Archief voor ‘KU Leuven’

24ste editie van kunstenfestival Ithaka

Een kleine kwarteeuw geleden organiseerden de studentenkringen met LOKO Cultuur een hedendaags kunstparcours doorheen Leuven. Daarmee was de traditie van Ithaka geboren, een jaarlijks terugkerend fenomeen dat zijn vleugels ieder jaar weer op een opvallende locatie neerslaat. Dit jaar keert Ithaka 24 bewust naar die wortels terug door te opteren voor vier locaties op de as Minderbroedersstraat-Kapucijnenvoer. Liefhebbers van hedendaags kunst, of gewoon nieuwsgierigen, trakteert Ithaka op de werken van beginnend talent in de stedelijke kruidtuin, het voormalig anatomisch theater, het Sint-Agnesinstituut en de voormalige meisjesschool.

Cilia Gouwy, Cultuurcoördinatrice van LOKO, beschouwt de oproep naar kunstenaars als een groot succes: “102 kunstenaars hebben zich dit jaar kandidaat gesteld voor Ithaka. Dat was een uitzonderlijk diverse groep en niet enkel op artistiek vlak. We hadden beginnende kunstenaars van 18 maar ook van 50 jaar en inzendingen uit Duitsland, Engeland, Noorwegen en Australië. Na een intense week van gesprekken, in persoon of via Skype, zaten we samen met professionele curatoren van STUK, Museum M, het Lieven Gevaert Centrum en D!NG. Uiteindelijk kozen we zo voor een finale selectie van vijftien kunstenaars” De kunstenaars vormen de kern van het kunstenfestival, maar achter de schermen beweegt er ook heel wat.

“Ithaka, dat is de inzet van tientallen vrijwilligers” verduidelijkt LOKO-Stafmedewerker Nils Roofthoofd. “Onze ploeg bestaat uit stagiaires en medewerkers voor de website, rondleidingen, catalogus, boekshop, bar en randanimatie, om over de vele shifters nog maar te zwijgen. Kortom een grote inzet, die zich gelukkig ieder jaar vertaalt in groot succes”

Ithaka is geen eiland
Ithaka is enkel mogelijk dankzij de inzet van gemotiveerde studenten en het talent van jonge kunstenaars. Toch is Ithaka niet enkel in het studentenmilieu te situeren. Behalve gevestigde culturele waarden als STUK, 30CC en Museum M krijgt Ithaka ook financiële steun van bedrijven als hoofdsponsor SD Workx/Xerius, van KBC en materiële steun van kringloopwinkel Hageland, Oxfam, Hubo, Leuvense boekenwinkels en nog vele anderen. De animatie op Ithaka wordt dan weer verzorgd door met Leuven verbonden bands, poëten en designers.

Samenwerking met tientallen partners is niet zomaar een noodzaak is maar een bewust hoofddoel stelt Cilia Gouwy. “Kunst is er niet enkel voor de studenten of insiders en we hopen dat de bewoners van Leuven, maar ook daarbuiten, ons vereren met een bezoek. Je zal zien dat ons programma zo opgesteld is dat er voor ieder wat wils is; designmarkt, zaterdag kinderdag, poëzie en concerten. Bovendien hebben al veel lokale verenigingen ingetekend voor een op maat gemaakte gratis rondleiding, zo’n contact is exact wat we willen bereiken.”

Ithaka kan je bezoeken van dinsdag 8 tot zondag 13 maart. Voor meer informatie kan je terecht op de website van Ithaka.

BlokUUR KULtUUR met beste internationale komische kortfilms op 20 januari

Op woensdag 20 januari 2016 om 21:00 organiseert de KU Leuven BlokUUR KULtUUR met de beste internationale komische kortfilms. Omdat studenten niet 24 uur aan één stuk kan studeren, heeft de dienst Cultuur van de KU Leuven het BlokUUR KULtUUR geprogrammeerd om te zorgen voor wat luchtige ontspanning. Samen met het Internationaal Kortfilmfestival Leuven hebben ze een selectie gemaakt van de beste internationale komische kortfilms. Voor één keer hoef je niet te reserveren en is het UUR KULtUUR gratis voor iedereen, dus sleep gerust al je medeblokkers mee naar de Pieter De Somer aula.

