Archief per auteur

Smoutebollen

Als je aan iemand vraagt wanneer het kermis is in Leuven, is het antwoord steevast ‘de eerste drie weken van september’. Kermis = smoutebollen bij mij (en het spiegelpaleis en de G-force, maar smoutebollen staan met stip op één) dus ik moest en zou smoutebollen eten op de Leuvense Kermis. Al een tweetal weken keek ik er naar uit, naar die smoutebollen. Nu weet ik ook dat je in feite wel zèlf smoutebollen kan maken of ergens anders kan kopen, maar dat is valsspelen. Smoutebollen die niet van een kermiskraam komen zijn geen smoutebollen.

Blij als een kind vertrok ik dan ook de eerste avond van de eerste dag van die eerste drie weken van september naar de kermis, naar het Ladeuzeplein, het kloppend hart van de kermis.

Niets. Donker. Stilte.

Donkere afgesloten kraampjes, wachtend op de uitbaters, volk, licht, geluid, toeristen. Lege straten en pleinen, wachtend op de drukte. En tussen al die leegte en donkerte één klein meisje, wachtend op smoutebollen.

Beste mensen, de kermis opent 5 september.

En nu ga ik verder zitten wachten.

Leuven Kermis

Bookmark and Share

Le Pain Quotidien

Ooit zag ik een reportage over België in Amerika. Naast de bekende Belgian waffles en het bier werd ook ‘Le pain quotidien‘ of het ‘Dagelijks Brood’ aangeprezen. “Het is typisch voor de Belgen dat ze gezellig naast elkaar aan een grote lange houten tafel zitten en samen ontbijten. Dit moet je zeker proberen”, zeiden ze.

En ook al vindt deze eetplaats zijn roots inderdaad in Brussel, ik vind er niks Belgisch aan – hoe vaak ontbijt je samen met mensen die je niet kent? Maar lekker en gezellig is het wel. En ook Leuven is gezegend met zo’n typisch Belgische Pain Quotidien. Dat het een goed geoliede keten is, laten we achterwege, want de kwaliteit moet er niet voor onder doen. ‘s Avonds laat ruikt het er steevast heerlijk naar brood en ander lekkers, overdag verkopen ze er het heerlijkste brood en de chocoladebommen zijn de beste chocoladetaarten van Leuven – heb ik me laten vertellen, ik lust geen chocomousse.

Ik vind het nog steeds een beetje eng om de confituur of de choco te vragen aan volstrekt vreemden, maar net zoals je de tafel deelt moet je ook het beleg delen. Enkel de broodjes en wat je wil drinken bestel je voor jezelf. Supergoedkoop is het niet – een ontbijt kost rond de 9 euro, maar het is elke cent waard. Je krijgt allerhande verse broodjes, warme drank, vers appelsiensap en een croissant. Het brood is van die aard dat je na een paar uur niet al direct terug honger hebt, in tegenstelling tot het kleffe witte brood dat je tegenwoordig overal vindt. Probeer zeker ook de notenfluitjes, mijn favoriet!

Praktisch
Le Pain Quotidien
Parijsstraat 35, 3000 Leuven
016 22 43 70
http://www.lepainquotidien.be/

Openingsuren: maandag tot zaterdag van 7h30 tot 18h00, Tafel tot 17h00
Zondag, van 8h00 tot 16h00, Tafel tot 15h00

Bookmark and Share

Troje! Troje! Troje!

Troje! Troje! Troje! is het zesde project van 30cc waarbij een groep gedreven amateurkunstenaars onder professionele begeleiding een voorstelling maken.

Troje! Troje! Troje! is een muzikale theatervoorstelling met de beroemde Trojaanse Oorlog als uitgangspunt. De universele thema’s van liefde en dood, moed, vertrouwen en tomeloze passie inspireerden tot een verrassende, eigentijdse bewerking van dit oeroude verhaal.

