Posts getagd met ‘leuvens dialect’

Leuvens dialect voor allen, ook voor niet-Leuvenaars (3de les)

Deze keer krijgen jullie een bekend liedje voorgeschoteld (dat in vele dialecten gezongen wordt!). Zoals gewoonlijk: eerst de tekst in het Nederlands, daarna de vertaling in het Leuvens.

LIED VOOR KATRIEN

REFREIN

KA-! BOUM! -TRIEN! BOUM! DAT IK ZE GRAAG ZIE,

‘T IS HET MOOISTE MEISJE DAT IN LEUVEN IS TE VINDEN!

KA-! BOUM! -TRIEN! BOUM! DAT IK ZE GRAAG ZIE,

‘T IS HET MOOISTE MEISJE DAT IN LEUVEN IS TE ZIEN!

EERSTE EN ENIGE STROFE

ZE HEEFT ZWART HAAR, ZWARTE OGEN, ZWARTE VOETEN,

ZE IS ZO ZWART EN DONKER VAN KLEUR,

ZE HEEFT EEN GEZICHT VOL MALSE ZOMERSPROETEN,

EN EEN STEM ALS EEN VERROESTE KELDERDEUR!

REFREIN

EN DAN NAA DE VERTOOLING IN ‘T LEIVES:

Deize kieë kroëde goële e bekind lieken up aale talluer ( dat in veil dialekte gezunge wed!). Gelak as van gewènte: ieëst den tekst in ‘t schue Vloms, ternoo de vertooling in ‘t Leives.

REFROËN

KAA-! BOUM! -TRIEN! BOUM! DA’K ZE JÊRE ZIEN,

‘T ES ET SCHOENSTE MASKE DAT IN LEIVEN ES TE VINGE!

KAA-! BOUM! -TRIEN! BOUM! DA’K ZE JÊRE ZIEN,

‘T ES ET SCHOENSTE MASKE DAT IN LEIVEN ES TE ZIEN!

IEËSTE EN IEËNEGSTE STROUFKE
Z’ IEË ZWÈT OOR, ZWÈT UEGE, ZWÈTTE VEUTE,

Z’ ES ZUE ZWÈT EN DUNKER VAN KOLEIR,

Z’ IEË NE SMEUL VOL MALSE ZOUMERSPREUTE,

EN EEN STEM GELAK EEN VERROESTE KELDERDEI!

REFROËN

HugO Geeraerts DE GERRE december 2013

Bookmark and Share

Leuvense dialect voor allen, ook voor niet-Leuvenaars

  1. Enkele mensen vroegen ons om nog eens wat in het Leuvens dialect te schrijven. Wel, dat is graag gedaan en we beginnen er onmiddellijk aan. Vooruit met de geit!
  2. We zullen het je niet te moeilijk maken. Wij nemen gewoon een bestaand tekstje. Zo moet je al geen moeite doen om de inhoud te begrijpen en kan je je concentreren op de uitspraak. De zinnen zijn geschreven in de twee talen: Nederlands en Leuvens. Ze zijn ook hetzelfde genummerd.
  3. Vergeet vooral niet hardop te lezen! Je moet je zelf horen! Dat helpt fel. Echt waar!
  4. Je mag nooit vergeten dat het Leuvens dialect een gesproken taal is en dan het daardoor niet gemakkelijk is om het te schrijven. Maar we doen ons best!
  5. Zo! Dit is genoeg. Een lijn of tien. Meer moet dat niet zijn of je krijgt schrik en stopt ermee.
  6. We zouden graag wat reacties krijgen. Dat moet ons aanzetten om verder te doen! Laat maar komen!
  7. We passen op om geen fouten te maken maar toch zou het kunnen dat… Je gaat je daarvoor nu toch niet laten kennen zeker!

