Archief per auteur

Boardroom – voorgerechten maken de menu

Restaurant Boardroom in Heverlee. Ooit was Jeroen Meus mede eigenaar van Boardroom, maar die staat tegenwoordig in de keuken in Luzine (Wilsele).

Boardroom is een vrij groot restaurant, waar je ook kan overnachten. Je kan er je eigen (top)wijn meebrengen, waardoor je enkel een service fee moet betalen voor het drinken van de wijn. De kaart wordt elke 8 weken vernieuwd, en dit gaat gepaard met “tasting events” waar je op een avond de hele kaart (in kleine hoeveelheden) geserveerd krijgt.

Wij hadden er vorige week een reservatie om 20u, maar door drukke agenda’s werd die verzet naar 21u en uiteindelijk kwamen we pas om 22u aan in de Boardroom. Alle gerechten worden er geserveerd in voorgerecht porties, je stelt er je menu samen uit 2, 3 of 4 van deze “voorgerechten”. Je kan er ook rekenen op enkele kleine hapjes. Zo kregen wij na het binnenkomen meteen een flan van parmezaankaas en een soort koude aspergesoep.

Omdat het al laat was, besloten we elk toch maar 1 gerecht te nemen. De Kabeljauwrösti met Italiaanse ham en Sint-Jakobsvruchten die ik had was zeer lekker en vers. De ham was bovendien warm en knapperig, een aanrader. Mijn collega’s waren tevens enthousiast over de Entrecote béarnaise, gesauteerde aardappelen met paprika en de Lentestoofpot met filet van tonijn.

Het bezoeken waard. Om het restaurant alle eer aan te doen, arriveer je echter beter wat vroeger dan 22u.

Bookmark and Share

Scene-sationeel !

De weergoden zijn Leuven goed gezind deze dagen. De 29 graden werkten gisteravond dan ook meer dan uitnodigend op de vele kijklustigen, die naar Leuven afzakten voor “Leuven in Scene“.

Mijn parcour ging van start op de oude markt, waar je de kans had om onder handen genomen te worden door enkele “knip en kap” virtuozen. De resultaten waren er dan ook naar: vrouwen met grote blauwe ananassen op hun hoofd hadden veel bekijks.

Vervolgens ging het richting Vismarkt, voor de voorstelling “Frame Games” van het Antagon gezelschap. Omdat het al begonnen was, en er veel toeschouwers aanwezig waren, was het een uitdaging om ergens een hoek te vinden, waar je goed zicht had op de scène. De rode draad doorheen de verschillende taferelen waren ongetwijfeld eclectische gebaren op muziek. Sommige stukjes waren grappig, al zag je menig ouder toeschouwer de wenkbrauwen fronsen, eenmaal er wat meer vlees te zien was op de scène. Persoonlijk denk ik dat de voorstelling meer tot zijn recht zou komen in een zaal, want de vonk sprong toch niet echt over.

“Absurd” was het centrale vaatje waar het Styx Theatre op de Grote Markt uit tapte. Het duurde even voor het duidelijk was dat de acteurs de menigte in het frans toespraken//schreeuwden. Mannen in vrouwenkleren, een flinke laag schmink en een jolige liveband waren de ingrediënten waarmee het Styx Theatre uitpakte.

Over het algemeen was het in de straten tussen de pleinen niet enorm druk. Afgezien van de verschillende podia, leek er niet zoveel randanimatie te zijn… tot je in het stadspark kwam. Met als thema “circuspark” waren er echt verschillende leuke kraampjes en standjes, die allemaal de sfeer van een oud circus//kermis uitademden. Een hartverwarmende act, waarvan ik de naam niet terugvond in het programma, was een jazzy combinatie van saxofoonspel en diabolo kunsten. Het was ondertussen al donker, waardoor de sfeervolle verlichting des te beter tot zijn recht kwam.

De onmiskenbare apotheose van de avond was ongetwijfeld “Les Commandos Percu” op het Ladeuzeplein. Vuurwerk is al lang geen nieuw gegeven meer, op elk jaarlijks volksfeest op plaatsen die zich een postcode kunnen permitteren. Vuurwerk op muziek kom je ook steeds vaker tegen. Maar een complete mix tussen live percussie, en alle mogelijke vormen van vuur, licht en ontploffingen … dat had ik nog nooit gezien. Juist wanneer je dacht dat je elk vuurfonteintje wel gezien had, haalden ze nog wel iets anders uit de doos, om het publiek dan compleet te overdonderen op het einde.

