Posts getagd met ‘Hoop’

Hoop, geloof en liefde: ‘ik laat het hoofd niet hangen.’

Het leven kan soms bikkelhard zijn, en laat dat nu net het thema van de voorstelling ‘Geloof, Hoop, en liefde’ van de hongaarse schrijver Ödön von Horváth. Het verhaal speelt zich af tijdens het interbellum, maar de Antwerpse gezelschappen de Roovers en FroeFroe maken er een eigentijdse voorstelling van, die ook vandaag de dag nog actueel kan zijn.

Op het podium een soort van houten catwalk, waar vijf lichtbakken laag boven hangen. Een voor een worden ze omhoog getrokken onder het toeziend oog van accordeoniste Anne Niepold. Elke lichtbak die de lucht in gaat, dimt – dit moet de eerste voorstelling zijn waarbij het podiumlicht uitgaat aan het begin van de voorstelling. Lang duurt dat niet, want algauw begint een lichtspel waarbij elke bak om beurten een rechthoekig vlak wit verlicht. Op de houten planken wandelen acteurs haastig heen en weer op het marsritme van de accordeon.

Een van hen is Elisabeth, een jonge vrouw die aan de grond geraakt is. Het leven zit haar tegen, maar ze laat het hoofd niet hangen. Ook niet als ze een geldboete krijgt omdat ze probeerde verkopen zonder de nodige vergunning. Ook niet als ze in de cel belandt omwille van vermeend bedrog. Zelfs niet als haar ‘strafblad’ haar de rest van haar leven achtervolgt, tot het absurde af.

4687_geloof-stefstessel-2

Lees verder.

Bookmark and Share

HOOP – het nieuwstedelijk

Een theatervoorstelling die niet alleen tot nadenken stemt, maar een heuse oproep lanceert om samen de wereld te veranderen. Kan kunst de wereld redden? HOOP meent alvast van wel.

Stijn Devillé brengt met het sluitstuk van zijn triologie (waarvan HEBZUCHT en ANGST de eerste twee delen zijn) een geëngageerd stuk dat niemand onberoerd zal laten. Tekstueel is HOOP ongelooflijk knap. De dialogen op het scherp van de snee maken dat je geen enkel moment je aandacht kan laten verslappen. Stijn Devillé schrijft bijzonder intelligente dialogen die toch niet geforceerd overkomen. Komische momenten wisselen af met tragische momenten. De acteurs slagen er moeiteloos in je in het stuk mee te trekken en de live muziek, gebracht door een band op het podium, vormt de perfecte ondersteuning voor wat zich op de scène afspeelt.

Geweldige vondst ook om één van de hoofdpersonages zich op een hooverboard te laten verplaatsen. Je voelt je echt getransporteerd naar de toekomst, een toekomst die echter verrassend hard op ons heden lijkt. Ik was ook bijzonder onder de indruk van het auteursspel. De groepsdans op het einde was het letterlijke orgelpunt van de voorstelling. Knap dat het enige kind op de scène zich vrij goed overeind wist te houden tussen al dat theatergeweld. Zo’n moeilijke tekst memoriseren, zal beslist niet gemakkelijk geweest zijn.

Als je in 2016 één theatervoorstelling gaat zien, laat het dan HOOP zijn. En duim dat onze politici ook allemaal een kaartje kopen. Want onze huidige maatschappij kan wel wat verandering gebruiken!

We leven niet in een tijdperk van verandering. We leven in een verandering van tijdperk.

Utopieën worden in eerste instantie op drie gronden bestreden. Eén. Futiliteit: het kan niet. Twee. Gevaar: de risico’s zijn te groot. Drie. Perversiteit: het ontaardt in zijn tegendeel.

Maar kort nadat utopieën zijn ingevoerd, ervaren we ze als de normaalste zaak van de wereld.

De werkelijkheid is niet onveranderlijk. Alles zou anders kunnen zijn. Utopieën kunnen de manier waarop de wereld vandaag draait, ontmaskeren als slechts één van vele mogelijkheden.

