Posts getagd met ‘rossi’

In the picture: Hapje Tapje terug van weggeweest!

Zondag 31 juli 2022 konden fijnproevers en levensgenieters na 2 jaar “corona-pauze” eindelijk hun smaakpapillen weer prikkelen en verwennen tijdens Hapje Tapje, dé culinaire hoogdag van Leuven. Het oudste en grootste culinaire ééndagsevenement was al aan de 32e editie toe en mede dankzij het mooie weer werd het een sfeervolle topeditie. Zo’n 60.000 bezoekers kwamen smullen van de smaakvolle hapjes en drankjes aan de verschillende standjes langs het parcours in de binnenstad. Een impressie:

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Hapje Tapje 2022 - Leuven

Bookmark and Share

Rossi

Rossi is een klein stukje Italië in hartje Leuven. Het interieur van het kleine restaurant is simpel en volks zonder franjes: een minimale open keuken, rood-wit geblokte plastic tafelkleedjes, oude houten stoelen en tafeltjes, wijnflessen op de minitoog. Oude foto’s en affiches vrolijken het geheel wat op en een afgebleekt portret van de maagd Maria kijkt minzaam neer op de aanwezigen. Het is deze eenvoud die ook de charme van het restaurant uitmaakt.

Wij kwamen er terecht op een koude winterse zaterdagmiddag om te lunchen tussen twee boodschappen door.

De kaart van Rossi is beperkt, zeker ‘s middags. Wij konden kiezen uit twee verschillende voor- en hoofdgerechten. De kaart en de gerechten werden ons gebracht door chefkok Felice zelf, die een charmante mengelmoes van Italiaans en Nederlands sprak. Leuk voor Italië liefhebbers die hun Italiaans een beetje willen oefenen. We hadden geen uitzonderlijk grote honger, dus hielden we het elk op een hoofdgerecht met een glaasje water erbij. In plaats van twee aparte flesjes, kregen we een prachtig blauwe literfles Aqua Chiara.

Lang moesten we niet wachten op ons eten, want het was er niet zo druk. Wie ‘s avonds iets wil eten bij Rossi reserveert echter best op voorhand: het restaurant heeft maar plaats voor 30 personen en deze eerlijke Italiaanse keuken is populair in Leuven.

Het eten zelf voldeed aan de verwachtingen: bereid met verse ingrediënten en dat proefde je. Ik genoot van mijn vers gemaakte ravioli met spinazie en ricotta. Het sausje, een combinatie van tomaat en munt, zorgde voor een verrassend frisse toets. Een simpel gerecht dat barstte van de smaak. Mijn vriend was ook heel erg te spreken over zijn varkenskotelet met kastanje en savooikool. Een combinatie die bijzonder goed smaakte. De porties waren wel wat aan de kleine kant. Mensen met grote honger bestellen best een voor- of nagerecht. Maar voor ons was dit net genoeg voor een lichte lunch.

Een klein minpuntje: de afzuiginstallatie is niet sterk genoeg, waardoor de etensgeuren in het kleine restaurant blijven. Die etensgeuren stimuleren de smaakpapillen, maar blijven ook in je kleren hangen.

In totaal kostte deze lunch ons, het water inbegrepen, 34 euro. Een eerlijke prijs voor deze authentieke Italiaanse smaken.

Praktisch
Standonckstraat 2, 3000 Leuven
016 62 48 48
http://www.ristoranterossi.eu

Onze keuze
Ravioli met spinazie en ricotta, munt- en tomatensaus
Varkenskotelet met kastanje en savooikool

Bookmark and Share

Rossi ‘Slow Food’

Hij stond al een tijdje op ons verlanglijstje en deze avond is het er dan eindelijk van gekomen. We bezochten chef Pino en zijn ondertussen toch al lichtjes vermaarde restaurant. Pino is een echte Italiaan en serveert de keuken zoals hij hem beleefde in la dolce Italia. Geen spaghetti bolognese of pizza hier dus, maar de échte Italiaanse keuken. Neem er bovendien je tijd voor: zoals de ondertitel al doet vermoeden, gaat het er hier zuiders aan toe. En dat is nog maar goed ook. Het restaurant zelf ziet er op het eerste gezicht redelijk crappy uit, de vergelijking met een veredelde pittakeet is snel gemaakt. Maar wie toch wat dichter gaat kijken ziet al snel dat dit een verborgen parel is in de Leuvense binnenstad. We stapten binnen en na een woordje uitleg van de maestro himself, kozen we voor het Menu Sorpresa. Dit is wat we op ons bord vonden.

