Posts getagd met ‘quo vadis’
Waarheen vanavond?
Om de kille schemering van een februari-avond te doorbreken ben je in de Muntstraat aan het juiste adres. Er hangt immers altijd iets van vakantiesfeer in de Leuvense Rue de Boucher. Vanavond viel onze keuze op Quo Vadis, een no-nonsens pizzeria waar ik al een tijdje niet meer gegeten had. Eerder had Carolien er minder positieve ervaringen mee, maar 2006 is al een tijdje geleden en ik heb er vroeger al lekker gegeten.
De inrichting van het restaurant is een beetje bizar. Een pizzeria wordt normaal gezien ingericht in een Italiaans thema, maar om één of andere reden hebben ze hier gekozen voor een maritiem sfeertje. Je eet je pizza op onder een felgele vuurtoren. Niet wat je verwacht, maar eigenlijk ideaal voor wie februari buiten eventjes wil vergeten.
Het was rustig, dus we konden meteen onze voeten onder tafel schuiven. De keuze in Quo Vadis is tamelijk traditioneel, een hele rits pizza’s (waaronder één pizza met alle ingediënten op de kaart, waarvan ik me spontaan afvroeg of die ooit besteld wordt), met daarnaast nog de vaste pasta’s, slaatjes en tapa’s. Onze keuze viel op een pizza life is life voor mij en een traditionele spaghetti bolognese voor mijn disgenoot. De bediening was snel en zeer correct, meer nog, onze ober was zelfs niet vies van een grapje.
De spaghetti bleek een zeer royale portie , maar blonk niet uit qua smaak of presentatie. Een gewone saus met gehakt en tomaat op een hoopje witte pasta, maar meer kan je natuurlijk niet verwachten voor 6,5 euro. Mijn pizza, met ham en gorgonzola, heeft dan weer erg gesmaakt. De bodem was net goed gebakken, luchtig en lekker krokant, en de chef-kok is duidelijk ook niet zuinig met beleg. Enige minpunt was dat hij tamelijk vettig was, maar dat heb je natuurlijk met pizza’s.
Voor 20 euro heb je lekker maar gewoon gegeten bij Quo Vadis. Liefhebbers van degelijke, traditionele kost met geen al te ruim budget zitten er zeker goed.
Quo Vadis
Het verhaal van een niet zo toffe eetervaring.
Op zaterdag 6 mei 2006 besloten we na een namiddagje verhuizen met een groepje van zeven personen iets te gaan eten in de Quo vadis. Nu herinnerde ik mij de Quo Vadis van een bezoekje enkele jaren geleden als een goedkoop maar degelijk restaurant met vooral Italiaanse gerechten. Mijn disgenoten waren op voorhand alvast zeer lovend over de lekkere pizza’s.
We hadden geluk om nog een plaatsje te bemachtigen. Met zeven personen op een zaterdagavond is dat niet altijd even evident in de Muntstraat. Gelukkig was er nog een tafel voor acht personen vrij op het tussenverdiep.
Nu, waarom ben ik dit artikel begonnen met een uitdrukkelijke vermelding van de datum van ons bezoek? Er liep nogal het één en ander mis tijdens ons dineetje en om discussie achteraf te vermijden, zet ik er de datum bij. Misschien hebben jullie op andere dagen wél positieve ervaringen gehad.
Maar laat mij beginnen bij het begin. Het interieur van de Quo Vadis is ingericht met elementen uit de maritieme sfeer. Niet helemaal mijn smaak, maar moest de zondvloed komen, dan kan je nog altijd één van de reddingsboeien aan de muur grijpen om het vege lijf te redden. ;-)
De gerechten op de kaart zijn vooral pizza’s en pasta’s, alhoewel er ook andere gerechten mogelijk zijn. Voor de liefhebbers van een kleine hap, is er ook een beperkt aanbod traditionele tapas (da’s zowaar een rage aan het worden).
Ok, so far, so good. Ons gezelschap nam eerst een aperitiefje om op ons gemak de menukaart (die ook dienst deed als onderlegger) te kunnen inspecteren. Eén van de bestelde aperitieven was een Pisang Ambon. Mijn disgenoot had uitdrukkelijk gevraagd om daar fruitsap bij te geven, dus groot was onze verbazing toen hij een glas aangeboden kreeg met het helgroene goedje in, zonder spoor van fruitsap. Nuja, een kleine vergetelheid, kan gebeuren. Dus informeren wij vriendelijk bij de ober waar het fruitsap blijft. Waarop deze ober staalhard beweert dat het fruitsap al in het glas zit. Wij: “Euh neen, kijk, dat ziet knalgroen, mét fruitsap erbij hoort dat licht groenig geel te zien.” Het dispuut raakte pas opgelost toen de ober er een collega bijhaalde die ons verhaal bevestigde. Er ontbrak inderdaad een flesje fruitsap.
Blijkbaar had deze kleine woordenwisseling een slechte invloed op het humeur van onze ober, want een glimlach kon er niet meer vanaf bij het opnemen van onze verdere bestellingen. Iedereen in ons gezelschap nam een pizza, behalve ik, want ik had meer zin in een scampi salade.
Toen de pizza’s opgediend werden, bleek echter dat er iets misgelopen was met onze bestelling. Eén van de pizza’s was niet wat we gevraagd hadden. Wij probeerden dit op een vriendelijke manier aan de ober uit te leggen. Maar die hield staande dat wij écht wel een pizza cipolle gevraagd hadden.
Enfin, na wat heen en weer gediscussieer, droop de ober af met de foute pizza. Ondertussen had ik mijn slaatje nog steeds niet gekregen. Iedereen aan tafel was bediend, behalve dan mijn onfortuinlijke disgenoot die een foute pizza had gekregen en ikzelf. Toch maar eens geïnformeerd waar mijn slaatje bleef. De ober keek mij aan met een gezicht als een donderwolk, maar twee minuten later stond mijn slaatje voor mijn neus.
Dat slaatje was maar zozo. De scampi waren ondertussen al wat afgekoeld (vermoedelijk stond mijn slaatje beneden al een tijdje koud te worden) en ik vond een zwarte haar die beslist niet van mij was tussen de groentjes. Juk. Verder kan ik jullie geruststellen dat mijn disgenoot uiteindelijk toch de juiste pizza heeft gekregen.
Toegegeven, de Quo Vadis is niet zo duur (je betaalt tussen de acht à twaalf euro voor een pizza), maar voor dezelfde prijs kan je elders in Leuven (Mamma Mia, Muy Sapore) beter eten en dan krijg je tenminste excuses als de ober een fout gemaakt heeft.
Na deze ervaring denk ik dat het nog lang zal duren voordat ik opnieuw wat ga eten in de Quo Vadis. Maar laat mijn negatieve ervaring jullie niet weerhouden het zelf eens te proberen…
Nog één extra minpunt: de Quo Vadis aanvaardt geen muntstukken van één en twee eurocent. Ik kan begrijpen dat die koperstukjes niet altijd even handig zijn, maar tot op de dag van vandaag zijn dit nog steeds wettige betaalmiddelen in België.
Praktisch:
Muntstraat 11
3000 Leuven
open:
van 12.00 – 14.30u en van 17.30 – 22.30u
gesloten op maandag en zondag
Onze keuze:
Een assortiment pizza’s en een scampi salade