kunstwerk voor je kan betekenen. Deze ‘familiebijeenkomsten’ zijn momenten om ervaringen uit te wisselen, altijd met een drankje en een hapje, zoals dat op familiefeesten gaat.

Het startpunt tijdens STUK START (28 tot 30 september) is een minitentoonstelling in het STUK Onthaal waar je alle werken kan zien. De kunstenaar zal aanwezig zijn zodat je de info krijgt die je nodig hebt. Op dat moment kan je een kunstwerk kiezen, teken je een adoptiecontract, maar krijg je het werk nog niet mee naar huis.

Er volgen immers nog een ophaalmoment in oktober (12/10), een ‘familiefeest’ met nieuwjaarsdiner in januari (19/01) en een afscheid met wafels of pannenkoeken in mei (14/05). Gedurende het hele jaar wordt er een videoverslag gemaakt met interviews, beelden van het geadopteerde kunstwerk bij je thuis en reportages over de ‘familie’-bijeenkomsten.

Als je wil deelnemen moet je er wel op alle drie de activiteiten bij zijn en zelf langskomen tijdens STUK START.

COM foto Familie Kristof Van Gestel STUK START 2016 2017 web © Kristof Van Gestel

Meer info.

Bookmark and Share

Openingsconcert Novecento – Utopie van de zegbaarheid

novecento

Het openingsconcert van Novecento en tegelijkertijd het openingsconcert van het academiejaar van de KU Leuven op maandag 26 september staat, hoe kan het ook anders, in het teken van 500 jaar Utopia.

De laatste symfonie en het tweede klavier trio van Sjostakovitsj vinden elkaar in hun immense treurnis, maar ook in hun steeds weer opflakkerende levenslust. Beide werken ontroeren en onthutsen in hun utopisch verlangen om het onzegbare hoorbaar te maken.

Als geen ander verpersoonlijkt Dmitri Sjostakovitsj de 20e-eeuwse utopische kunstenaar die zijn stem tracht door te drukken in een regime van terreur en repressie. Zijn leven lang werd de Rus heen en weer geslingerd tussen vernedering en verering, afwijzing en toenadering.

Zijn laatste symfonie, hier in een unieke versie voor klaviertrio en dertien slagwerkinstrumenten, is een terugblik op dit turbulente en afmattende kunstenaarsbestaan. De symfonie huilt en kraait victorie tegelijk, zij verwijst naar eerdere triomfen en nooit verteerd verdriet. Sjostakovitsj citeert er Wagner, Rossini én zichzelf, in een intrigerende poging om zijn eigen identiteit op het spoor te komen.

Naast de symfonie krijgt u ook het beklijvende tweede klaviertrio te horen, één van Sjostakovitsj’ meest aangrijpende meesterwerken, geschreven in een periode waarin Stalins terreur nog overtroffen werd door de gruwel van Hitler.

Dmitri Sjostakovitsj: Symfonie nr. 15, op. 141 arrangement V. Derevianko, Klaviertrio nr. 2, op. 67

 

Meer info.

Bookmark and Share