Archief voor ‘Dans’

500 Jaar Utopia inspireert Leuven tot groots stadsfestival en internationale toptentoonstelling

In 2016 is het exact 500 jaar geleden dat de Engelse humanist en staatsman Thomas More in Leuven zijn wereldberoemde boek Utopia publiceerde. Leuven viert deze mijlpaal met een groots opgezet stadsfestival met tentoonstellingen, street art, film, muziek, theater, dans, literatuur, lezingen en stadswandelingen.

UTOPIA-LEUVEN-01

Trekker is de internationale, kunsthistorische tentoonstelling ‘Op zoek naar Utopia’ in M – Museum Leuven. Het festival gaat officieel van start op maandag 26 september 2016 na een feestelijk openingsweekend op 24 en 25 september en eindigt op 17 januari 2017. ‘500 Jaar Utopia’ wordt door de stad Leuven ook aangegrepen om tot de zomer van 2018 met haar burgers en verenigingen een participatief traject op te zetten over de kunst van het samenleven en de zoektocht naar een ideale samenleving.

_AfterHHolbeinTheYounger_ThomasMore
© Naar Hans Holbein de Jongere, Portret van Sir Thomas More, 1527. National Portrait Gallery, Londen

‘500 Jaar Utopia’ is een initiatief van KU[N]ST Leuven vzw, het samenwerkingsverband van de stad Leuven en de KU Leuven.

Leuven, een krachtige magneet

Op 16 december 1516 was de eerste drukker van Vlaanderen, Dirk Martens, hard aan het werk in het huis de Gulden Toirtse, gelegen op de hoek van de Naamsestraat en de Standonckstraat in Leuven. Een gloednieuw boek rolde van de pers. De Engelse staatsman en humanist Thomas More had een visionair werk geschreven met als titel Utopia. Voluit: Een gouden boekje, niet minder heilzaam dan grappig, over de ideale republiek en over het nieuwe eiland Utopia. More beschrijft een ideale samenleving die een reiziger ergens op een eiland zou hebben aangetroffen. Het was niet toevallig dat een gereputeerde Engelse humanist zijn boek in Leuven publiceerde. In de tijd van More verzamelde het kruim van de Europese intelligentia zich aan de oevers van de Dijle. Het was dankzij bemiddeling van zijn goede vriend Erasmus die op dat moment nauwe banden met de universiteitsstad had, dat de Utopia in Leuven werd uitgegeven. De wereldwijde impact maakte van Utopia meteen een nieuw woord, een nieuw artistiek en maatschappelijk begrip én het meest invloedrijke boek invloedrijke boek in de Nederlanden.

UUR KULtuur: Rosas – Verklärte Nacht

Wie laat zich niet af en toe graag eens omarmen door de liefde? Het hedendaagse dansgezelschap Rosas gaat in ‘Verklärte Nacht’ met dat verlangen aan de slag en speelt het uit tegen de onvermijdelijke twijfel. Geïnspireerd door een gedicht van Richard Dehmel en een laatromantische compositie van Schönberg, haalt Anne Teresa De Keersmaeker weer het beste in haar dansers naar boven.

a-van-aerschot1

© A. Van Aerschot

In Dehmels gedicht biecht een vrouw aan haar geliefde op dat ze zwanger is van een andere man. We ontmoeten de vrouw en haar minnaar terwijl ze zonder muzikale begeleiding over het kale podium bewegen. Door de hoge ramen, die uitkijken op het binnenplein van STUK, valt de nacht naar binnen. De vrouw blijft alleen achter in het vale spotlicht en vat vervolgens aarzelend een verhalend duet aan met haar man, die in het eerste deel van het stuk bijzonder weinig van zichzelf prijsgeeft.

Wanneer de dansers het eigenlijke duet beginnen, wordt het onheilspellende muziekstuk van Schönberg ingezet. De compositie is even narratief als de choreografie en verleent de repetitie en synchronie een voor Rosas kenmerkende kracht en dynamiek. De dansers vertrekken van klassieke bewegingen, maar creëren met losse heupen, diagonale lijnen en gecontroleerde pauzes een bijzondere eigenheid.

Het dubbelspel is een vertwijfelde ontmoeting tussen twee individuen die elkaar even verloren zijn. De herhaling in de dans laat zien hoe de personages proberen terug te grijpen naar iets wat vertrouwd is, maar eigenlijk niet meer kan. De bewegingen van de mannelijke danser gaan soms verloren in zijn maatpak, waardoor het geheel af en toe zijn sterkte verliest. Het verhaal raakt zijn geloofwaardigheid echter nooit kwijt: de man ondersteunt, draagt en vangt op, maar moet ook telkens weer loslaten. Het is een verhaal van neervallen en weer rechtspringen, dat de schuldvraag aanhaalt, maar niet beantwoordt.

