Posts getagd met ‘m-idzomer’
M-idzomer lanceert eerste namen
Leuven viert weer feest deze zomer. M-idzomer, het eigenzinnige muziek- en cultuurfestival van 30CC, Het Depot en M is al toe aan een vijfde editie.
“M-idzomer is een gezellig en multidisciplinair festival, waar vaste waarden en fijne, te ontdekken talenten elkaar afwisselen”, aldus schepen van cultuur Denise Vandevoort. “Vandaag lossen we alvast de eerste namen van een veelbelovend programma.”
Tuin
De tuin van M vormt, zoals steeds, het sfeervolle decor voor een straf muziekprogramma met headliners Melanie de Biasio, Joan As Police Woman, Gabriel Rios en Girls In Hawaii.
De Waalse Melanie de Biasio neemt je mee op een dromerige, bezwerende trip doorheen gevoelige nummers vol jazz, blues, pop en soul. Vorig jaar nog te ontdekken op M-idzomer, nu al afsluiter op dag 1. Nog op de eerste dag kan je genieten van het Jef Neve Trio. De jazzliefhebber zal zijn hart kunnen ophalen.
Joan As Police Woman leverde met haar nieuwe album The Classic een magische plaat af. Dat vierde album wordt zelfs haar beste album tot nu toe genoemd. Speciaal voor M-idzomer stopt ze ook in Leuven op haar Europese tour.
Daarvoor is het de beurt aan Bent Van Looy & Strings. Vorig jaar bracht de voormalige frontman van Das Pop een mooie soloplaat uit, Round The Bend. Op M-idzomer zal hij met een strijkerskwartet het publiek in de museumtuin betoveren.
Gabriel Rios komt op zaterdag het beste van zichzelf geven. Na 3 jaar doorgebracht te hebben in New York City, vond Gabriel het tijd om terug te keren naar België. Gedurende een jaar brengt hij elke derde maandag van de maand een nieuw nummer uit, waarvan Gold en Police Sounds pijlsnel uitgegroeid zijn tot hits. Al die wondermooie nummers worden gebundeld op een nieuwe album en uiteraard ook op hun M-idzomer concert.
Girls In Hawaii bracht in september van vorig jaar een prachtige nieuwe plaat uit. Everest werd zowel in de pers als door het publiek zeer enthousiast onthaald. Girls In Hawaii is back, de overtuiging waarmee ze op een podium staan, bewijst dat. Alweer een aanrader dus.
In M
Binnen in M vind je de tentoonstellingen Ravage en Isabelle Cornaro en voor de gelegenheid ook een pak literatuur, dans en stand-up comedy met onder meer artistieke duizendpoot Pieter Embrechts en gasten en Marco Roelofs (De Heideroosjes). Topschrijfster Saskia de Coster en Inne Eysermans (Amatorski) brengen de try-out van HEINZ, een nieuwe literair-muzikale performance.
Ravage. Kunst en cultuur in tijden van conflict toont hoe oude meesters en hedendaagse kunstenaars in dialoog gaan in een mix van schilderkunst, fotografie, video, grafiek en monumentale installaties. De Franse kunstenares Isabelle Cornaro laat in haar eerste solotentoonstelling in België nieuw werk zien op maat van de zalen van M. Daarnaast onthult Wim Opbrouck ontroerende aquarellen. Mikes Poppe, protégé van Jan Fabre/Troubleyn zal speciaal voor M-idzomer een performance creëren die de interactie aangaat met de expo Ravage.
Programma
Op www.m-idzomer.be staat vanaf vandaag een deel van het programma live. Met een klik op de knop zit je op de bestelpagina. Je kiest voor een dag of gaat er met een combiticket meteen voor de volle vier dagen tegenaan. De eerste 150 enthousiastelingen gaan met de early birds combitickets aan de haal.