Praktisch

  • Woensdag 20 januari 2016 om 21:00
  • Gratis, inschrijven niet nodig
  • Meer informatie
  • Pieter De Somer-aula (PDS), Debériotstraat 24, Leuven

uur-kultuur-comedy-shorts-ku-leuven

Leuven Klimaatneutraal 2030 – 3de Werfvergadering

Enige sfeerbeelden van de 3de werfvergadering Leuven Klimaatneutraal 2030 – maandag 14 december 2015.
Zo’n 150 enthousiaste Leuvenaars startte een 23-tal klimaatwerven op om via vernieuwende samenwerkingen, fundamenteel bij te dragen aan een klimaatneutraal Leuven.

De vergadering van 14 december stond stil – met heel wat lekkers én een megaverjaardagstaart – over waar we vandaag staan na 1 jaar na de eerste ‘Werfvergadering’ van vzw Leuven Klimaatneutraal 2030.

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

Leuven klimaatneutraal 2030 - 3de Werfvergadering

UUR KULtuur: Rosas – Verklärte Nacht

Wie laat zich niet af en toe graag eens omarmen door de liefde? Het hedendaagse dansgezelschap Rosas gaat in ‘Verklärte Nacht’ met dat verlangen aan de slag en speelt het uit tegen de onvermijdelijke twijfel. Geïnspireerd door een gedicht van Richard Dehmel en een laatromantische compositie van Schönberg, haalt Anne Teresa De Keersmaeker weer het beste in haar dansers naar boven.

a-van-aerschot1

© A. Van Aerschot

In Dehmels gedicht biecht een vrouw aan haar geliefde op dat ze zwanger is van een andere man. We ontmoeten de vrouw en haar minnaar terwijl ze zonder muzikale begeleiding over het kale podium bewegen. Door de hoge ramen, die uitkijken op het binnenplein van STUK, valt de nacht naar binnen. De vrouw blijft alleen achter in het vale spotlicht en vat vervolgens aarzelend een verhalend duet aan met haar man, die in het eerste deel van het stuk bijzonder weinig van zichzelf prijsgeeft.

Wanneer de dansers het eigenlijke duet beginnen, wordt het onheilspellende muziekstuk van Schönberg ingezet. De compositie is even narratief als de choreografie en verleent de repetitie en synchronie een voor Rosas kenmerkende kracht en dynamiek. De dansers vertrekken van klassieke bewegingen, maar creëren met losse heupen, diagonale lijnen en gecontroleerde pauzes een bijzondere eigenheid.

Het dubbelspel is een vertwijfelde ontmoeting tussen twee individuen die elkaar even verloren zijn. De herhaling in de dans laat zien hoe de personages proberen terug te grijpen naar iets wat vertrouwd is, maar eigenlijk niet meer kan. De bewegingen van de mannelijke danser gaan soms verloren in zijn maatpak, waardoor het geheel af en toe zijn sterkte verliest. Het verhaal raakt zijn geloofwaardigheid echter nooit kwijt: de man ondersteunt, draagt en vangt op, maar moet ook telkens weer loslaten. Het is een verhaal van neervallen en weer rechtspringen, dat de schuldvraag aanhaalt, maar niet beantwoordt.

Schönbergs compositie is een dankbaar kader. Haar expressiviteit schraagt de plot en laat de emoties die de dansers uitdrukken stevig doordringen. Naarmate de onrust in de muziek tot bedaren komt, vinden ook de dansers hun harmonie terug. De aanrakingen worden warmer, de dans bedachtzamer. In dit korte maar intense duet legt De Keersmaeker het grillige, maar duurzame beminnen bloot. De liefde, en de schoonheid van de twijfel.

