Posts getagd met ‘verhuis’
Gegroet, zei de emigrant die weer thuiskwam
‘Een oude boom moet je niet verplanten’ is een regelmatig gehoorde uitdrukking. Toch is het soms nuttig, in andere gevallen zelfs noodzakelijk.
Mijn wortels liggen sinds 1968, het gezegende jaar van mijn geboorte, in Leuven (Heverlee). Ik heb er tot mijn 35e bijna permanent gewoond en geleefd. Ik was er van overtuigd dat ik er ook zou blijven tot het einde der dagen, maar het lot heeft er anders over beslist. Enfin, gedeeltelijk het lot. Ook de liefde speelde een grote rol. Maar de belangrijkste rol was weggelegd voor de immobiliënmarkt. Vrouwtje en ik hadden besloten een eigen nest te kopen en wilden dat liefst in Leuven doen. Maar toen kenden we de vastgoedprijzen nog niet… viel dat even tegen! Een droom in diggelen…
Om een lang verhaal korter te maken: we hebben een huis gekocht in Tienen. Oeioei, hoor ik jullie al zeggen. Van Leuven naar Tienen, die grauwe grijze stad? Ik begrijp het, maar ik kan je wel zeggen dat dat ondertussen heel veel verbeterd is. Niet alleen omdat ik er nu woon (ik draag mijn steentje bij op verschillende vlakken), maar vooral omdat er werk gemaakt wordt van modernisering en gezinsvriendelijkheid en cultuur en verfraaiingen en al die dingen meer. We trekken weer jongeren en jonge gezinnen aan, de oude generatie kent een natuurlijke inkrimping en zo wordt de gemiddelde leeftijd van de bewoners steeds lager – en de mensen actiever…
Goed, we hadden het over mijn emigratie. Tienen was op dat ogenblik een logische optie. Mijn ouders waren – om andere redenen – enkele jaren voordien ook al van Heverlee naar Tienen verhuisd. Ondertussen zijn ook mijn zus, één van mijn broers én mijn grootmoeder naar de Suikerstad overgekomen, elk met hun eigen verhaal en redenen.
Sorry, ik wijk weer af….
De prijzen van vastgoed in Tienen waren op dat moment, in vergelijking met Leuven, belachelijk laag. We kochten het huis naast mijn ouders, dat al een half jaar leeg stond en daarom in prijs verlaagd was. Er was nog wat herstel- en moderniseringswerk aan, en de spoorweg ligt kort achter de tuin, maar dat was niet echt een bezwaar. Zelfs met de investering aan verbouwingen was het een koopje. Vandaar een eenrichtingsbeweging naar Tienen. De Suikerstad is in de verste verte niet met Leuven te vergelijken, maar ik woon er nu toch wel een beetje graag.
De band met mijn heimat blijft bestaan, die gaat niet meer kapot. Sinds een paar maanden werk ik er, hetgeen me echt veel plezier doet. In plaats van er elke dag met de trein door te rijden richting Brussel, loop ik er gewoon weer rond. Het is elke werkdag opnieuw thuiskomen. Ik verzeker je, het is een heerlijk gevoel! Maar dat is dan weer een ander verhaal…