Antipasta: Carpaccio van lichtjes gemarineerde zwaardvis.

Geserveerd op enkele blaadjes sla, een klein beetje tomatenblokjes en overgoten met olijfolie en een prima balsamicoazijntje. Simpel, zeker. Maar dat is dan ook het geheim van de echte Italiaanse keuken. Voor wie het wil weten: de marinade was er eentje met citroen in. Niet veel meer maar zeker niet minder. Een fantastische start van wat al gauw een lekkere avond zou blijken.

Pasta: canneloni van het huis met ricotta en spinazie

Een echte klassieker. Het verschil werd deze keer gemaakt door de prima kwaliteit van de huisgemaakte pasta.

Secundo: Doradefilet met gearomatiseerd brood, olijvenlook, peterselie en olijfolie

En naast de vis vonden we een lekkere portie snijbiet (opnieuw simple as fuck klaargemaakt maar o zo lekker) en wat sla. Tijdens de hele maaltijd stond trouwens een broodmandje op tafel om de lekkere olijfolie, azijn en sausoverschotjes op te deppen.

Afsluiten deden we met een portie tiramisu en een glas likeur. Tijdens het eten dronken we een karaf Montepulciano Abruzo.

En?

Wie een bord vol pasta verwacht, kan hier maar beter wegblijven. De porties zijn vrij klein, maar als je kiest voor het menu, kom je zeker voldaan van tafel. De kwaliteit van het eten is voortreffelijk. Wie niet wild is van tirlantijntjes zoals je ze al eens tegen het lijf loopt in de zogeheten toprestaurants, kan hier z’n hartje ophalen zonder z’n portefeuille kapot te scheuren. Bovendien druipt de versheid van je bord en stroomt de gezelligheid door het restaurant. Een aanrader voor iedereen die op zoek is naar lekker, vers eten zonder tamtam.

Prijs:

2 X Menu Sorpresa: €56

1 liter wijn: €16

Tiramisu: €6,5

Totaal voor 2 personen: €78,5

Rossi ‘Slow Food’, Standonckstraat 2, 3000 Leuven, 016/62.48.48

Deze bespreking kan je ook lezen op http://theclumsychef.wordpress.com

Bookmark and Share

Ragazza e Rossi

Voor een pasta inclusief lookbom mag je bij Rossi zijn. Zo ook tijdens het meer dan geslaagde benefiet buffet ten voordele van radio Scorpio. Ik ging er eerder al wel eens binnen eten in de stomende visbokaal. Lekker eten, authentiek, en gloeiend slow.

Maar vandaag zat ik gelukkig buiten, op het terras, valse zuiderse in-een-stad-hier-ver-vandaan sfeer opsnuivend, te praten over de hoeveelheid look in de pasta en zo. Nu was ik gehaast, wat deels aan de treinuren van mijn niet-Leuvense benefietpartner lag, deels aan mijn eigen, met de leeftijd steeds meer onveranderlijke aard. Ik meen te oordelen dat Rossi in Leuven zowat de meest Italiaanse van alle Italianen is, ook al ben ik nog nooit in Italië geweest. Een feit dat ik overigens ten zeerste betreur. Nu goed. De kok begreep geen woord van wat ik zei: “wanneer is de volgende lading klaar?” Voor een slow food restaurant is dat eigenlijk een idiote vraag. Je moet wat geduld hebben. Een cirkelvormige wrijvende beweging over de buik, wijzende vinger, wederom, naar de buik en een suggestieve, trage knikkende beweging hielpen me een pak verder. Erg Italiaans, die kok. Designer bril en al.

Wat voor de organisatoren wellicht op een lucratieve avond uitdraaide was voor de pastavretende, wijngenietende ik een aangename verrassing. Aan de andere kant van de lange, wellicht erg Italiaanse tafel, zat een dame die – nadat we netjes op mekaars tas gelet hadden bij het aanschuiven aan het buffet – ineens een flitsend fototoestel uit de handtas haalde en ongegeneerd tekeer ging. In mijn richting. Scusa. Voor leveninleuven.be, en dat kan dan wel weer. Leuven blijkt klein, eens te meer. Het is altijd fijn een totnogtoe onbekende ragazza of al lang bekende ragazzo aan te treffen, eender waar, zolang het maar toevallig is.

Bij dezen, Carolien, ragazza, aangename non-digitale kennismaking, en zoals beloofd, een bijdrage over het Scorpio benefiet binnen de twee dagen na de feiten. Dat is minder dan het gezamenlijke aantal geconsumeerde glazen Italiaanse wijn. Ciao!

Foto Carolien Coenen.

Bookmark and Share