Wat? UURKULtuur Rosas – Verklärte Nacht // Wanneer? Woensdag 9 december (21 uur) // Waar? STUK

Door Evelyne Bauer.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.

Tentoonstelling ‘Africa in Profile – Afrika DoorGrond’

De bodems van Afrika halen meestal het nieuws in een context van degradatie, honger of rampen. Het onoordeelkundig gebruik van de bodem is vaak de oorzaak van verwoestijning, honger of oorlog. Als de bodem echter goed wordt beheerd, is het een onmisbare bondgenoot in het creëren van duurzame groei: gezonde bodems zorgen voor een duurzame productie van voedsel en energie, bufferen watervoorraden, leggen koolstof vast, onderdrukken ziektes en plagen en beschermen de biodiversiteit. Hiervoor is een goede kennis en een op wetenschap gebaseerde aanpak noodzakelijk. Daarom is een groep bodemwetenschappers van KU Leuven, de EU en ISRIC de uitdaging aangegaan om de diversiteit en schoonheid van de ondergrondse wereld van Afrika te tonen aan een breed publiek, in de tentoonstelling ‘Afrika DoorGrond’. Deze tentoonstelling kadert in het internationaal jaar van de bodem 2015.

De tentoonstelling is opgebouwd rond de ‘Soil Atlas of Africa’, samengesteld onder leiding van de Europese Commissie. Omdat bodems voor de meeste mensen verborgen blijven, worden ze vaak over het hoofd gezien door beleidsmakers. Daarom spelen goede bodemkaarten een cruciale rol in landgebruiksplanning en duurzame ontwikkeling. Het verhaal begint in 1965, toen het team van Jules D’Hoore de eerste belangrijke bodemkaart van Afrika voorstelde. Die vormde de basis voor de latere FAO-UNESCO bodemkaart van de wereld, gepubliceerd in 1977 door het team van Rudi Dudal. Beide wetenschappers waren hoogleraar aan de KU Leuven. De tentoonstelling brengt deze bodemkaarten tot leven voor een breed publiek: de pronkstukken zijn 30 met hars geïmpregneerde bodemkernen, zogenaamde ‘monolieten’, van over heel Afrika. Elke monoliet toont een verticale bodemsectie (een ‘bodemprofiel’) exact zoals het er in het veld uitziet. Samen met meer dan 200 indrukwekkende foto’s, geologische stalen en archeologische stukken vertellen deze monolieten hoe bodems cruciaal zijn voor voedselzekerheid, landgebruik en biodiversiteit. Bovendien laten ze zien wat er mogelijk wordt als boeren, burgers, wetenschappers, beleidsmakers en bedrijven samenwerken.

Praktisch
De tentoonstelling is gratis toegankelijk van 5 december tot 29 januari, in de Arenbergbibliotheek van de KU Leuven (W. De Croylaan 6, Heverlee), tussen half 9 en 22 uur op weekdagen en tussen 10 en 19u in het weekend.

Kerstconcert Leuvens Universiteir koor

Op donderdag 10 december om 20.30u brengt het Leuvens Universitair Koor, nu voor het 2de jaar onder leiding van dirigent Koen Vits, zijn kerstconcert ’I wonder as I wander’ in de O.L.V.-Van-Troostkerk (Pakenstraat 65) te Heverlee. De deuren openen om 20u.

Het Leuvens Universitair Koor brengt een gevarieerd programma dat Kerst als intercultureel verbroederingsfeest centraal stelt – door de eeuwen heen! Het LUK zingt zowel muziek van o.a. Felix Mendelssohn en G.P. da Palestrina, maar nodigt de luisteraar tevens uit hedendaagse kerstliederen van Vlaamse bodem te ontdekken met bijvoorbeeld Kurt Bikkembergs.