EN DAN NAA DE VERTOOLING IN ‘T LEIVES:

  1. Intege minse vreugen ons vei nog ne kieë iet in ‘t Leives dialekt te schroëve. Awel, dat es jêre gedon en me beginne der direkt on. Veioeët mei de gaat!
  2. Me zellen et eu ni te moeieloëk mooke. Me neime gewuen e teksteke da bestoot. Zue moete al gieën moete doen vei te verston ouver wat da ‘t goot en ge kint eu konsentreire up d’oeëtsprook. De zinne zen geschreive in de twieë toole: Schue Vloms en Leives. Ze zen uek ‘t zelfste genummeroteid.
  3. Verjet serteu nit ètup te leize. Ge moet oe oëgen uere! Dat elpt noëg. Echt woo!
  4. Ge meigt noent ni verjeite dat et Leives dialekt een gesprouke tool es en dat et doomei ni gemakkeloëk es vei et te schroëve. Moo me deun ons devuere!
  5. Erè se! Da’s genug. En loën of tien. Mieër moet da ni zoën of ge pakt ne schrik en ge sjieët ermei oeët.
  6. Me zaane jêre ewa rejakses kroëge. Kweste van ons goesting te geive vei voets te doen! Lot moo koume!
  7. Me deun geud atense vei gieën foute te mooke, moo toch zaa ‘t kinne dat… Ge goot eu doovei naa toch ni loote kinne zeiker!

HugO Geeraerts DE GERRE

Bookmark and Share

Van en klaa panneke ne volle pot moke

Alleman zie natierloeëk derèkt dat da ne keikentêrm es. En ge trekt euve neis al up. Naa da m’alle dogen ouverstelpt wedde mei keikeprograms up den teevee en dat de bukkerekke vol ston mei koukbukke, gerokt e zue stillekeson verboeft on al wat da mei kouken en keike te mogen iet.
Et iet uek niks te moke mei et wonder van brued te vermeinegvildige of van woter in woeën te verandere. ‘k Zal alen den oeëtleg derèkt eksplikeire mei een ekzèmpel.

‘k Zag gistere eus da nen otto up Tinsestroot in den bêrgup zjustekes teige d’achterwiel van ne velo rei mei ‘t gevolg dat da maske mei velo en alles up de grond viel. De sjoffeur stopte derèkt, kwamp oeët zennen otto en zette da maske vrum recht.
Par sjâns aa ze niks. E klaa schrammeken on eir knie, gieënen boelt, niks gesjeid en noo kontrol van eire velo was doo uek niks on kapot. De sjoffeur vreug ofdat de polis er must boëkoume moo da moest ni, zaa’t maske. As kompensose en vei van ‘t versjiete te bekoume stelde de sjoffeur vei van somen ieveranst ne kaffei gon te drinken. Moo da waa et maske nit deun.
‘k Em nog gezien dat de sjoffeur in zenne portemonnei gunk en e brifke in d’anne van da maske foefelde.
Tot doo wat da’k gezien em.
‘s Anderdoos zit ek mei menne kamerood Zjef up ‘t terras van den Ingel en noo et oeetwissele van de alledoogse nieskes en ons twidde pint weite me nemiee wa zê.
“Zjef”, zê’k ‘k em gisteren e vriet aksident gezien up Tinsestroot. En sjikke vwoituur die veil t’èt den bêrg oprei, botste teige de velo van e maske die pertèng geu rechs rei. Pataat, zoë de grond up en ze bleif lê. ‘k Zag derèkt dat serjeis was want et bleud liep oeët eir knie en on eiren ellenboug unk en ieel stik vel los. En eir achterwiel was ieëlemoo vervrunge.
Doëne sjoffeur aa dan nog de frôn van te zê da z’in ‘t middelt van ‘t stroot rei. Ik em me derèkt ongeboije en menne noom en adres upgegeive en gezieëd da’k wil getoeëge”.
Woo up da Zjef zaa : “awèl, doo betool ek nog ieënen up”.

Ik em dus van en klaa panneke ne volle pot gemokt : ik em dus fèl ouverdreive.

In Leive zaan ze drueg ewèg zê : menneke, ge dreft ouver !

Bookmark and Share