Dit klinkt alvast veelbelovend, dus ik heb mijn tickets al besteld. Bovendien is een goede vriend van me de regie-assistent en heeft hij me verzekerd dat het een pracht van een voorstelling zal worden. Gezien de uren die deze mensen er al in gestoken hebben kan dit ook niet anders.

Meer info over de voorstelling van je op de site van 30cc alwaar je ook tickets (€13/10 of €11/8) kan bestellen. De voorstellingen zijn op 27 en 28 september en op 3 en 4 oktober.

Bookmark and Share

De hemel in het klad.

Op zaterdag 18 oktober om 20.00 komt Bart Peeters zijn nieuwe CD ‘De hemel in het klad’ voorstellen in de stadsschouwburg van Leuven. Na het grote succes van ‘het plaatje van Bart Peeters’ en ‘slimmer dan de zanger’ liggen mijn verwachtingen hoog. Ik ben alleszins erg benieuwd en heb mijn tickets al besteld!

Om tickets te bestellen ga je naar de site van 30cc en klik je op ‘online tickets’ alwaar je de tickets kan bestellen.

Bookmark and Share

Muy Sapore

Carolien beschreef een tweetal jaar geleden al eens het restaurant Muy Sapore. Nu zijn we twee jaar verder en kan dit restaurant geen beginnende zaak meer genoemd worden. Tijd om eens te kijken of de beginnersfoutjes er dus uit zijn.

Op een weekdag besluiten we naar Muy Sapore te trekken. De drie tafeltjes buiten zijn bezet en binnen zit nog één koppeltje. Druk is het er dus niet.

We worden meteen vriendelijk onthaald en de juffrouw brengt ons de menukaarten. Ze is beleefd, vriendelijk en correct. De bestellingen worden genoteerd en een tijdje later staan er twee scampi-schotels voor onze neus. Veel aziatisch ken ik niet, de exacte namen van de twee schotels zijn me niet bijgebleven.

De bediening is correct, al vraagt de juffrouw nèt iets te vaak ‘of we nog iets willen drinken’, ‘of we daar nog iets anders bij willen’, ‘of we nog een dessertje willen’, ‘of we nog een degustiefje willen’. Opdringerig zou ik het niet noemen, maar nodig was het ook niet.

De schotels waren superlekker, al had het iéts meer gekruid mogen zijn. Maar het is afgewerkt, voldoende en lekker. De kok komt persoonlijk vragen of het naar je zin is, zoals hij altijd doet, heeft iemand me verteld. Heel erg vriendelijke man die duidelijk met plezier in zijn keuken staat en zijn klanten koning wil doen voelen.

Leuk, klein en erg lekker restaurantje waar je er van uit kunt gaan dat je er tevreden buiten komt!

Praktisch:

Naamsestraat 43
3000 Leuven
tel: 016/231358
fax 016/292650
website: www.muysapore.be

Bookmark and Share

2WD fietsen voor KUL-personeel

Net op het moment dat de discussie over de superboetes voor fietsers in Leuven en het al dan niet rechtvaardig zijn van de Leuvense politie zijn hoogtepunt bereikt, begin je ze overal te spotten: De 2WD-fietsen van de K.U.Leuven. Oh ironie.

“Wie? Wat? Waar? Hoe? Wanneer?” zag ik sommige mensen denken. “Huh?” en “Waar kan IK die krijgen”, dacht ik, en zo mijn limoengroene Bekende Leuvense fiets verloochenend. De haan kraaide drie maal.

Maar dus: De K.U.Leuven stelt een stadsfiets ter beschikking aan elke werknemer die zich engageert om deze fiets te gebruiken voor zijn of haar woon-werkverkeer en korte verplaatsingen van dienst naar dienst. Wie goed zoekt, vindt hierin de oorsprong van de afkorting 2WD.