Het Leuvens Universitair Koor werd opgericht in 1969 en is een dynamische vereniging, bestaande uit zowat 80 actieve en enthousiaste studenten van de K.U.Leuven Associatie met één gemeenschappelijke passie: zingen. Doordat het koor enkel bestaat uit studenten blijf het eeuwig jong en kan het zijn publiek een frisse, enthousiaste en homogene klank brengen.

Kerstconcert_LUK_web

Voor meer informatie en reservaties.

Fotografische Herinneringen – Workshop oude “Wet Collodion techniek”

Op vrijdag 27 november hield de E-Space Photography Pilot, een project waarin ook KU Leuven participeert, in samenwerking met het Stadsarchief Leuven de “Workshop Fotografische Herinneringen”

Professionele fotograaf Frederik Van den Broeck gaf een opmerkelijke demonstratie van de oude “Wet Collodion-techniek” en produceerde enkele tintypes en ambrotypes.

Het Wet Plate Collodion-proces is een vroege fotografie techniek uitgevonden in 1851 door Frederick Scott Archer, en ontleent zijn naam aan de Collodion emulsie die gebruikt wordt om de platen lichtgevoelig te maken. Frederick Scott Archer gebruikte deze techniek als eerste, kort na de uitvinding van de Daguerrotypie.
De plaat moet onmiddellijk na de opname worden ontwikkeld!

(Meer info over de “Wet Plate Collodion -proces”) 

“Fotografisch erfgoed” …

Een sfeerverslag:
Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Fotografische Herinneringen - Workshop Wet-Colldion

Het is een (BIB)nacht…

If you have a garden and a library, you have everything you need; dat inzicht had de wijze Cicero al. Een tuin mag ik in Leuven dan wel missen, een prachtige bibliotheek is er wél. Voeg daar nog eens concerten, performances en expo’s aan toe, en ik ben ook een gelukkig mens. Op woensdag 18 november werden voor het derde evenement van UUR KULtUUR, de BIBnacht, de Centrale Bibliotheek van de KU Leuven en bibliotheek Tweebronnen opengesteld voor het publiek. Ik was samen met enkele medebloggers aanwezig. Als bibliofiel, recensente en geïnteresseerde kunstminnares. Lees de impressies van Rinke Rens en mezelf.

dsc_0043b
St. Grandson in de Universiteitsbibliotheek © Charlotte Knapen

De BIBnacht beloofde alles in huis te hebben om je nieuwsgierigheid te prikkelen. Wel ja, dat is ook gelukt, want ik stond te popelen om het veelbelovende programma te ontdekken. Een goed gevulde avond was verzekerd: al vanaf 19 uur kon je deel uitmaken van de leesclubs rond Roderik Six (Val) en P. B. Gronda (Wanderland). Een halfuurtje later konden ook de exposities worden bezocht en stond Pop-up bar Bar Stan paraat om de dorstige kelen te lessen. Lees verder.

Wetenschap aan de top van…

… de torenspits van de Sint-Pieterskerk.
Hoogstwaarschijnlijk afkomstig van de “Dag van de Wetenschap” die zondag 22 november doorging in onder andere de universiteitshallen.
Zomaar los gelaten en zomaar blijven hangen???
Hoeveel kansen op één miljoen dat zoiets kan gebeuren?

2015-11-23 (3) (3)

2015-11-23 (3) (6)

2015-11-23 (3) (8)

2015-11-23 (3) (10)

2015-11-23 (3)

Reizen op muziek

De reisconcerten van het Universitair Symfonisch Orkest, kortweg het USO, zijn een jaarlijke traditie waarbij het orkest ook Leuven laat meegenieten van hun orkestreis begin november.
Het welkomstwoordje staat dan ook niet alleen in het teken van het eerste werk, maar wordt aangevuld met wat reisanekdotes. Die zijn voor het orkest wellicht grappiger dan voor het merendeel van het publiek, maar ze schetsen wel de sfeer van een hechte vriendengroep.