Praktisch
do 31/7 + vr 1/8 + za 2/8 + zo 3/8, vanaf 17.30 uur
M-idzomer, in M – Museum Leuven, L. Vanderkelenstraat 28, 3000 Leuven
info & tickets: www.m-idzomer.be
Nouvelle Vague – M-idzomer 2013
De Franse coverband Nouvelle Vague zorgde voor een spetterende afsluiter op zaterdagavond. Het recept van Nouvelle Vague is simpel: klassiekers uit de punk en de new wave in een warm, sfeervol bossa nova-jasje gestoken en uitgevoerd door drie spectaculair gehakte dames die nog kunnen zingen ook. In 2010 vond Nouvelle Vague zichzelf opnieuw uit met het album ‘Couleurs Sur Paris’, waarin ze Franse rocksongs uit de jaren ’70 en ’80 herwerkten tot chansons en folkpop.
Nouvelle Vague is een spetterende combinatie van een visueel aantrekkelijke act met goed in het oor liggende bekende nummers. En dat de dames zich voorgenomen hadden er in M een fijn feestje van te maken, werd al snel duidelijk. De onmogelijk hoge hakken werden uitgeschopt en het publiek werd vergast op allerlei fijne choreografieën.
Afsluiten deden de dames met een intieme versie van ‘In A Manner Of Speaking’ van Tuxedomoon gezeten op de rand van het podium. Dit tot groot enthousiasme van zowel de mannen als de vrouwen in het publiek.
Nouvelle Vague was een regelrechte publiekslieveling en een plezier om te fotograferen, zoveel moge duidelijk zijn.
Cie Woest – Leaving Normal – M-idzomer 2013
Dagelijks ontmoeten we tientallen mensen. We lopen ze voorbij. We kijken ze onbewust in de ogen. We kussen ze, we omhelzen ze, we denken aan ze. Door de jaren heen dezelfde handelingen.
Kan het ook anders? Wat als we het vervormen? Wat als je dagdagelijkse situaties isoleert en uitvergroot? Verstilt? Verschuift? Verlengt? Het puur fysieke van een ontmoeting tussen lichamen. Het abstracte van het verhalende. Is het nog herkenbaar? Leesbaar? Wat hou je over? Hoe evolueert het?
Cie Woest verwoordt dit door te werken met enkel lichamen, energie en afstanden tot het publiek en elkaar. Met verstilling en versnellingen. Met een nadruk op de fysieke vertaling van het thema ontmoeting en omhelzing tussen mensen.
Wat deze voorstelling zo bijzonder maakte, is dat deze optimaal gebruik maakte van de beschikbare ruimte in M. Het publiek stond op de glazen brug tussen het oude en het nieuwe gedeelte van M en liet zich betoveren door Cie Woest. Een busje dat schijnbaar panne had, twee dansers die plotseling tussen het publiek elkaar begonnen te omhelzen, de wetten van de zwaartekracht die schijnbaar getart werden en de aantrekkingskracht tussen mensen die erg lijfelijk werd geportretteerd. Een deel van de voorstelling speelde zich recht onder onze voeten af, wat een heel bijzonder perspectief opleverde.
Topvoorstelling!
Jacco Gardner – M-idzomer 2013
Mungu Cornelis en MC Thomas Smith – M-idzomer 2013
Tijdens M-idzomer probeer ik altijd wat stand-up comedy mee te pikken om zo jong talent aan het werk te zien. En eerlijk gezegd, een naam als Mungu Cornelis kom je niet vaak tegen in het Vlaamse comedywereldje. Ik was dan ook erg benieuwd naar de try-out van deze man.
Voordat we Mungu aan het werk zagen, warmde MC Thomas Smith het publiek op. Kwam je later binnen, kuchte je op verkeerde wijze of richtte je een al te grote lens op hem (ikzelf) dan werd je het slachtoffer van één van zijn grappen. Een perfecte opwarmer, want het publiek lag in een deuk.
Daarna was het de beurt aan Mungu, sympathiek én geadopteerd, zo leerden we. Goeie grappen wisselden zich af met wat minder materiaal, daarvoor dient zo’n tryout natuurlijk. Maar de man heeft talent, dat is duidelijk. Hij was dan ook niet voor niets finalist in Humo’s Comedy Cup. Al hoop ik dat hij het kassaverhaal verzonnen heeft, zoniet: respect voor zijn vriendin!