Praktisch gezien kan dus elke K.U.Leuven-medewerker zo’n fiets aanvragen. Het enige wat je ervoor moet doen is geduld hebben (ik wacht nu al enkele maanden op de mijne) en je parkeerkaart afgeven die je recht geeft op een staanplaats op één van de vele KUL-parkings.

Alle fietsen zijn natuurlijk dezelfde en om je eigen fiets te herkennen, mag je een prentje kiezen als je je fiets gaat afhalen. Dat prentje wordt op het achterste van de fiets geplakt.

De K.U.Leuven meldt ook nog dat het aantal fietsenstallingen zal worden uitgebreid en dat in de gebouwen waar het mogelijk is, extra douches zullen worden voorzien. Kwestie dat de collega’s die met een 2WD-fiets komen werken geen geuroverlast veroorzaken.

Bookmark and Share

Leer je buren kennen!

Doordat er vele studenten wonen in Leuven kennen buren elkaar vaak niet echt. Om studenten en buren bijeen te brengen en elkaar wat beter te leren kennen namen enkele buren van de Redingenstraat het initatief om eens samen te gaan eten.

Op 26 juni om 19.00 zullen ze samen in het restaurant de Dijlemolens gaan eten. Heb je zin om nieuwe mensen te leren kennen of woon je in de buurt van de Redingenstraat en wil je je buren wel eens leren kennen? Surf dan snel naar deze facebookpagina voor meer info. Je kan ook mailen naar redingenburen@googlegroups.com voor meer info.

Bookmark and Share

Leuven wint Mijn Restaurant!

Veel woorden moeten daar niet aan vuil gemaakt worden:

Micheline en Jelle winnen met hun restaurant d’Hoogeschool het VTM-programma ‘Mijn Restaurant!’ !!

Een héél dikke proficiat aan het duo vanwege Leuvenblogt.be!

Bookmark and Share

Restaurant Zoff in de Mechelsestraat.

De steeds populairder wordende Flair-eetbonnen zijn een ideale gelegenheid om eens iets nieuws uit te proberen. Zo ben ik gisteren met een vriendin in Zoff gaan eten, een ‘catchy Italian Bar’ volgens ons Flair-boekje, ‘waar je elk moment van de dag kunt genieten van je lievelingsgerechten’. Elk moment van de dag is niet helemaal waar, want om 19.00 gaan de deuren dicht. Het is dan ook eerder een eetplek voor een lichte lunch, brunch, hip vieruurtje, of een lichte (en vroege) avondmaaltijd.

We konden niet kiezen wat we wilden eten (wegens de Flairbon) en ik heb de menukaart ook niet te zien gekregen, maar wat ik vanuit mijn ooghoeken op de borden van de andere gasten zag liggen zag er allemaal even fantastisch uit. Wijzelf kregen een aperitiefje (Moscato), een gemarineerde visbrochette met spek en een mediterraans slaatje plus een kop koffie of thee, voor 7 euro. Echt veel kregen we niet, maar wauw, wat een smaaksensatie! Het slaatje was fris en groen met een heerlijke dressing. De olijven en paprika’s waren fantastisch lekker. De pesto was zelfgemaakt en overheerlijk. De visbrochette was de perfectie zelve. Mijn smaakpapillen tintelden een uur nadat we het etablissement verlieten nog. En het water loopt me terug in mijn mond als ik er weer aan denk.

We bestelden elk ook een glas witte huiswijn, en ook deze wijn was fris en heerlijk van smaak.

Maar zoals we vreesden hangt er wel degelijk een prijskaartje aan al dit lekkers. Ons gerecht was 16 euro waard volgens onze bon. Wat wel veel geld is natuurlijk voor zo’n lichte salade (waarmee je als avondeten onmogelijk genoeg gegeten hebt). De witte wijn was 4,5 euro per glas, wat ik veel geld vind voor een huiswijn.