Schönbergs compositie is een dankbaar kader. Haar expressiviteit schraagt de plot en laat de emoties die de dansers uitdrukken stevig doordringen. Naarmate de onrust in de muziek tot bedaren komt, vinden ook de dansers hun harmonie terug. De aanrakingen worden warmer, de dans bedachtzamer. In dit korte maar intense duet legt De Keersmaeker het grillige, maar duurzame beminnen bloot. De liefde, en de schoonheid van de twijfel.

Wat? UURKULtuur Rosas – Verklärte Nacht // Wanneer? Woensdag 9 december (21 uur) // Waar? STUK

Door Evelyne Bauer.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Belgian Championship Breakdance

Op zaterdag 19 december vindt om 11.00u in het STUKcafé het Belgisch kampioenschap breakdance plaats. Spektakel verzekerd! Het STUKcafé wordt een kolkende arena waarin de grootste talenten van België het tegen elkaar opnemen in solo- en crewbattles. Onder het toeziend oog van een professionele jury en een wildenthousiast publiek kom jete weten wie zich de beste van België mag noemen.

Zelf ambitie? Inschrijven kan nog tot 10 december!

breakdance

 

Het Stuk bracht dansproductie Fractus V naar de Stadschouwburg

Choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui, de nieuwe Art director van Het Ballet van Vlaanderen bracht woensdag en donderdag met zijn gezelschap Eastman zijn productie Fractus V naar de Stadsschouwburg.

In Fractus V doopt hij de toeschouwer in een schimmige wereld tussen informatie en propaganda, tussen objectiviteit en manipulatie.

De enige manier om je te beschermen tegen die manipulatie is je volledig te verdiepen in die informatie. Maar hoe kan je in die voorgekauwde informative het manipulatieve addertje ontdekken?

Hoe geraak je tot bij de kern van de waarheid? Hoe neutraal is ons denkvermogen nog?

Op de scène kon ik -al was het nog maar de generale repetitie- genieten van vijf virtuoze dansers en drie muzikanten die samen live muziek brengen. Wat moet de echte show dan wel niet geweest zijn! ;-)

Acht nationaliteiten en evenveel uitgesproken individuen brachten een intens, dramatisch en vloeiend geheel.

De titel verwijst naar de natuurlijke breuk die vaak nodig is om te (kunnen) groeien en sterker te worden.

_DDD0261

_DDD0270

_DDD0273

_DDD0311

_DDD0335

_DDD0358

_DDD0387

_DDD0388

_DDD0417

_DDD0561

_DDD0579

_DDD0632www.east-man.be

Alleen de allergrootste nabijheid, of hoe grenzen vervagen

Een roman als uitgangspunt voor een dansvoorstelling: geen evidente keuze. Zeker niet als die roman ‘Die Wahlverwandschaften’ is, een twee eeuwen oude roman van Goethe. Toch is dat precies het uitgangspunt van ‘alleen de grootste nabijheid’ de nieuwe productie van fABULEUS en Dox.

Acht jongeren hebben het podium al ingenomen wanneer het publiek de zaal binnenkomt. Ze zijn druk in de weer met hun waterflesjes, laptops, smartphones en elkaar. Het geheel doet denken aan een studieruimte, een indruk die nog versterkt wordt door de met schriften en boeken bezaaide tafels waar ze aan zitten.

Het verhaal dat ze zullen brengen, is simpel: Eduard en Charlotte, een koppel, nodigen Otto, kapitein en vriend van Eduard, en Ottily, nichtje van Charlotte uit. De vier worden algauw hopeloos verliefd, en wat volgt is een spel van aantrekken en afstoten, een worsteling tussen de natuurlijke driften en de opgelegde normen van de cultuur.

De dansers/acteurs stappen in en uit dit verhaal. Soms zijn ze zichzelf, soms een deel van het personage. Tussendoor vertellen ze elkaar en de toeschouwers met behulp van sildes, een microfoon en wikipedia over de achtergrond van de roman. Als publiek word je heen en weer geslingerd tussen het kijken naar de voorstelling en betrokken zijn in een soort van repetitieproces dat de dansers doormaken.

Mede dankzij de tussenkomsten van de acteurs, is dit een hele begrijpbare dansvoorstelling. Geen ellenlange routine van bewegingen waarbij je je op het einde afvraagt wat je nu eigenlijk gezien hebt, maar kleine explosies van dans, gekaderd in het verhaal van de vier geliefden en opgevuld met achtergrondinformatie. Jammer genoeg maakt net die extra informatie het soms wat té uitleggerig, want af en toe krijg ik het gevoel dat ik in een collegezaal zit in plaats van in een theaterzaal. Gelukkig is er ook ruimte voor humor, die voor een welkome afwisseling zorgt naast informatie.

