Posts getagd met ‘de zomer van sint-pieter’

De Zomer van Sint-Pieter

Tijd voor de Zomer van Sint-Pieter! Twee maanden lang elke werkdag een klassiek middagconcert van 35 minuten voor 5 euro in de stadsschouwburg of de Sint-Michielskerk. Een divers aanbod en genoeg opties voor klassieke muziek noobs als ik!

Er bestaan slechtere lunchpauze’s. Nu ik de kaap van 35 heb overschreden en meer naar Radio 1 luister dan naar Studio Brussel, vond ik dat ik wel klaar was voor klassieke muziek. Ik had mijn voeten vorig jaar al voorzichtig nat gemaakt met Waldo Geuns’ Gerswhin en een lichte crush op stadssopraan Noémie Schellens (doe niet alsof ik de enige ben, beste lezer). Al snel werd al duidelijk dat klassieke muziek vaak dezelfde hevigheid heeft die ik in rockmuziek graag vind, maar dan op een heel andere manier. En dat het, evenals rock, veel veel beter is live.

In de schouwburg vroeg ik me overigens direct af of ik niet te vroeg aan mijn klassieke muziek carrière begonnen was. Behalve mijzelf en mijn doctoraats-gezelschap waren er bijna enkel 65-plussers die ongetwijfeld al veel meer naar radio 1 geluisterd hadden dan ik, en vast het verschil wisten tussen een bach cantata en een matheuspassie.

Vandaag (10 juli) was de beurt aan Irina Lankova, die zowaar haar eigen YouTube kanaal heeft. Ze opende met een stuk van de Notenkraker van Tchaikovsky. Dat was zodanig vloeiend en goed dat ik het een beetje spijtig vond toen er hierna ook een violist (Philippe Graffin) ten tonele kwam.



Samen speelden ze wat stukken van Prokofiev die niet heel spannend waren. Wel ontspannend, waardoor ik lichtjes in mijn stoel begon weg te zakken. Het is wat vreemd, een lunchconcert op een werkdag. Het was een drukke voormiddag met veel stress en regelwerk, en het was een beetje surrealistisch om nu in eens in een fluwelen stoeltje in slaap gesust te worden. Niet onaangenaam overigens.

Het derde werk was een reeks piano en vioolsonate van Grieg die wat energie terug in de zaal bracht. Veruit mijn favoriet met veel ritme en snellere passages en de voorgenoemde oomph. Ja, ik denk dat ik nog terug ga deze zomer.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op First Row Seats.

Bookmark and Share