De bediening was snèl, misschien een beetje te snel – mijn bord mag gerust nog een halve minuut blijven staan nadat ik mijn laatste hap genomen heb – maar wel vriendelijk en correct. Het interieur is hip en netjes. Een mooie zaak vond ik het.

Conclusie: héél erg lekker eten, alles supervers, vriendelijke mensen, fijne omgeving. Ideaal als een – luxe- middaglunch. Maar je betaalt er voor.

Praktisch
Zoff
Mechelsestraat 25
3000 Leuven
www.zoff.be

Bookmark and Share

Leuven in scène – een impressie

Zondagavond, tegen achten. Rustig wandelen we naar de Grote Markt. Helemaal vol staat hij niet, maar toch een aardig hoopje mensen staat te wachten op het fluitconcert van Geert Chatrou. Bovenaan in de kooi staat hij, en als een echt vogeltje zet hij zijn prachtige gefluit in. Al gauw blijven voorbijgangers ook stilstaan om even te kijken welke vreemde vogel er in die kooi zo mooi kan fluiten. Daar waar er donderdag enkele tientallen mensen meefloten met zijn ‘En nu tuiten we allemaal onze lippen!’-liedje deed nu de ganse Grote Markt gezwind mee. Zeer zomers, zeer origineel, zeer plezant, deze Geert Chatrou.

Vervolgens liepen we door naar het stadspark om aldaar de sfeer op te snuiven. Cirkus in beweging was mooi. Acrobaten die van hoge trapezes tuimelden, in doeken in bomen hingen,… De cirkusschool van Leuven was aangenaam om naar te kijken. De rest van het cirkuspark viel een klein beetje tegen, vonden we. Veel te zien was er niet, en echte sfeer hing er ook niet. Misschien omdat het nog te licht was? Eén man kon de aandacht vasthouden van een hoop mensen. Hij maakte ballonnenfiguurtjes voor kinderen maar hij klungelde zodanig hard dat de meesten stukvlogen voor zijn kunstwerkjes afwaren. Een clown dachten we – tot we de rest van het vrijgezellengroepje een eindje verderop zagen liggen in het gras, al lachend met hun compaan. Hilarisch, dat wel.

Dan zijn we naar de vismarkt getrokken om aldaar Antagon te zien. Bevreemdend, mysterieus, prachtige kostuums en prachtig kader. Maar het kwam hier niet tot zijn volle recht. Mensen begrepen het niet, gingen weg, wilden hun aandacht er niet bijhouden. Deze voorstelling moet je binnen zien, in een zaal, waar het muisstil is. Niet op een festival waar mensen toekomen en weer weglopen wanneer ze het willen.

Vervolgens trokken we weer naar het stadspark om Pyromantiek te zien. Jammer genoeg zagen we niets door het vele volk. Deze groep was duidelijk populair door mond-op-mond-reclame. Misschien verdienden ze een groter podium? Een beter bereikbare plek? Het stadspark was er niet ideaal voor – alleszins niet de plek waar ze stonden. Jammer dat we dit hebben moeten missen.

Ten slotte zochten we ons een mooi plekje op het Ladeuzeplein voor de spectaculaire slotact. Les commandos percu was aggressief, fantastisch, spectaculair, mooi, magisch bij momenten, overdonderend, verbazingwekkend, impressionant. Een fantastische slotact. Het vuurwerk werd weerkaatst in de gebouwen rondom het plein, overal zag je sterretjes, vuur, glitter, rook. Een betere slotact kon er niet zijn.

Leuven in scène was mooi, gezellig en leuk. Maar ik heb het gevoel dat er nog steeds groeimogelijkheden zijn. Ik ben benieuwd naar meer, en zal binnen twee jaar zeker weer van de partij zijn. Maar: chapeau dat Leuven in scène nu al (het is uiteindelijk nog maar de derde keer dat het georganiseerd wordt) als één van de vele mooie tradities in Leuven beschouwd wordt.

Bookmark and Share