Posts getagd met ‘tot de dood ons scheidt’

[recensie] Tot de dood ons scheidt… – Jo Claes ****

De Leuvense schrijver Jo Claes bracht in 2008, na een uit de hand gelopen caféweddenschap, zijn eerste misdaadroman ‘De Zaak Torfs’ uit. Claes heeft sindsdien niet stilgezeten want voor een bomvolle zaal in het Provinciehuis werd enkele weken geleden het vijfde exemplaar uit de Berg-reeks voorgesteld: ‘Tot de dood ons scheidt…’.

Net als in de vorige boeken speelt ook deze zaak zich af op Leuvense bodem en dat geeft wie vertrouwd is met de studentenstad weer net iets extra’s. Er wordt koffie gedronken in Gambrinus, afgesproken in Notre Dame en het grafmonument op de cover staat sinds het uitlezen van het boek op mijn to-visit lijstje. Voor wie het zich nu al afvraagt: het witte marmer schittert op de stedelijke begraafplaats achter de Philipssite.

Een verdacht overlijden, een vreemd testament, een dode professor in de bouwput aan het Fochplein: hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt weinig tijd om te bekomen van zijn vakantie in Italië. Het wordt allemaal nog vreemder wanneer er verbanden opduiken met een jonge dichter die door de Gestapo in 1943 om het leven werd gebracht.

‘Tot de dood ons scheidt…’ is een lijvig en spannend boek. Dat heeft veel te maken met de verschillende verhaallijnen die talrijker aanwezig lijken dan in de vorige romans. Ook het aantal personages is hoog maar nooit onoverzichtelijk. De gebruikelijke weetjes die Claes verwerkt in zijn verhalen keren nu ook terug naar een stad in oorlogstijd en dat is leuk om te lezen.

Een twist die de Leuvense realiteit met fictie vermengt, een setting die soms aan Poirot doet denken en enkele welgeplaatste cliffhangers: het zijn maar enkele redenen waarom ik in ‘Tot de dood ons scheidt…’ wilde blijven lezen. Dat ik de laatste pagina rond één uur ‘s nachts doorploeterde en niet pas op de werkdag nadien, is daarvan het bewijs. Het doet me die ene iets te toevallige ontmoeting van Berg op het Forum Romanum met plezier vergeten.

O ja. Rondlopen in Leuven tijdens of vlak na het lezen van een Thomas Berg: het voelt wat vreemd, maar zet wel aan tot rondkijken.

Leven in Leuven mag één exemplaar van dit schitterende boek weggeven. De tiende persoon die ons via het contactformulier laat weten welk geschenk van de KULeuven de cover van een boek van Jo Claes siert, heeft prijs.

Praktisch
Jo Claes: Tot de dood ons scheidt…
Uitgegeven bij Houtekiet, 480 p.

Bookmark and Share

Leuvense topauteur Jo Claes signeert

Jo Claes signeert zijn nieuwste misdaadroman “Tot de dood ons scheidt…” op zaterdag 21 april 2012 van 14u tot 17u in de Standaard Boekhandel in de Diestsestraat.

Het verhaal:
In Leuven vinden op korte tijd enkele voorvallen plaats die in de studentenstad voor de nodige onrust zorgen: de burgemeester laat een archeologische site op het Fochplein met bulldozers opruimen, een vrouw wordt door een onbekende op het zebrapad doodgereden, een oude dame sterft in mysterieuze omstandigheden en op een zondagochtend vindt men het lijk van een professor in een bouwput.

Hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt de opdracht om de verdachte overlijdens zo snel mogelijk op te helderen. Tijdens zijn onderzoek stuit hij echter op almaar meer raadsels en wordt er opnieuw iemand vermoord. Bovendien raakt hij betrokken in een onverkwikkelijke erfeniskwestie en de diefstal van een proefschrift dat handelt over de dood van Joris Dehaene. Deze jonge dichter werd in 1943 door de Gestapo geëxecuteerd.

Berg probeert het kluwen van misdaden en intriges op te lossen, daarbij geholpen door een gecodeerd dagboekfragment uit de oorlog, enkele oude foto’s en het mysterieuze praalgraf van Joris Dehaene. Uit hun zoektocht blijkt dat heden en verleden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Over Jo Claes:
Ofschoon Jo Claes van geboorte geen Leuvenaar is, woont en werkt hij al tweederde van zijn leven in de universiteitsstad. Leuven speelde in Claes’ vroegere romans geen noemenswaardige rol, maar dat veranderde toen hij in 2007 begon met de misdaadreeks rond de Leuvense hoofdinspecteur Thomas Berg. Berg, die vroeger aan de KUL studeerde en zijn carrière uitbouwde in Brussel, wordt tegen zijn zin overgeplaatst naar Leuven. Hoewel hij Brussel nog steeds mist, begint hij zich na een tijdje thuis te voelen in zijn nieuwe woonplaats. Toch ergert Berg zicht voortdurend aan de verwaarlozing van het historische erfgoed, aan de laksheid van het stadsbestuur en aan de stedenbouwkundige miskleunen die het uitzicht van de stad ontsieren. Aan de andere kant geniet hij van al het moois dat Leuven te bieden heeft en legt hij zich langzaam maar zeker neer bij wat hij aanvankelijk beschouwde als een verbanning naar een provincienest.

Wie Leuven een beetje kent, ziet voor zijn geestesoog de personages door de straten lopen alsof een film zich ontrolt. Maar ook voor wie nooit een voet in Leuven heeft gezet, bieden de rake beschrijvingen van de historische binnenstad met haar middeleeuwse stratenpatroon, haar eindeloeze reeks studentenkroegen en academische instellingen een uitstekend middel tot kennismaking met de stad Leuven.

Opvallend aan Claes’ romans is dat de covers van zijn boeken telkens opgesierd worden door een kunstwerk uit het Leuvense. Bij de nieuwe roman gaat het om een grafmonument van Philippe Mathy op het kerkhof van Leuven.

Bookmark and Share