Posts getagd met ‘recensie’

De Kreuners kreunen na 30 jaar op de planken

Vrijdagavond 18 juli, Oude Markt in Leuven. Op de plaats waar ze in 1991 hun carrière een tweede adem inbliezen, vieren De Kreuners nu hun dertigste verjaardagsfeest. Wat in 1978 begon als een ambitieus project, namelijk stevige rock’n roll met Nederlandstalige teksten, sloeg doorheen de jaren aan bij het grote publiek en Walter Grootaers en de zijnen werden niets meer of minder dan ware rockgoden. Zeg gerust onze eigenste Rolling Stones. Live hebben ze een oerdegelijke reputatie en ook dat mocht ik al twee keer meemaken. De eerste keer at een uitzinnig Schouwburgplein in Kortrijk uit Grootaers’ hand, de tweede keer ging de Oude Markt in Leuven uit z’n bol tijdens Marktrock vijf jaar terug. Het viel dan ook te verwachten dat mijn verwachtingen voorzichtig gesteld nogal hoog gespannen waren voor het verjaardagsfeestje van vrijdag.

Helaas pindakaas dus. Wat zich aankondigde als een hoogdag voor de Vlaamse rock, kreeg nooit echt voet aan grond op de nochtans aardig volgelopen Oude Markt. De set begon nochtans stevig met “Nee oh nee”, maar kwam nooit op kruissnelheid omdat De Kreuners zich – omwille van de live-opname voor een VTM-special en dvd? – verplicht voelden nieuwe nummers te spelen en zich te gedragen. Geen scheldtirades, f*ck you-concerten of dolle fratsen op het podium en veel te weinig vaart in de set. Het publiek wou hits en raakte dan ook al snel verveeld en terwijl steeds maar nieuwe nummers op hen werd los gelaten. Het was wachten op de grote finale met “Ik was verliefd op Chris Lomme” en “Ik wil je” tot de handjes de lucht ingingen. Tijdens de bisronde werd nog wat confetti de nacht en geslingerd en “Nu of nooit” mocht het concert afsluiten.  Nu of nooit om het voor bekeken te houden?

De Kreuners

Foto door Frederik Herregods.

Bookmark and Share

Docville recensies

De winnaars van de Docville wedstrijd schreven over de documentaires die ze gingen bekijken. Saartje en Wouter schreven een recensie over 2 km² – A square view. Coudie schreef een recensie over The king of kong.

Bookmark and Share

Dadada-Dan Tenko in Het Depot – bespreking

Het concert van Dadada-Dan Tenko zaterdagavond in Het Depot was werkelijk fenomenaal. De afwezigen (en dat waren er nogal wat, te oordelen aan de vele lege plaatsen) hadden zeeën van ongelijk. Dit was mijn eerste taiko-concert en ik had op voorhand een beeld in mijn hoofd van een energieke voorstelling met gigantische drums. Die voorstelling klopte slechts gedeeltelijk. Er kwam niet alleen percussie aan te pas, maar ook fluit, (een soort) gitaar en choreografie. Waar ik niet op gerekend had, waren de vele momenten van interactie die Dadada-Dan Tenko inbouwde met het publiek en de humor die in vele nummers naar voren kwam.

Dadada-Dan Tenko is een bende knappe, gespierde Japanse jongelingen die perfect weten hoe het publiek te bespelen en te betoveren. Bij de eerste slag op de drums voelde je het publiek rechtveren. De situationele humor die in de nummers stak, is simpel en overstijgt daardoor de taalbarrières. Je merkt dat de groep perfect op elkaar is ingespeeld. Op een gegeven moment in de voorstelling zat een rijtje van vijf percussionisten op een rij, zo dicht bij elkaar te trommelen dat je je afvroeg hoe het mogelijk was dat hun stokken niet met elkaar in botsing kwamen.

Een fijn intermezzo (en een gelegenheid voor de muzikanten om wat uit te rusten van de ongetwijfeld zware fysieke inspanningen) waren de vrijwilligers uit het publiek die een eenvoudig ritme aangeleerd kregen. Blijkbaar zaten er mensen in de zaal die al eerder een taiko-optreden hadden bijgewoond, want voordat de vraag goed en wel tot mij was doorgedrongen, stonden er al voldoende vrijwilligers op het podium om zelf de trom te bespelen. En ja, die vrijwilligers deden dat bijzonder goed.

Groot was mijn verbazing toen tijdens de tweede helft van het optreden de klassieker Sakura gespeeld werd. Doordat we dit nummer al enkele keren beluisterd hadden in de Japanse les, kon ik hier en daar wat bekende woordjes oppikken. Fantastisch om een live uitvoering te kunnen bekijken.

Jammer dat de zaal niet tot de nok gevuld was. De sfeer zou er alleen maar beter op geweest zijn. Arigato gozaimasu, Dadada-Dan Tenko! Tot in Japan!

Dadada-Dan Tenko

Dadada-Dan Tenko 2

Dadada-Dan Tenko 3

Bookmark and Share