Posts getagd met ‘Leivese Joorzangers’

De Leivese Joorzangers – Fieëre Margrit (Live)

Eroverheen kijken kon je niet, de Reuzen die vandaag door Leuven waadden. Een stunt van de mannen van ’73 was het, zoals reeds eerder op onze blog werd aangekondigd.

De reuzen verzamelden deze zaterdagnamiddag onder het toeziend oog van reuzenmeter Germaine Van de Walin en reuzenpeter De Vaantjesboer, voor de doop van reus Fiere Margriet, vorig jaar geboren en ingeschreven in het Leuvense register. Ter ere van deze doop schonk haar mensenmeter Denise Vandevoort haar een margriet, en liet mensenpeter Dirk Vansina de aanwezige gasten proeven van het (oude) nieuwe Luvanium bier. En zoals op elk Leuvens evenement met ambiance, sfeer en gezelligheid, konden natuurlijk ook de Leivese Joorzangers niet ontbreken; zij brachten op de Grote Markt van Leuven, o.l.v. dirigent André Van de Putte, hun ode aan “Fieëre Margrit”.

Wie na het horen van dit schoons trouwens zin krijgt om mee te zingen, én lid is van een jaartal, mag gerust weten: ze zijn nog op zoek naar jonge(re) stemmen!

Me gon ale de legènde vertelle van een vrueme Leivenes. Et was e mase. Ze wid vermued en ternoo zoleg verklood…De legènde van Fieëre Margrit…

In twèllefvoëfentwinteg, achter et Leives statoeës
Stond er nen èrbèrg, geu gekind, alleman was doo toeës
Sint Joures was de noom en doo was altoëd lozjemènt
Ge kost er eite kroëge, vei ne kuk en vei ne sènt

Den boos van d’èrbèrg was Amandes, soome mei zen vraa
Margrit was doo et maase en een goei, ‘k zen eu moo daa
Ze was ieël vloëteg en ieël dèfteg, uek serjeis en vruem
E masken oeët de diezend, alei nen èchten druem

Up zeik’ren oovend uede z’iemand kloppen up de dei
Margrit was zjist on’t koise, in eire neglizjei
De zook was al geslouten en et eite weggezet
Moo doo stonten acht pelgrims en ze vreuge noo e bed

Amandes liet ze binne, oë paasden on zen kas
Zen vraa bakten e pouse frit, persies of ’t nikske was
En Fieër Margrit liep noo de Woënpès, vei een kroeëk mei woën
De zon doë was al onder, ’t was in de mooneschoën

Moo as ze vrum kwam mei de woën, zag ze twieë loëke lê
Amandes en zen vraa woore de kieël ouvergesnê
Doë pelgrims wore sjèlme, up ziek noo ewa jèld
Z’aane de kas geplunderd, de winst was al geteld

Margrit doë wid dan vastgesjêd, en sebiet meigesleid
Ze waa eir nog verwieëre, moo dan es et gebeid
Ze wid gemolesteid en oeëtgeklieëd en dan verkracht
Doo was niks on te deun, want doë sjèlme woore mei acht

Ze smeiten eir dan in de Doël vei er vanaf te zoën
Margrit dreif up et wooter, up de rig van een dolfoën
Nen ingel kwam gevlouge, da was e machteg zicht
En ueg tisse de wolke schein er een eimels licht

Margrit doë dreif, ni te gelueve, teige de struem in
Vanêr noo ’t stad, de minsen ouden ennen oosem in
Et was een ècht mirookel, mesjin geluefd’et nit
Moo al de Leivenieërs onbidde Fieër Margrit…

In de Sint Pieëeterskerk branne ze dikkes een boezjie
Doo stoot uek eir kapelleke, mei d’èchte relikwie
Van maases en den oreka, es ze de patronès
Woële zen allemoo fieër, up zue een Leivenès…

Da was naa de legènde van de zoolege Margrit
Vei ons es et een oëlege, moo zuevêr kwamp et nit
Doo wid pertèng nen brief gestied noo Rueme vei de Paus
Moo mei te woëneg jèld…zue emme z’ons verteld
Fieëre Margrit, wie kint ze ni-it
Martelarès, patronès en Leivenès…

Originele versie: André Van de Putte.
Vernieuwde Leuvense spelling (in voege sinds augustus 2013): Hugo Geeraerts.
Tekst gepubliceerd met toelating van het koor “DE JOORZANGERS”.

Bookmark and Share