Deze act alleen al, maakt het de moeite waard om naar Leuven af te zakken vanavond.

Bookmark and Share

Leuvense Pokerspelers scoren in Rotterdam

De Leuvense pokerspelers Filip Verboven en Bram Staes (bekend van pokernet.be) scoorden erg goed op de Easter Series of Poker, te Rotterdam.

Op 25 maart kwamen de Leuvenaars aan de start in het “Main Event” toernooi, waar maar liefst 208 spelers elk 500 euro neertelden. Goed voor een totale prijzenpot van 104.000 euro.

Na twee dagen spelen was Filip nog bij de laatste drie. Met hun drieën discussieerden ze over een mogelijk deal (dit wordt bij poker toernooien vaak gedaan, wanneer de laatste overgeblevenen besluiten het prijzengeld te delen, in plaats van verder te spelen). Bij de discussie over de deal liepen de onderhandelingen stuk omdat de Nederlanders de Belg minder wilden geven. Verboven nam hier geen genoegen mee en er werd gewoon verder gespeeld. Aan tafel leek het wel alsof de Nederlanders samen over wilde blijven. Uiteindelijk lukte dat ook.

Verboven: HartenASchoppenT

Ivan Poortenge: SchoppenAHartenQ

Flop: RuitenJHarten4Klaveren2Klaveren9Schoppen2 en Verboven ligt eruit. Derde plaats mag dan wel jammer klinken, maar Filip hield er op deze manier toch zo’n 11.000 euro aan over.

Filip Verboven

Het 200 euro toernooi, dat vandaag van start ging, zit momenteel in de eindfase. Er deden 115 spelers aan mee, voor een totale prijzenpot van 23.000 euro. Zo meteen gaat de finale tafel er van start (laatste 9 spelers), waar Bram Staes momenteel aan de leiding staat.

Bram Staes

Het verdere verloop van het toernooi kan je live volgen via pokercity.nl

Bookmark and Share

Past-à-Porter, een onverwachte snelle hap

Bloggen over culinaire ervaringen doe ik meestal niet als het om een gemiddelde ervaring gaat. Je schrijft nergens neer dat het ergens “redelijk gezellig” was, dat het vlees “ok” gebakken was, en dat de frietjes voorzien waren van een lekkere mayonaise.

Bij opmerkelijk goede of opmerkelijk slechte maaltijden vloeit er al gemakkelijker iets uit de pen.

Past-à-Porter behoort tot die eerste categorie. Met het idee om eens een restaurant in de Muntstraat uit te proberen dat ik nog niet had bezocht, liep ik de Tiensestraat omhoog. In de Munstraat ben ik nooit aangekomen, dankzij het uitnodigende bord op het voetpad. Met het idee om een pasta onder de 10 euro achter de kiezen te kunnen steken bestelde ik een Spaghetti Carbonara.

Deze was zeer snel klaar, omdat Past-à-Porter eigenlijk ook een afhaalzaak is. In enkele minuten stond een geurend bord Italiaanse heerlijkheid voor mijn ogen. Het stond er uiteraard niet lang. Met champignons in de saus, was dit niet alleen een goede carbonara, maar ook nog eens een originele.

De pasta uit deze zaak bestempelen als “fastfood”, doet Past-à-Porter en zijn team oneer aan. Daarom, een onverwachte snelle hap.

Bookmark and Share

Leuvense Smaakpapillen sensatie op Hapje Tapje

Vandaag was het weer tijd voor Hapje Tapje, een jaarlijkse traditie onder de leuvense horeca, die met deze dag bezoekers van heinde en verre aantrekken met kleine hapjes en dranken.

Zelf ben ik allerminst trots op mijn eetgewoonten. Fatsoenlijk (leren) koken stel ik al veel te lang uit, waardoor ik bij de meeste snackbars en eetgelegenheden in Heverlee al quasi automatisch bediend wordt. Verschuilen achter werkuren die “nine to five” ver achter zich laten, lukt misschien nog net wel, maar gezondheidsgewijs is het allemaal niet optimaal.

Vandaar dat mijn persoonlijke insteek voor hapje tapje neigt naar het opzoeken van gerechten met verse ingrediënten (groenten troef) en een verantwoorde hoeveelheid sauzen en andere condimenten.