Wovenhand – M-idzomer 2013
De afsluiter van het hoofdpodium van Midzomer 2013 was Wovenhand, de neo-folk band van David Eugene Edwards (Eugene voor de vrienden), de ex-frontman van 16 horsepower. Afgaand op de teksten die de domineezoon schrijft, en de psalmen die hij dagelijks op zijn facebookpagina post zouden wij Europeanen een prekerige avond verwachten, maar niets daarvan. Een strakke set, een groep die er zin in had en een frontman wiens bezwerende danspassen, en zijn door de microfoon vervormde stem de tuin van M mee door zijn universum sleurde.
Het was duidelijk dat er toch een heel pak mensen voor Wovenhand naar deze laatste M-idzomerdag was gekomen, over een iets hogere leeftijd durf ik het niet te hebben, maar tijdens het optreden werd er tot minstens halverwege de tuin goed meebewogen en gedanst. Zou zijn succesvolle passage vorig jaar in 30CC daar voor iets tussen zitten?
Spijtig genoeg hield de groep wel bijzonder goed rekening met de uurregeling, want na twee bisnummers was het optreden om tien voor elf bijzonder plots voorbij. De hoop op meer bisnummers werd snel de kop ingedrukt door de podiumlichten die aanfloepten en enkele praktische mededelingen van de organisatie. Een te abrupt einde van een steengoed optreden.
Foto’s door Carolien Coenen
Florence Minder – Good Mourning Ovstbil – M-idzomer 2013
Een Vlaamse première in M-idzomer, daar moesten wij natuurlijk bij zijn!
In zaal 5 stond de zenuwachtige en depressieve Florence Minder het publiek op te wachten met een jachtgeweer in de hand. Hmm, depressieve mensen en jachtgeweren, zou dat wel goed aflopen? In 30 minuten schotelde de Zwitserse artieste ons de verschillende stadia van het rouwproces voor, in Engels met een dik Franstalig accent (gelukkig werd er voor ondertitels gezorgd). Om korte metten te maken met haar problemen creëerde ze een Amerikaanse versie van zichzelf. Maar of dit voldoende zou zijn om de depressie te overwinnen?
Een heel herkenbare voorstelling die niemand onberoerd zal laten.
Peter Jasko solo – M-idzomer 2013
De Slovaak Peter Jasko bracht een knappe solo tijdens M-idzomer. Voor mij toonde deze dansvoorstelling een kwetsbaar man, die wankel op zijn benen stond en moest zoeken naar het juiste evenwicht, worstelde om recht te geraken en dan toch weer de overwinning aan de zwaartekracht moest laten.
Mooi ook hoe de danser iemand van de Genoten uit het publiek plukte en zo naadloos de overgang maakte naar een andere voorstelling.
Admiraal Freebee solo – M-idzomer 2013
Knappe en doorleefde set van Admiraal Freebee. Alleen op het podium met zijn instrument vertolkte hij de songs heel puur en uitgekleed. Met zijn scherpe songteksten en fantastische vertolking pakte Tom Van Laere het publiek in de tuin van M moeiteloos in. Een set van de admiraal is meer dan enkel wat liedjes na mekaar. Admiraal Freebee slaagt er als geen ander in een cocktail te maken van absurde humor afgewisseld met ontroerende momenten. Mooi!
LULverhalen – Howard Komproe en gasten – M-idzomer 2013
LULverhalen (de naam zegt het al) is de mannelijke tegenhanger van de Vaginamonologen. Omdat mannen graag lullen over wat er tussen hun benen hangt, zullen we maar zeggen. ;-)
Wij pikten tijdens M-idzomer de monologen van Saul van Stapele en Patrick Laureij mee, vakkundig ingeleid door Howard Komproe.
Saul van Stapele, muziekjournalist, had het over zijn liefde voor hiphop en hoe grote hiphopsterren meesters zijn in het verkopen van LULverhalen. Een geweldig voorbeeld is het verhaal van Rick Ross die zichzelf gewoon een heel nieuwe identiteit aanmat en een fictief levensverhaal verzon. Lullig als dan de waarheid aan het licht komt en blijkt dat je toch niet zo’n stoere gast bent als je in je hiphopnummers beweert!
Patrick Laureij bracht stand-up comedy over de dagelijkse dingen des levens: de ontdekking van het functioneren van dat fascinerende mannelijke lid, jaloezie, verdriet en de Albert Heijn passeerden de revue. Deze knappe, grote Nederlander viel alleszins zeer in de smaak bij het M-idzomer publiek!