Die afwisseling tussen ernst en luchtigheid is typerend voor deze voorstelling vol tegenstellingen: alle mogelijke grenzen tussen voorstelling en werkelijkheid vervagen en worden in vraag gesteld, personage en acteur staan naast elkaar op het podium en het verhaal wordt afgewisseld met zijsprongen over compleet andere dingen die op het eerste gezicht niet bij het verhaal passen, maar er op de een of andere manier toch in thuishoren.

Ook alle lof voor de energie waarmee de dansers zich het hele uur smijten. Ze dansen de ziel uit hun lijf in het verhaal van de vier geliefden, maar storten zich met evenveel energie op een impressie van landschapsarchitectuur. Toch lijken ze in hun energie hier en daar wat afwerking te missen. Sommige delen komen wat rommelig over, en dat is jammer, want de beweging op zich werkt heel krachtig.

Samengevat is ‘alleen de grootste nabijheid’ een hele toegankelijke dansvoorstelling, die bruisend van energie flirt met elke mogelijke tegenstelling die er in het theater te bedenken valt, maar die hier en daar toch nog wat afwerking mist.

Alleen de grootste nabijheid speelt nog tot en met zaterdag 13 november in STUK, maar gaat daarna nog tot en met 11 februari op reis doorheen Vlaanderen en Nederland.

alleendegrootstenabijheid-affichebeeld

Wat? Alleen de grootste nabijheid, fABULEUS en DOX // Wanneer? vrij 12/11/2015 en za 13/11/2015 om 20u30 // Prijs? €14,00 ( €10,00 met cultuurkaart) // Waar? STUK

Tickets en info: STUK of fABULEUS

Door Rinke Rens.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Première Alleen de grootste nabijheid van fABULEUS & DOX

Denieuwe voorstelling, Alleen de grootste nabijheid, een coproductie van fABULEUS met het Nederlandse DOX gaat op 11 november 2015 in première. Het gekronkel in de liefde is de motor van deze dansproductie. Acht jongeren tussen 14 en 21 jaar proberen vat te krijgen op een oud boek: Die Wahlverwandtschaften van Johann Wolfgang Goethe uit 1809. Wat begint als een ietwat ongemakkelijke kennismaking, mondt uit in een kluwen van innige duetten.

dox

DOX en fABULEUS stellen allebei de ontwikkeling van jong talent centraal. Beide productiehuizen vonden elkaar rond regisseur Bram Jansen en choreograaf Ryan Djojokarso. Samen met hun jonge dansers proberen zij de schijnbaar ondoorgrondelijke bespiegelingen van Goethe te vatten in de direct sprekende taal van dans.

De première vindt op 11 november plaats in STUK, Leuven, en is de eerste nieuwe creatie van fABULEUS als gastgezelschap van STUK.

Première: FEU – Etienne Guilloteau/Action Scénique

Op dinsdag 20 oktober om 20.30u vindt de première van FEU plaats in de STUK Soetezaal. FEU is geïnspireerd op de figuur van Antigone maakt Etienne Guilloteau een solo over verzet. Antigone is de belichaming van het tragische gevecht, ze luistert naar haar geweten in plaats van zich te plooien naar de wet.

FEU is een dansante voorstelling. In een ongelijke strijd biedt
 de getalenteerde Argentijnse danseres Cecilia Lisa Eliceche weerwerk tegen de live muziek van Zwerm, een elektrisch gitaarkwartet dat de rigueur van klassieke composities verbindt met een experimentele pop- en rockattitude. Het kwartet verbeeldt het koor, de danseres de ‘hybris’. Niet tegenover de goden of tegenover het lot, wel tegenover de wetten van de mensen en de macht van de tirannen. FEU heeft het over de strijd met onszelf. De strijd tussen passie en rede. De sporen van de mythe in ieder van ons.

STUK Start 2015: Gratis openingsfestival

Van 23 tot 25 september vindt naar jaarlijkse traditie het openingsfestival STUK Start plaats.

STUK heeft de afgelopen maanden hard gewerkt om een vernieuwd kunstencentrum op de kaart te zetten. Met STUK START verwelkomt het kunstencentrum jullie graag in het nieuwe Huis voor Dans, Beeld en Geluid. Een huis waar je niet alleen kan kijken, maar ook kan denken en doen. Het seizoen gaat feestelijk van met het gratis openingsfestival STUK START dat een voorsmaakje biedt van de vernieuwde werking. Zo weet je meteen wat je verder in het seizoen kan verwachten. Ga zeker kennismaken met het nieuwe STUK, de STUK ploeg staat al te popelen!

Bekijk het programma.