Gelukkig is het daarna tijd voor een streepje muziek.
De hoorns zetten welluidend in met de openingstonen van Humperdincks ouverture uit de opera ‘Hänsel und Gretel’, gebaseerd op het gelijknamige sprookje van de gebroeders Grimm.  Het nummer blijkt alvast een goede opener, want ik word er meteen helemaal vrolijk van. Wie zijn ogen sluit, kan zich gemakkelijk het hele sprookje voorstellen in deze melodie. Soms vrolijk, dan weer spannend met snelle loopjes bij de strijkers, voert dit werk je mee doorheen het verhaal van Hans en Grietje.

Het tweede werk, ‘postero die’ van Sharafyan, is van een hele andere aard. Het is tevens het enige werk van de avond van een componist die nog leeft.  Vertaald uit het latijn betekent de titel ‘de volgende dag’, en dat is precies de sfeer die deze muziek wil oproepen: die van een nieuwe dag.
De haartjes op mijn armen gaan rechtovereind staan en de rillingen lopen me over de rug zodra de eerste tonen weerklinken. Soms onheilspellend, dan weer vreemd verfrissend weet dit werk exact de sfeer op te roepen die het wil oproepen. De cellosolo, schitterend vertolkt door de Armeen Hayk Sukiasyan, maakte het helemaal af.

Als derde werk staat het celloconcerto van Saint-Saëns op het programma. Weer een compleet ander werk, al heeft het de prominente rol voor cello gemeen met het vorige. Het is een concerto dat door velen gezien wordt als een van de mooiste celloconcerto’s in de geschiedenis, en na deze uitvoering kan ik begrijpen waarom: muziek die meestal heel intens is, maar soms net weemoedig, om dan weer te sprankelen – Je wordt helemaal in vervoering gebracht.
Ik heb hem al een keer vermeld, maar hij verdient ook bij dit werk een vermelding: cellist Hayk Sukiasyan. Deze man vertel een verhaal met zijn instrument, en op prachtige wijze gedragen door het USO slaagt hij erin de gevoelige snaar te raken.  Minder van belang bij een concert, maar een leuke extra voor wie graag met open ogen naar muziek luistert: de mimiek van deze cellist is goud waard.

Na een pauze van bijna een halfuur – wel lang, dacht ik, maar ik begreep waarom toen het volgende werk aangekondigd werd – volgt de zesde en laatste symfonie van Tsaikovski, pathétique, een werk waarin sommigen achteraf gezien een voorbode van de dood van de componist zagen.
Deze vijftig minuten durende compositie doorwerkt alle mogelijke gevoelens. Soms groots muzikaal geweld, dan weer intieme passages die je als luisteraar bijna in trance brengen om vervolgens opgeschrikt te worden door een nieuwe meer uitbundige passage.  Het derde deel trekt alle registers open en lijkt de climax van het werk te zijn, maar wordt nog gevolgd door een veel intiemer vierde en laatste deel. Wanneer de laatste tonen zacht wegsterven, is het muisstil in de grote Pieter De Somer Aula. Een welverdiend en luid applaus barst los wanneer de dirigent zijn handen laat zakken.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg was, speelt het USO ook nog een ludiek bisnummer, waar zelfs wat mee te winnen valt. Hoe die vork juist aan de steel zit, ga ik nog niet verklappen – ga daarvoor zeker zelf luisteren. En als je nog niet helemaal overtuigd bent, ben je misschien wel te overtuigen door de Leffe-receptie achteraf?

uso

WAT? Reisconcerten van het Universitair Symfonisch Ensemble // WANNEER? vrij 14/11 om 20u // WAAR? Pieter de Somer Aula // PRIJS? €5,00 voor studenten (€4,00 met cultuurkaart)

Door Rinke Rens.

Dit artikel verscheen eerder op CLUB KULtuur.