Omdat ik en m’n vriendin weer een gat in de dag sliepen, waren we tijdens het eerste uur hapje tapje op zoek naar ontbijt. Dit was echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Geen enkele bakker trachtte de bezoekers te verleiden met koffiekoeken of pistolets (nu ja … het was dan ook al middag). Gelukkig konden we bij de Werf terecht voor hun all-time classic ontbijt. Je hebt er “standaard” ontbijt voor 6 euro, waar brood, gekookt eitje, kaas, cornflakes, druiven, meloen, … zijn inbegrepen. Het “groot” ontbijt heeft dan nog eens penskes en gebakken spek erbij. Omdat je na zo’n groot ontbijt geen pap meer kan zeggen, hielden we dit “standaard”.

In die categorie “gezond” was allicht de groente-wok, op de Flandria stand aan de grote markt de grootste hit. Een heerlijk potje gestoofde vlaamse groenten, in sojasaus. Dat was alweer een portie vitaminen voor drie weken.

Ook liefhebbers van oosterse keuken (alles gaande van “kip met rijst” tot namen die een niet-ingewijde nauwelijks kan uitspreken) komen ruimschoots aan hun trekken. De kipbrochetten van Ming (oudemarkt) bereiken na enkele jaren hapje tapje een legendarische status. Ook de Basecamp (naamsestraat) had enkele originele hapjes op de kaart.

Op het hogeschoolplein kon je duidelijk een “beau-monde” hoekje terugvinden. Oesters, Chardonnay Meerdael, Foie-gras … indien deze termen u aanspreken, zeker het bezoeken waard.

Verder ook nog italiaans gegeten: bruscetta op het hogeschoolplein, een driedelig pasta assortiment op het einde van de muntstraat en een goddelijke tiramisu (bij Tony aan het begin van de muntstraat) om hapje tapje 2007 af te sluiten.

Bookmark and Share

Pik eens een film mee in Leuven

Als kleine stad is Leuven gezegend met maar liefst drie cinema’s: Supercity (Kinepolis), Studios en Cinema Zed. Deze bieden alternatieven genoeg voor vertier tijdens de huidige kwakkelzomer.

Supercity Leuven is een typisch Kinepolis complex, waar je in de acht zalen steeds het meest uitgebreide aanbod terugvindt. Naast de ruime zitplaats heb je hier ook de technologisch meest geavanceerde bioscoop. Zo werden hier reeds in de jaren ’90 het THX surround geluid en meer recent nog de digitale DLP projectoren geintroduceerd. Nieuw dit jaar is dat er een zetel-reservatiesysteem gehanteerd wordt, zodat je op voorhand reeds je plaats kan bepalen zoals in het theater. Dit zorgt soms nog voor de nodige verwarring, waar Kinepolis personeel soms optreedt als er veel mensen verkeerd zitten. Zo werd de film onlangs na 5 minuten stopgezet om dan iedereen vriendelijk te verzoeken om op de juiste plaats te gaan zitten. Het is grappig dat dit in de cinema te Brugge, waar dit systeem al van kracht is sinds de opening, geen problemen oplevert. Aan al dit moois hangt natuurlijk een prijskaartje, Kinepolis is de de duurste bioscoop… Behalve voor de Leuvenaars: iedereen (zelfs mensen die geen student zijn) kunnen in de Alma restaurants terecht voor Kinepolis tickets aan de prijs van 5 euro.

Studios is een gezellige buurtcinema, die vroeger twee vestigingen had. Hoewel ze ook de blockbusters volgen, kan je er terecht voor de iets alternatievere films, vergelijkbaar met de Sfinx in Gent. De normale prijzen liggen lager dan kinepolis, maar je krijgt er dan ook een kleiner scherm en minder beenruimte voor. Dat hoort allemaal wat bij de sfeer natuurlijk.

Cinema Zed is de nieuwste bioscoop in Leuven en hoort bij het cultuurcentrum STUK. Zed brengt je echt de films die je (bijna) nergens anders ziet. Vaak gebeurt dit thematisch, zoals bvb de Animatieweek of de Holebiweek, maar er is ook een vaste programmatie. Een jaarlijkse traditie en aanrader zijn de zomerse terrasfilms, waar de bezoekers al 25 jaar op gratis film getrakteerd worden.

Groot complex of klein theatertje, in Leuven kom je als filmliefhebber zeker aan je trekken

Bookmark and Share