Het Wereldcafé.coop feest op 30 augustus!

image001

Op 30 augustus springt het Wereldcafé.coop mee op de kar van Leuven Autovrij. Na een geslaagde editie vorig jaar, organiseert het Wereldcafé opnieuw een heus feest op het Joris Helleputteplein. Vanaf 12u ‘s middags kunnen kleine en mindere kleine kinderen er spelen. Let Us Change, een vzw die zich inzet voor straatkinderen in Ethiopië, organiseert Afrikaanse straatspelen. De ouders kunnen ondertussen bijpraten met een lekker drankje en hapje op het plein, terwijl de DJ’s van Tangram Records zorgen voor gezellige beats.

De percussiegroep Alackadaisical leidt de bezoekers met een parade vanaf de Grote Markt tot aan het Helleputteplein.

Het solidariteitskoor Kontrarie, Dadawaves en Clochard zetten het muzikale programma voort. Van 6 tot 18u kan je dansen op een ‘befolkt bal’ dat wordt georganiseerd in samenwerking met Leuven Befolkt.

Doorlopend zijn er drank- en eetkraampjes, en een marktje van een aantal partners van het Wereldcafé.

Chapeau concert Elllis in Wereldcafé.coop

De Leuvense zomer draaft maar door – aan activiteiten tijdens de zomermaanden is er heel zeker geen gebrek in onze Dijlestad. Maar ergens tussen al dat geweld, is het aangenaam om af en toe enkele rustpunten te (her)ontdekken die zichzelf blijven, en op die manier heel fijne en gezellige dingen creëren. Zoals de chapeau concertjes in Wereldcafé.coop.

Wereldcafé.coop kon je in lang vervlogen tijden vinden op de Bondgenotenlaan, maar sinds 2013 zitten ze op het Joris Helleputteplein. De perikelen rond het al dan niet mogen uitbaten op de nieuwe locatie zijn eindelijk achter de rug, en ondertussen baten ze de nieuwe hoek uit als een gezellige huisvader/moeder. Want hoewel de locatie veranderd is, zijn de principes nog steeds vol overtuiging dezelfde: eerlijke handel staat centraal, er is ruimte te over voor streek- en bioproducten (vanuit de leuze “denk globaal, eet en drink lokaal”) en de uitbating gebeurt voornamelijk door geëngageerde vrijwilligers. Je kan er iets kleins eten, eens iets anders (en écht lekkers) drinken en ondertussen gezellig bijpraten. Ook is er een klein, maar leuk terras, op één van de meest rustige en nieuwste pleintjes van Leuven. En om de zoveel tijd zijn er dus ook chapeau concertjes; (meestal) kleine concertjes waar de artiest betaald wordt doordat er tijdens of op het einde van het concert rond wordt gegaan met een hoed.

Het derde (en meteen laatste) chapeau concert deze zomer was gisterenavond: stoelen en tafels werden aan de kant geschoven om plaats te maken voor Elllis. Elllis, dat zijn Liesbet Van Reeth, Linde Van Puyenbroeck en Liesbeth Verlaet. En een begeleidingssectie bestaande uit Dieter Meganck (gitaar, mandoline), Karl De Maeyer (gitaar), Jeroen Goegebuer (viool) en Pieter De Meyer (contrabas/basgitaar). Ze laten zich inspireren door bluegrass, folk en country van onder meer Cherryholmes, The Wailin’ Jenny’s, Sarah Jarosz en Gillian Welch. Dansbaar, en zomers as hell!

Opgemerkt door Erwin Libbrecht van Kadril namen ze hun eerste demo-cd op in de studio van Wild Boar Music. Op 25 juli jongstleden stonden ze ook op het Luisterplein op de Gentse Feesten, voor de Podium wedstrijd van Muziekmozaïek Vzw, waar ze de eerste prijs wegkaapten in de categorie Folk. Het leverde hen een plek op op Dranouter volgende zaterdag, en wel op nergens minder dan de plek waar het festival ooit begon: de Klakeye/FolkOFFstage.

Maar gisteren stonden ze dus in ons eigenste Wereldcafé, voor een klein, en enorm gezellig concert. Linde, die volop in examenstress zit, kon er spijtig genoeg niet bij zijn. Eva Provo sprong echter met bravoure in. Het was er ook zeker niet minder een feestje om; de hele zaak zat vol vrienden en familie, en enkele nieuwe gezichten (zoals ondergetekende). Op het einde was het verdict dan ook unaniem: het was een heel aanstekelijk concert.

Mocht u Elllis zelf nog aan het werk willen zien, wees er dan zeker bij komende zaterdag vanaf 12u op Dranouter. Of hou hun website in de gaten, want van deze LLL-en hebben we het laatste nog niet gehoord!