Dit zal veel van ons vragen. Het zal op grote weerstand stoten. Maar het kan. We sturen mensen naar de maan. We zenden missies naar Mars. Wir schaffen das.

We moeten eigenlijk alleen maar beslissen, dat we het ook willen.

En voor al degenen bij wie het na deze voorstelling begint te jeuken om daadwerkelijk de koe bij de horens te grijpen, surf naar veranderalles.wordpress.com.

Bookmark and Share

Première van het derde deel van trilogie Hebzucht, Angst, Hoop

Met de ambitieuze trilogie Hebzucht, Angst en Hoop maakt Stijn Devillé van Het nieuwstedelijk de balans op van tien woelige jaren in Europa. Van de oneindige groei die de wereld in petto leek te hebben tot de economische en sociale dieperik die erop volgde. Het derde deel, Hoop gaat in première op 3 december in OPEK Leuven.

Hebzucht vertelt de klassieke rise and fall van een imperium. Maar aan het eind van deze tragedie gaan de personages niet dood. Ze cashen hun geld en zoeken dekking in de plooien van de geschiedenis.

Het tweede boek Angst start, waar Hebzucht eindigt. Het blikt weg van de financiële wereld en zoomt in op de rest van onze samenleving. De angst die om zich heen grijpt op de beurzen, in de politieke hoofdkwartieren, de kabinetten, de commissies. Maar ook de angst van vele mensen in de straten in de Europese steden.

Waar angst heerst, moeten troost en hoop volgen” stelt Stijn Devillé. “Ik werd zelf ongemakkelijk van het pessimisme van de eerste twee stukken. Voor het derde deel heb ik mezelf verplicht om op zoek te gaan naar hoop.” En die hoop vond hij ook. Geen groot overkoepelend masterplan, maar wel veel kleine versnipperde initiatieven. “Er zijn allerlei hoopgevende tendensen. Samenwerkingseconomie, peer-to-peernetwerken, open source, stadslandbouw. Delen wordt belangrijker dan winst maken. Denk maar aan Wikipedia of Airbnb. Er zijn andere modellen voor energievoorziening… Allemaal dingen die van onderuit gegroeid zijn en er voor gaan zorgen dat de wereld nooit meer op dezelfde manier zal draaien.

In Angst, het tweede deel, plaatste Devillé 99 figuranten op het podium. “Daarmee wilden we de 99% centraal stellen.” zegt hij, “de gewone man en de kracht die die kan hebben. In Hoop gaan de personages op zoek naar perspectieven. En wenden ze zich tot het publiek. Om één van hen te zijn. Geen rol meer te spelen. En een voorstel te doen. Ook dat belooft spannend te worden.”

hoop

Hoop & de trilogie
Hoop gaat in première op 3 december in OPEK Leuven en trekt tot 26 maart door Vlaanderen. De volledige trilogie wordt gespeeld in Leuven, Gent en Antwerpen. in drie losse afleveringen in Leuven, in OPEK en in de Schouwburg, of als één lange marathon-versie in Schouwburg Leuven of Monty Antwerpen. In NTGent spelen we een halve marathon: Hebzucht op vrijdag, Angst en Hoop op zaterdag.

Over Het nieuwstedelijk
Het nieuwstedelijk is de fusie van het Leuvense muziektheatergezelschap Braakland/ZheBilding en het Limburgse theatermakershuis de Queeste. In 2014 coproduceerden beide huizen Angst, het tweede deel van de trilogie. Stijn Devillé:  “Die samenwerking was echt de aanleiding voor de fusie. We zagen erg veel verwantschap en bovendien vulden de twee huizen elkaar op alle vlakken prima aan. We zagen ook dadelijk dat we samen een stuk meer impact konden creëren; We maakten als Het nieuwstedelijk nu al twee nieuwe en succesvolle voorstellingen met Schroot en Vuur, twee locatievoorstellingen in Limburg. Hoop wordt nu de eerste première van ons nieuwe huis in onze thuisbasis OPEK in Leuven. Het is fijn om met ‘hoop’ aan dat nieuwe hoofstuk te kunnen beginnen“.

Bookmark and Share